INS Vikramaditya (R33)
Tarihçe | |
---|---|
Hindistan | |
Adı | INS Vikramaditya |
Adının geldiği yer/kişi | Vikramaditya |
İşletmeci | Hindistan Donanması |
Sipariş | 20 Ocak 2004 |
İnşa eden | Karadeniz Tersanesi, SSCB ve Sevmaş, Rusya |
Maliyet | $2.35 milyar[1] |
Denize indirilişi | 4 Aralık 2008 |
Bitirilişi | 19 Nisan 2012 |
Görevlendirme | 16 Kasım 2013[2] |
Hizmet | 14 Haziran 2014 |
Limanı | INS Kadamba, Karwar |
Kimlik | |
Slogan | Strike Far, Strike Sure[4] |
Statü | Hizmette |
Tarihçe | |
→ Sovyetler Birliği → Rusya | |
Adı | Admiral Gorşkov |
Adının geldiği yer/kişi | Sergey Gorşkov |
İnşa eden | Chernomorskiy Yard, Nikolayev |
Kızağa konuluşu | 17 Şubat 1978[5] |
Denize indirilişi | 1 Nisan 1982[5] |
Görevlendirme | 11 Aralık 1987[5] |
Hizmetten çıkışı | 1996 |
Akıbet | 20 Ocak 2004'te Hindistan Donanmasına satıldı |
Genel karakteristik | |
Sınıf ve tipi | Değişiklik yapılmış Kiev sınıfı uçak gemisi |
Deplasman | 45.400 ton yüklü deplasman[6][7] |
Uzunluk | 284 metre (932 ft) (genel)[8][9] |
Genişlik | 61 metre (200 ft)[10] |
Çekiş | 102 metre (335 ft) |
Güverte | 22[11] |
Kurulu güç | 18 MWe üreten 6 turbo alternatör ve 6 dizel alternatör[11] |
İtme gücü | 180.000 beygir gücü (134.226 kW) güç üreten 8 turbo basınçlı kazan, 4 şaft, 4 dişli buhar türbini[11][12] |
Hız | +30 knot (56 km/sa)[12] |
Menzil |
|
Dayanıklılık | 45 gün[11] |
Kişi kapasitesi | 110 subay ve 1500 denizci[12] |
Sensörler ve işleme sistemleri | Uzun menzilli hava gözetleme radarları, LESORUB-E, Direnç-E radar kompleksi, CCS MK II iletişim kompleksi ve Link II taktik veri sistemi[11] |
Silah donanımı | |
Uçak mevcudu |
|
Havacılık imkanları |
|
INS Vikramaditya (Sanskrit: Vikramāditya, "Güneş gibi cesur"), değişikliğe uğramış bir Kiev sınıfı uçak gemisidir. 2013 yılında hizmete giren gemi, Hindistan Donanmasının amiral gemisidir.[19]
Başlangıçta Baku adıyla inşa edilen ve 1987'de hizmete giren uçak gemisi, 1996'da hizmetten çekilmeden önce Sovyet Deniz Kuvvetleri'nde ve daha sonra Rusya Deniz Kuvvetleri'nde (Admiral Gorşkov adıyla) görev yaptı.[20][21][22] Uçak gemisi, Hindistan tarafından 20 Ocak 2004'te yıllarca süren müzakerelerin ardından 2.35 milyar dolarlık nihai fiyatla satın alındı.[1] Gemi, deniz testlerini Temmuz 2013'te,[23] havacılık testlerini ise Eylül 2013'te başarıyla tamamladı.[24]
16 Kasım 2013 tarihinde Rusya'nın Severodvinsk kentinde düzenlenen bir törenle hizmete alındı.[25] 14 Haziran 2014'te, Hindistan Başbakanı INS Vikramaditya'yı Hindistan Donanmasına resmen kabul etti ve ulusa adadı.[26][27]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Satın alma
[değiştir | kaynağı değiştir]Baku 1987'de hizmete girdi ve 1991'de Admiral Gorşkov olarak yeniden adlandırıldı, ancak 1996'da gerçekleşen Soğuk Savaş sonrasındaki bütçeyle işletmek çok pahalı olduğu için hizmet dışı bırakıldı. Hizmetten çekilen bu gemiyle, havacılık alanındaki becerilerini geliştirmek isteyen Hindistan ilgilenmeye başladı.[28] 20 Ocak 2004 tarihinde, yıllar süren müzakerelerin ardından, Rusya ve Hindistan, geminin satışı için bir anlaşma imzaladılar. Anlaşmaya göre gemi ücretsiz olarak verilecek, Hindistan ise geminin modernizasyonu ve yenilenmesi için $800 milyon ile ayrıca uçak ve silah sistemleri içinde ek $1 milyar daha ödeyecekti. Donanma geminin E-2C Hawkeye ile donatılmasına baktı ancak daha sonra bu fikirden vazgeçti.[29] Northrop Grumman, 2009 yılında Hindistan Donanmasına gelişmiş E-2D Hawkeye'ı teklif etti.[30]
Anlaşma ayrıca 12 adet tek koltuklu Mikoyan MiG-29K 'Fulcrum-D' ve dört adet çift koltuklu MiG-29KUB uçağının $1 milyar karşılığında, altı Ka-31 "Helix" keşif ve denizaltı karşıtı helikopter, torpido tüpleri, füze sistemleri ve topçu ünitelerinin satın alınmasını içermekteydi. Pilotların ve teknik personelin eğitimi için tesisler ve prosedürler, simülatörlerin teslimi, yedek parçalar ve Hindistan Donanması tesislerinin kurulum bakımı da sözleşmenin bir parçasıydı.
