İçeriğe atla

Aspartik asit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Aspartat sayfasından yönlendirildi)
Aspartik asit
Adlandırmalar
Aspartik asit
L-Aspartik asit (sol)   D-Aspartik asit (sağ)
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.000.265 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 200-291-6
  • InChI=1/C4H7NO4/c5-2(4(8)9)1-3(6)7/h2H,1,5H2,(H,6,7)(H,8,9)
  • O=C(O)CC(N)C(=O)O
Özellikler
Molekül formülü C4H7NO4
Molekül kütlesi 133,10 g·mol−1
Görünüm Katı, rengsiz, yaprak ya da çubuk halinde
Erime noktası 270–271 °C 'ta parçalanır
Çözünürlük (su içinde) Suda kötü çözülür:(4 g·l−1 20 °C'ta)
Tehlikeler
Güvenlik bilgi formu (SDS) ICSC 1507
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Aspartik asit (Asp, D) proteinlerin yapısında bulunan 20 standart aminoasitten biridir. Anyonik formunun adıyla aspartat olarak da bilinir.

Vücuttan zararlı amonyağın atılmasına yardımcı olur. Amonyak dolaşım sistemine girdiği zaman toksik bir madde olarak hareket eder ve merkezi sinir sistemine zarar verebilir. İncelemeler, aspartik asitin dayanıklılığı ve yorgunluğa direnci artırabileceğini göstermiştir.

Diğer birçok amino asitte olduğu gibi bu amino asitin de hem L- hem de D- isomeri vardır. Aber aktiv olan diğer bir deyişle doğada var olan isomeri L- Aspartik asit'dir. Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Aspartik asit L- ya da D- olarak hiçbir ön ek almayarak sadece Aspartik asit diye bahsedilmişse, burada bahsi geçen L- Aspartik asit'dir.

Adından anlaşılabileceği gibi, aspartat, asparajinin karboksilik asit analoğudur. İnsan vücudu ihtiyacı olan aspartatı sentezleyebildiği için dışarıdan besinlerle alınması hayati önem taşımaz. Proteinlerin yapıtaşı olmak dışında, aspartat beyinde nörotransmiter olarak da kullanılabilir ve üre döngüsünde ve glukoneogenez esnasında metabolit olarak rol alabilir. Nörotransmiter olarak kullanılan aspartatın yorulmaya karşı direnç sağlayarak dayanıklılığı artırabildiği hipotezi öne sürülmüştür, fakat destekleyen deneysel kayıtlar çok güçlü değildir.