kedi
Görünüm
Türkçe
Söyleniş
Köken
Osmanlı Türkçesi كدی (kedi). Tarihî metinlerde geçen çetük ve kedence sözcükleri ile aynı kökenden olabilir.
Ad
kedi (belirtme hâli kediyi, çoğulu kediler)
- (kedigiller, evcil hayvanlar) kedigillerden, köpek dişleri iyi gelişmiş, kasları çevik ve kuvvetli evcil veya yabanî, küçük memeli hayvan, pisik
- Ankara kedisi. Evcil kedi. Van kedisi.
Çekimleme
kedi adının çekimi
Bilimsel adı
Deyimler
aralarına kara kedi girmek, kedi adımı, kedi atlaması, kedi balı, kedi balığı, kedi balığıgiller, kedi cüzzamı, kedi disotonomisi, kedi gibi, kedi gibi dört ayak üstüne düşmek, kedi hipertiroidizmi, kedi ile harara girmek, kedi ile köpek gibi, kedi korkusu, kedi lenfomu, kedi leprası, kedi makisi, kedi nanesi, kedi yavrusu, kedi yılanı, sermayeyi kediye yüklemek, süt dökmüş kedi gibi olmak
Üst kavramlar
Alt kavramlar
- Afrika vahşî kedisi (Felis Lybica), Avrupa vahşî kedisi (Felis Silvestris)
- Ankara kedisi, dişi kedi, erkek kedi, evcil kedi, kara kedi, Van kedisi
- kar ayakkabılı kedi, kara ayaklı kedi, kül kedisi
Türetilmiş kavramlar
Çeviriler
çeviriler
|
Ek okumaler
- Vikipedi'de kedi
- Vikitür'de Felis catus
- Vikitür'de Felis domesticus
Kaynakça
- Türk Dil Kurumuna göre "kedi" maddesi
Atasözleri
- Avcı kediye kurnaz fare
- Cins kedi ölüsünü göstermez
- Eceli gelen fare kedi taşağı kaşır
- Kedi götünü görmüş, yaram var demiş
- Kedi törpüyü yalar da kanlar çıktıkça oh der
- Kedi uzanamadığı ciğere, pis der
- Kedi, yavrusunu yerken sıçana benzetir
Gagavuzca
Köken
Ad
kedi