Modernizasyon, Gorşkov'u hibrit bir uçak gemisinden/kruvazörden sade bir uçak gemisine dönüştürmek için geminin ön güvertesindeki tüm silahların ve füze fırlatma tüplerinin "kısa kalkış ancak yakalamalı iniş" (STOBAR) yapılandırmasını sağlayabilmek için sökülmesini içermekteydi.[31]
INS Vikramaditya için açıklanan teslim tarihi Ağustos 2008 idi ve böylece Hindistan Donanmasının sahip olduğu emekliye ayrılacak olan tek hafif uçak gemisi INS Viraat'ın yerine hizmete girmesine izin verecekti. Viraat'ın emekliliği 2010-2012'ye ertelenirken,[32] 2016 yılına kadar hizmet vermesini sağlayan son bir onarımdan geçti.[33]
Gecikmelerle ilgili sorun, devam eden maliyet aşımlarıyla daha da karmaşık hale gelirken, üst düzey diplomatik alışverişlerin yaşanmasına yol açtı. Hindistan sonunda proje için ek $1.2 milyar daha ödemeyi kabul etti, bu da orijinal maliyeti iki katından fazlasına çıkardı.[34] Ancak Vikramaditya'nın teslimat programında devam eden gecikmeler, teslimatı 2013'e itti. Yerli Vikrant sınıfı uçak gemisi en az bir yıl ertelendi ve en erken 2013 yılında teslim edilmesi ön görülen geminin 2012'den itibaren hizmete alınması beklenmekteydi.[35]
Temmuz 2008'de, Rusya'nın geminin kötüleşen durumu nedeniyle beklenmedik maliyet aşımları yaşadığını, benzer tipte yeni bir uçak gemisinin maliyetinin $3–4 milyar olduğunu ve devam eden bakım ve modernizasyonun, yeni bir uçak gemisi maliyetinin %60-70'ini oluşturduğunu gerekçe göstererek fiyatı $2 milyar artırmak istediğini bildirdi.[36] Hindistan, Kasım 2008 itibarıyla $400 milyon ödemişti. Bununla birlikte, Hindistan artan miktarı ödemediği takdirde Rusya anlaşmayı tamamen iptal etmekle tehdit etti.[37] Aralık 2008'de, Hindistan'daki hükûmet kaynakları, Kabine Güvenlik Komitesi'nin (CCS) en sonunda Amiral Gorshkov'u halihazırda en iyi seçenek olarak satın almaya karar verdiğini bildirdi.[38] Hindistan Komptrolörü ve Baş Denetçisi (CAG), Vikramaditya'nın sınırlı bir ömre sahip ikinci el bir savaş gemisi olacağını, bu geminin yenisinden %60 daha pahalı olacağı ve teslimatında daha fazla gecikme riski olduğu gerçeğini eleştirdi.[39] Hindistan Deniz Kuvvetleri Komutanı Amiral Sureesh Mehta, savaş gemisinin fiyatını savunarak: "CAG hakkında yorum yapamam. Ama hepiniz savunma analistisiniz, bana 2 milyar dolardan az bir uçak gemisi bulabilir misiniz? Yapabilirseniz, hemen şimdi bir çek imzalayacağım" açıklamasında bulundu.
