Эчтәлеккә күчү

HD188728

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD188728 latin yazuında])
13 фев 2021, 20:02 юрамасы; Nurbot (бәхәс | кертем) (clean up, replaced: Mn → Mn using AWB)
(аерма) ← Искерәк юрама | Соңгы юрама (аерма) | Яңа юрама → (аерма)
HD188728
Каталог коды GSC 01079-03514[1], HD 188728[1], HIP 98103[1], HR 7610[1], SAO 105438[1], IRAS 19539+1117[1], 2MASS J19561425+1125254[1], BD+11 4055[1], φ Aql, WDS J19562+1125AB[1], 1RXS J195613.8+112526[1], PLX 4711[1], FK5 3590[1], GC 27604[1], GCRV 12277[1], HIC 98103[1], N30 4408[1], PPM 137250[1], ROT 2882[1], TD1 25712[1], TYC 1079-3514-1[1], UBV 16995[1], YZ 11 7562[1], uvby98 100188728[1], PLX 4711.00[1], SBC9 1186[1], SBC7 773[1], WEB 17289[1], Gaia DR2 4303843863840722944[1], 61 Aql, Gaia DR3 4303843863840722944[1], TIC 325945199[1], AG+11 2372[1], UBV M 24302[1] һәм Renson 52170[1]
Йолдызлык Бөркет йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 67,809 ± 0,3996 парсек[2]
Скорость вращения звезды 27 km/s[3][4]
Параллакс 14,7474 ± 0,0869 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 5,63 ± 0,057 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 32,745 ± 0,072 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −28 ± 4,2 km/s[5][6][7]
Спектраль сыйныф A1IV[8][9][10]
Күренмә йолдызча зурлык 5,278 ± 0,009[11]
Светимость 34 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,14
Металличность 0,47[12]
Чор J2000.0[d][13][1]
Туры калкулык 299,05938296916 °[2]
Авышлык 11,42372252234 °[2]
Нәтиҗәле температура 9484 K[14]
Өслек гравитациясе 20 000 сантиметр на секунду в квадрате[12]
Оценка возраста объекта 280 миллион лет

HD188728 — Бөркет йолдызлыгы[d]нда урнашкан A1IV[8][9][10] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,278 ± 0,009[11] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[15] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[16][17]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[18] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[19] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[20] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[21]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 phi Aql SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  4. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Luyten W. J. A rediscussion of the orbits of seventy-seven spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1936. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/143751
  8. ↑ 8,0 8,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  9. ↑ 9,0 9,1 Levato H. Rotational velocities and spectral types for a sample of binary systems // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1975. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. ↑ 10,0 10,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/110819
  11. ↑ 11,0 11,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  12. ↑ 12,0 12,1 Lemke M. Abundance anomalies in main sequence A stars. I. Iron and titanium // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1989. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  13. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  14. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  15. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  16. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  17. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  18. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  19. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  20. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  21. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD188728&oldid=2935292