зўраки

Ўзбекча (уз)

Морфологик ва синтактик хусусиятлари

зў-ра-ки

Маъновий хусусиятлари

Маъноси

[ф. ^— хоҳишга қарши;

мажбуран] Ўз хоҳишидан ташқари қилин-ган, ғайриихтиёрий, мажбурий; сохта, сунъий. ◆ Зўраки илжайиш. н ◆ Элликбоши зўраки қаҳ-қаҳ уриб кулди. Ш. Тошматов, „Эрк қуши“ . В◆ азира зўраки илжайиб қўйди. С. Зуннунова, „Гўдак ҳиди“ .

Антонимлари

ЗЎРАКИ. Ўзбек тилининг изоҳли луғати (2022) маълумотларидан фойдаланилган; қ.Адабиётлар рўйхати.

Таржималари

Русча _ру

зўраки
принуждённый, деланный, неестественный; вынужденный, // насильно; принуждённо; ◆ зўраки табассум принуждённая улыбка; ◆ зўраки кулмоқ принуждённо смеяться.