O sırada Deniz Kuvvetleri Komutanlığından yapılan açıklama, nihai anlaşmanın $2 milyarı aşabileceğini gösterdi. CAG'nin donanmanın gemiye girmeden önce risk analizini yapmadığı yönündeki bulgusu sorulduğunda, "Böyle bir şeyin olmadığından emin olabilirsiniz. Hiç şüphe yok ki, 90'ların sonlarından beri gemiye bakıyoruz" açıklamasını yaptı.[40]
2 Temmuz 2009'da Rusya Devlet Başkanı Dmitri Medvedev, 2012 yılında Hindistan'a teslim edilebilmesi için geminin onarımının mümkün olan en kısa sürede tamamlanması gerektiğini söyledi.[41] 7 Aralık 2009'da Rus kaynakları, son şartların kararlaştırıldığını, ancak teslim tarihi belirlenmediğini bildirdi.[42] 8 Aralık 2009'da, Hindistan ve Rusya'nın Admiral Gorshkov'un fiyat anlaşması konusundaki çıkmaza $2.2 milyar tutarında bir fiyat üzerinde anlaşarak son verdikleri bildirildi. Moskova, uçak gemisi için, 2004 yılında iki taraf arasında başlangıçta kararlaştırılan fiyatın neredeyse üç katı olan $2.9 milyar talep etmekteydi. Öte yandan Yeni Delhi, fiyatın $2.1 milyar seviyesine çekilmesini istedi.[43][44] Her iki hükûmet de Admiral Gorshkov'un fiyatını, Rusya Başbakanı Vladimir Putin'in Hindistan'a yapacağı iki günlük ziyaretten bir gün önce 10 Mart'ta, $2.35 milyar olarak belirledi.[1]
Nisan 2010'da, Admiral Gorşkov'un Hindistan'a maliyeti ile ilgili müzakereleri etkilemek için kıdemli bir Hint Donanması subayına muhtemelen şantaj yapıldığı duyurulduğunda, proje üzerinde bir skandal ortaya çıktı.[45] Amiral Sukhjinder Singh, projenin baş yöneticisi olarak çalışan, geminin onarımını denetleyen kıdemli bir şahsiyetti. Bu olay nedeniyle görevden alındı.[46]
Yenileme
[değiştir | kaynağı değiştir]Gövde çalışması 2008'de tamamlandı[47] ve Vikramaditya 4 Aralık 2008'de denize indirildi.[48] Yapısal çalışmaların yaklaşık %99'u ve kablolama işinin neredeyse %50'si, Haziran 2010'a kadar tamamlandı. Motorlar ve dizel jeneratörler de dahil olmak üzere büyük ekipmanların neredeyse tamamı kuruldu.[49] 2010 yılında Vikramaditya'nın güverte sistemlerini test etmek için, bir askeri MiG-29K prototip uçağı kullanıldı.[50]
Tüm yeniden yapılandırma çalışmaları Rusya'nın Severodvinsk şehrinde tamamlandı; ancak ihtiyaç duyulan kablo miktarının eksik öngörülmesi nedeniyle üç yıl ertelendi.[51] Sorunları çözmek için Hindistan ve Rusya arasında teknik ve mali konularda uzman düzeyinde bir tartışma yapıldı.[52] MiG-29K, Şubat 2010'da Hindistan ile operasyonel hizmete girdi. Uzlaşma sonuçlandırıldı ve Hindistan açıklanmayan bir miktar daha ödemek zorunda kaldı. Rusya eskilerini onarmak yerine yeni sistemler kuracaktı.[53]
1 Haziran 2010'da The Times of India bir deniz subayının şunları söylediğini bildirdi: "Hindistan bu yılın başlarında, Ocak 2004'te imzalanan önceki anlaşmada $974 milyon olarak belirlenen ancak üç yıl süren sert çekişmelerin ardından Gorşkov için $2.33 milyarlık revize edilmiş yenileme maliyetini kabul ederken, Rusya gemi üzerindeki çalışmaları denetlemek üzere üst düzey bir apeks komitesi atadı." Geminin, Hindistan'a Aralık 2012'ye kadar teslim edilmesi için, 2011'in başlarında limân testlerine başlaması ön görülmekteydi.[49][54] Limân testleri 1 Mart 2011'de başladı. Bu denemelerin odağı, Hindistan'da üretilen ana güç üretim birimleri ve radyo-elektronik silah sistemleri üzerineydi.[55][56] Hindistan Donanması personeli, Nisan 2011'de Vikramaditya'da eğitime başladı.[57] 19 Nisan 2012'de, tüm iç sistemlerin çalıştığı ve geminin tamamen kendi kendine yeterli olduğu açıklandı. Geminin manyetik alanı ve ağırlık merkezinin ölçümü, deniz denemeleri başlamadan önce yapıldı.[58]
Tasarım
[değiştir | kaynağı değiştir]Vikramaditya modernizasyonu tamamlandıktan sonra, 1982'de Baku adıyla hizmete girdiğindeki kapasitesinden daha büyük bir tam yük deplasmanına sahiptir. Geminin 2.500 kompartımanından 1.750'si yeniden imal edildi ve yeni radar ve sensörleri desteklemesi için kapsamlı bir şekilde yeniden kablolama yapıldı. Asansörler geliştirildi ve iki sınırlama sehpası takılarak savaş uçaklarının ski-jump destekli kısa bir kalkış yapmadan önce tam güce ulaşması sağlandı. Açılı güvertenin kıç tarafına üç durdurma dişlisi takıldı ve sabit kanatlı "kısa kalkış ancak yakalamalı iniş" (STOBAR) operasyonlarını desteklemek için navigasyon ve taşıyıcı iniş yardımcıları eklendi.[11][59][60]
Yapısal değişiklikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Yapılan en büyük değişiklik, Admiral Gorşkov gemisinin inşa edildiği STOVL konfigürasyonundan, Hindistan Deniz Kuvvetleri hizmetine girdikten sonra STOBAR konfigürasyonuna dönüştürülmesiydi. 14,3°'lik tam genişlikte bir ski-jump düzeneğinin inşa edilebilmesi için, P-500 Bazalt seyir füzesi fırlatıcıları ve geminin pruvasına yerleştirilmiş dört Antey Kinzhal karadan havaya füze rampaları da dahil olmak üzere tüm silahlar kaldırıldı. Geminin ada üst yapısının yanındaki 20 ton kapasiteli uçak asansörü değişmeden kaldı, ancak kıç kısmındaki asansör genişletildi ve kaldırma kapasitesi 30 tona çıkarıldı. STOBAR operasyonları için, üç adet 30 m yakalama tertibatı ve açılı güvertenin kıç tarafına üç frenleme dişlisi takıldı. Uçuş güvertesinin alanını artırmak, ski jump rampasının yapımına imkan sağlamak, durdurma teçhizatının ve pist alanının güçlendirilmesi amacıyla sponsonlar inşa edildi. İstenilen şekle ulaşmak için 234 yeni gövde bölümü kuruldu ve bu modifikasyonları gerçekleştirmek için eklenen toplam çelik 2500 tona ulaştı.[11][59][60]
Üst yapı profili, Sovyet Donanmasının Mars-Passat 3 boyutlu hava arama radar sisteminin sabit fazlı dizi tarayıcılarını ve hava harekâtı yürütmek için kapsamlı komuta ve kontrol tesislerini barındıracak şekilde tasarladı. Uzun menzilli hava gözetleme radarları ve geminin etrafındaki 500 km'den fazla bir gözetim balonunun bakımını sağlayan gelişmiş elektronik harp süitleri takılarak kapsamlı bir sensör yenilemesi gerçekleştirildi. Çeşitli iletişim antenlerini barındırması amacıyla bir kıç direği kuruldu. Bu değişiklikler için 2.300 km yeni kablo ve 3.000 km yeni boru gerekmekteydi.[11][60][61]
Sekiz orijinal kazan, her biri saatte 100 ton buhar kapasitesi sağlayan, fırın akaryakıtı yerine LSHSD kullanarak dizel yakıt almak için dönüştürülmüş yeni nesil, yüksek basınçlı kazanlar ile değiştirildi.[62] Yeni kazanlar oldukça verimli ve yüksek düzeyde otomasyona sahiptir. Dört şaft konfigürasyonunda dört pervaneye güç verirken, şafta toplam 180.000 beygir gücü (134.226 kW) sağlayarak 30 knot'un üzerinde bir maksimum hız sağlarlar. Altı turbo alternatör ve altı dizel alternatör, çeşitli ekipmanlara güç sağlamak için 18 MW elektrik üretmektedir. Uluslararası standartları karşılamak için modern yağ-su ayırıcıları ve bir kanalizasyon arıtma tesisi kuruldu. Altı yeni Fin Wärtsilä 1.5 MW dizel jeneratör, bir Global Marine iletişim sistemi, Sperry Bridgemaster navigasyon radarı, yeni bir telefon santrali, yeni veri bağlantısı ve bir IFF Mk XI sistemi eklendi. Günde 400 ton tatlı su üreten iki adet ters osmoz tesisi, güncellenmiş soğutma ve iklimlendirme ile otel hizmetleri iyileştirildi. İyileştirilmiş iç hizmetler ve 10 kadın subay için konaklama ile birlikte yeni bir mutfak kuruldu.[59][60][63]
Savaş sistemleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Gemideki savaş sistemleri, bilgisayar destekli harp bilgi sistemi olan LESORUB-E tarafından kontrol edilmektedir. Bu sistem geminin sensörlerinden ve veri bağlantılarından veri toplayarak kapsamlı durumsal farkındalık yaratmaktadır. Harici iletişimi sağlamak için CCS Mk II iletişim kompleksi kurulurken, Link II taktik veri sistemi, Hindistan Donanmasının Ağ merkezli savaşağ merkezli operasyonlarına entegrasyonu sağlamaktadır. MiG-29K'lar için LUNA iniş sistemi ve Sea Harrier'lar için DAPS Landing sistemi gibi farklı uçakları idare etmek için modern fırlatma ve yakalama sistemleri kuruldu. Pilotlara uçuş güvertesinden 30 metre kısa mesafeye kadar yaklaşma, iniş ve kısa mesafeli seyir sırasında yardım sağlayan Resistor-E otomatik hava trafik kontrol sistemi kuruldu. Bu kompleks, diğer çeşitli alt sistemleri ile birlikte, ana gemiden uzak menzillerde görev yapan gemi kaynaklı uçaklara navigasyon ve uçuş verileri sağlamaktadır.[11][64]
Vikramaditya tesliminden sonra henüz herhangi bir yerleşik silaha sahip değildi ve böylece kendini savunabilmek için savaş grubuna bağımlı hale geldi.[65][66][67][68] Ancak bu durum, geminin Nisan-Haziran 2015'te gerçekleşen kısa onarımında, kendisine dört adet lisanslı AK-630 CIWS ve hizmet dışı bırakılan INS Godavari'den çıkarılan bir Barak 1 SAM sistemi takıldıktan sonra sona erdi. Geminin 2017'de planlanan ilk büyük onarımında, Barak 1 sisteminin, yeni geliştirilen Barak 8 uzun menzilli hava savunma sistemi (LR-SAM) ile değiştirilmesi plânlandı. Bu füze dikey fırlatma hücrelerinden fırlatılabilmektedir ve 0,5–100 km'lik bir operasyonel menzile sahiptir.[69][70] Gemi toplamda 48 adete kadar füze taşıyabilecektir.[64][66]
Geminin resmî olarak beklenen ömrü 40 yıldır ve en az on yıl boyunca herhangi bir büyük onarım yapılması beklenmemektedir.[61][71] Geminin ve teçhizatının %70'inden fazlası yenidir ve geri kalanı ise yenilenmiştir.[59] Gemiyi yenileyen Sevmaş Tersanesi, önümüzdeki 20 yıl boyunca bakım da dahil olmak üzere garanti hizmeti sağlayacaktır.[72]
Hava grubu
[değiştir | kaynağı değiştir]Vikramaditya, hem konvansiyonel sabit kanatlı uçakları hem de helikopterleri işletebilen ve barındırılabilen bir STOBAR uçak gemisi olarak tasarlandı ve 34 uçak taşıma kapasitesine sahiptir.[12] Birincil uçak tipi, Mikoyan MiG-29M'nin donanma versiyonu olan Mikoyan MiG-29K'dır. MiG-29K, hem filo hava savunması, hem düşük seviye saldırı hem de gemi karşıtı rolleri üstlenebilen gelişmiş, tüm hava şartlarında çok rollü bir avcıdır. Birincil ASW platformu Westland Sea King, AEW ise Kamov Ka-31 tarafından üstlenilmektedir. Gemi için verilen taşıma aralıkları, 16-24 MiG-29K ve 10 Kamov Ka-31 veya Dhruv helikopterleridir. Ancak Vikramaditya, bir STOBAR gemisi olarak yapılandırılması nedeniyle sabit kanatlı AEW uçağını kullanma yeteneğine sahip değildir.[18] Genel maksat ve uçak koruma görevleri HAL Chetak (ya da HAL Dhruv) tarafından üstlenilmektedir.[11]
Filo | Ad | Nişan | Uçak | Notlar |
---|---|---|---|---|
INAS 300 | Beyaz Kaplanlar | MiG 29KUB | ||
INAS 303 | Kara Panterler | MiG 29K | ||
INAS 321 | Melekler | HAL Chetak | ||
INAS 322 | Gardiyanlar | HAL Dhruv | ||
INAS 330 | Zıpkınlar | Sea King | ||
INAS 339 | Şahinler | Kamov Ka-31 |
-
Westland Sea King, ASW rolünde kullanılıyor
-
Kamov Ka-31 "Helix" AEW rolünde.
-
Bihar Alayı, bağlı oldukları Vikramaditya'da poz veriyor. Arka plânda gemiye bağlı tüm filoların amblemleri var.
-
MiG-29K, hava grubunun hem filo hava savunmasını hem de saldırı unsurlarını sağlar.
Deniz denemeleri ve devreye alma
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk deniz denemeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Rusya'nın Vikramaditya'yı 4 Aralık 2012'de[73] Hindistan'a teslim etmesi, deniz denemelerinin ise 29 Mayıs 2012'de başlaması planlanmaktaydı.[74] Aslında deniz denemeleri 8 Haziran'da başladı. Gemi, Rusya'nın kuzeyindeki Severodvinsk kentindeki Sevmaş Tersanesi'nin rıhtımından teslimat öncesi denenmek üzere yola çıktı. Bu denemeler, savaş uçaklarının geminin güvertesinden iniş ve kalkışlarını da içerecekti.[75][76][77]
17 Eylül 2012'de yapılan denemeler sırasında arızalar tespit edildi. Resmi bir rapora göre, tahrik makinelerinin sekiz buhar kazanından yedisi arızalıydı. Bu nedenle, geminin Hindistan Donanmasına teslim edilmesi için verilen tarih Ekim 2013'e kadar tekrar ertelendi.[78] Daha sonraki araştırmalar, motor arızasının nedeninin kötü işçilik ve denetimden kaynaklandığını ortaya çıkardı.[79] Gorşkov ve 1143.4 sınıfındaki diğer gemiler, birden fazla kazan arızası geçmişine sahipti,[80] ancak Rus gemi yapımcıları sorunun kaynağının, kazan izolasyonunda asbest yerine kullanılan düşük kaliteli Çin yapımı ateş tuğlaları olduğunu iddia etti.[81]
İkinci deniz denemeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Rusya'nın devlet silah ihracatçısı Rosoboronexport'un başkan yardımcısı Igor Sevastyanov, 3 Temmuz 2013'te savaş gemisinin Hint ve Ruslardan oluşan karışık mürettebat ile deniz denemeleri için yola çıktığını duyurdu.[82] 28 Temmuz 2013 tarihinde, Vikramaditya'nın deniz denemelerini başarıyla tamamladığı ve maksimum 32 knot hıza ulaşabildiği bildirildi. Daha sonra Rusya'nın Kuzey Filosu tarafından gerçekleştirilen ve Eylül 2013'te tamamlanan havacılık denemeleri[23] için Beyazdeniz'e gitti.[24][83] Uçaklar ve helikopterler, radar, hava savunma, iletişim ve kontrol sistemlerinin performansını kontrol etmek için geminin etrafında ve üzerinde uçuş gerçekleştirirken, MİG uzmanları, ski-jump rampasından övgüyle bahsettiler.[84]
Deniz denemeleri üç ay sürdü. Suhoy-33, Kamov, MiG-29, A-50 erken uyarı uçakları, radarlarını kullanarak gemiyi "tespit edemediklerinde" ve gelen uçaklar ise gemi tarafından 350-400 kilometre (220-250 mi)'lik bir mesafeden tespit edildiğinde, geminin elektronik harp ve karıştırma kabiliyeti gösterilmiş oldu. Gemi, her iki denemede de toplam 31,382 kilometre (19,500 mi) yol kat etti, 778 uçak ve helikopter uçuşlarını kontrol etti ve Rus pilotlar tarafından 88 iniş gerçekleştirildi.[61][84] İkinci deniz denemesinde, 2,736 kilometre (1,700 mi)'lik kısmı geminin Hint kaptanı Commodore Suraj Berry komutasında olmak üzere toplam 13,840 kilometre (8,600 mi) mesafe kattetti.[85]
NATO tarafından gözetim
[değiştir | kaynağı değiştir]Deniz denemeleri sırasında, bir P-3 Orion uçağı Vikramaditya'yı gözlemledi. Uluslararası sulardayken, fotoğraf çekmek için geminin yakınına geldi. Bunun yanında geminin akustik imzasını kaydetmek için de sonobuoylar bıraktı. Uçak, bir Rus MiG-29'u geldiğinde bölgeyi terk etti. Bir Norveç gemisinin de Vikramaditya'yı gözlemlediği görüldü.[86]
Hizmete girişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Gemi, 16 Kasım 2013 tarihinde Rusya'nın Severodvinsk kentinde düzenlenen bir törenle resmen hizmete alındı.[25] Törene dönemin Hindistan savunma bakanı A. K. Antony ve Rusya başbakan yardımcısı Dmitry Rogozin de katıldı. Gemi günümüzde Hint Okyanusu'nda devriye gezmekteydi.[87]
Hizmet geçmişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Gemi, işletmeye alındıktan sonra 27 Kasım 2013 tarihinde Severodvinsk'ten INS Kadamba'daki bağlama limanına gitmek üzere, 10.212 deniz mili uzunluğunda 26 günlük kesintisiz bir yolculuğa başladı ve Lizbon'da kısa bir mola verdi.[88][89] Gemi, Hint kaptan Amiral Suraj Berry'nin komutası altındaydı.[84] Gemide Hint mürettebatın yanı sıra, tersaneyle yapılan 20 yıllık garanti sonrası hizmet sözleşmesi kapsamında, bir yıl boyunca gemide kalacak olan Sevmaş'tan 177 Rus uzman da yer almaktaydı. Yolculuk sırasında, Barents Denizi'nde bir fırtınayla karşılaştı ve burada eskort fırkateyn INS Trikand ve filo tankeri INS Deepak ile bağlantı kurdu.[90] Gruba Manş Denizi'nden geçerken Kraliyet Donanması fırkateyni HMS Monmouth eşlik etti[91] ve Cebelitarık yakınlarındaki muhrip INS Delhi'ye katıldı.[88] Filo Akdeniz'de yelken açtı, Süveyş Kanalı'nı geçti[85][92] ve 1 Ocak 2014'te Aden Körfezi yakınlarında Umman Denizi'ne girdi. INS Vikramaditya, INS Viraat uçak gemisi, iki Delhi sınıfı muhrip, üç Talwar sınıfı fırkateyn, INS Godavari fırkateyni ve INS Subhadra'nın da aralarında bulunduğu birkaç açık deniz devriye gemisinden oluşan Batı filosuna bağlı büyük bir filo tarafından, Hint kıyılarından yaklaşık 1.200 deniz mili uzaklıkta karşılandı.[88][93] Böylece Hint Donanması 20 yıldan sonra ilk kez aynı anda iki uçak gemisini kullanmış oldu.[94] Vikramaditya, kendisini karşılayan filo ile temel deniz tatbikatları yaptıktan sonra[95] 7 Ocak 2014 tarihinde Karwar'a ulaştı.[96][97][98]
MiG-29K'yı işleten INAS 303 "Kara Panterler" flosunun donanma pilotları, INS Hansa, Dabolim, Vasco-da-Gama'daki Kıyı Tabanlı Test Tesisi'nde (SBTF) uçak gemisi operasyonlarını gerçekleştirdiler. Bir Hint Donanması pilotu tarafından uçurulan ilk uçak, 8 Şubat 2014 tarihinde uçak gemisine indi.[99] O tarihten sonra, pilotlar ve hava kontrolörleri gece inişleri de dahil olmak üzere uçak gemisinin güvertesinden MiG-29K avcı uçaklarının işletimi için onay aldılar. Geminin hava kuvveti, dört KUB eğitim uçağı, altı Kamov Ka-31 havadan erken uyarı ve kontrol (AEW&C) ve Kamov Ka-28 anti-denizaltı savaş (ASW) helikopterleri dahil olmak üzere 16 MiG-29K'dan oluşacaktı.[64]
Mayıs 2014'te uçak gemisi, MiG-29K'lardan oluşan hava grubuyla birlikte operasyonel olarak konuşlandırıldı ve Batı Deniz Kuvvetleri Komutanlığı tarafından yürütülen bir savaş oyununda yer aldı.[100][101] 14 Haziran 2014'te Hindistan Başbakanı uçak gemisini ülkeye ithaf etti.[102]
8 Aralık 2015 tarihinde, Hindistan Savunma Bakanlığı kaynakları, INS Vikramaditya'nın "Make in India" girişiminin bir parçası olarak Eylül 2016'da ilk büyük revizyonunu alacağını açıkladı. Devlete ait Cochin ve Pipavav tersaneleri, gemiyi kuru havuza aldıktan sonra elden geçirecekti.[103]
Vikramaditya 21-22 Ocak 2016'da, INS Mysore ile birlikte Sri Lanka'daki Kolombo'ya yaptığı ziyaretle birlikte ilk denizaşırı limân ziyaretini gerçekleştirdi. Bu 30 yıldır şehre gelen ilk Hint savaş gemisi olurken, 40 yıldan fazla bir süre sonra bir uçak gemisi ile şehre yapılan ilk ziyaretti.[104][105]
Vikramaditya 15-18 Şubat 2016 tarihlerinde, INS Mysore ve INS Deepak adlı iki gemi ile Maldivler'in başkenti Malé'ye bir iyi niyet ziyareti gerçekleştirdi.[106][107]
Vikramaditya, Eylül 2016'da, Cochin Tersaneleri tarafından bir ay süreyle tamir edilmek üzere Kochi'de kuru havuza alındı; onarım, planlanandan bir ay önce Kasım ayında tamamlandı.[108]
21 Ocak 2017'de Vikramaditya'da bir State Bank of India ATM'si kuruldu ve böylece bir ATM'ye sahip ilk Hint Donanması gemisi oldu.[109]
Vikramaditya 2020 yılının Ocak ayında, HAL Tejas hafif muharebe uçağının deniz versiyonunun ilk uçak gemisi denemelerini gerçekleştirmek amacıyla kullanıldı. Tejas, sekiz ila on gün boyunca ilk test aşamasının bir parçası olarak, birkaç kez fırlatıldı ve yakalandı. Tejas, bir Hint uçak gemisine hem iniş hem de kalkış yapan ilk yerli Hint uçağıydı.[110]
Komutanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Ad | Başlangıç | Bitiş | Kaynak |
---|---|---|---|
Kaptan Suraj Berry | 16 Kasım 2013 | 2 Kasım 2015 | [111] |
Kaptan Krishna Swaminathan | 2 Kasım 2015 | 20 Temmuz 2017 | [112] |
Kaptan Ajay Kochhar | 20 Temmuz 2017 | 26 Mayıs 2018 | [113] |
Kaptan Puruvir Das | 26 Mayıs 2018 | [114] | |
Kaptan C R Praveen Nair | Günümüz |
Bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]17 Ocak 2018'de Vikramaditya törenle aşağıdaki oluşumlara bağlandı:
- Bihar Alayı
- 6 numaralı Filo IAF
Kazalar ve olaylar
[değiştir | kaynağı değiştir]10 Haziran 2016'da, INS Vikramaditya'nın planlanlanan büyük bir onarımına geçilirken,[115] Karwar'da Kanalizasyon Arıtma Tesisi bölümünde bakım çalışmaları sırasında meydana gelen zehirli gaz sızıntısı nedeniyle iki kişi öldü. İki kişi daha yaralandı ve deniz hastanesine kaldırıldı.[116][117]
28 Şubat 2017'de Vikramaditya'dan kalkan bir MiG-29K uçağı, hidrolik arıza nedeniyle Mangalore Uluslararası Havalimanı'na acil iniş yapmak zorunda kaldı.[118]
26 Nisan 2019'da, uçak gemisinin makine ve kazan dairesinde çıkan yangına müdahale etmek isteyen bir deniz subayı duman zehirlenmesinden dolayı hayatını kaybetti ve yedi kişi de yaralandı.[119]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c PTI (11 Mart 2010). "Gorshkov deal finalised at USD 2.3 billion". The Hindu. Chennai, India. 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2013.
- ^ "Aircraft carrier INS Vikramaditya set to join Indian Navy on Kasım 16". The Indian Express. 14 Kasım 2013. 17 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2013.
- ^ "Aircraft Carrier: INS Vikramaditya". Indian Navy. 4 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya motto is 'Strike Far, Strike Sure'". India Today. 17 Kasım 2013. 17 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2013.
- ^ a b c "Project 11434". 4 April 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 January 2013.
- ^ "NAVY – Project 1143". Bharat-Rakshak.com. 17 Kasım 2008. 10 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2012.
- ^ "Indian Carrier Begins Sea Trials | Defense News". defensenews.com. 16 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2012.
- ^ "Navy's largest ship 'INS Vikramaditya' Commissioned". Indian Navy. 28 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
- ^ "INS VIKRAMADITYA VR TOUR HD - YouTube". www.youtube.com. 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2020.
- ^ "Vikramaditya to be handed to the Indian Navy on Kasım 16". India & Russia Report. 24 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2013.
- ^ a b c d e "Prime Minister Spends A Day Onboard INS Vikramaditya". PIB. MOD. 14 Haziran 2014. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2014.
- ^ PTI (1 Şubat 2013). "Engine problems in INS Vikramaditya fixed, sea trial to start in Haziran – Economic Times". Articles.economictimes.indiatimes.com. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2013.
an endurance of 13,500 nautical miles (25,000 km) at a cruising speed of 18 knots. It will have an air wing consisting of Russian-made MiG-29K jet fighter planes and Kamov Ka-31 early warning radar helicopters.
- ^ "INS Vikramaditya to get its own missile shield soon". Times of India. 17 Nisan 2015. 20 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2015.
- ^ "INS Vikramaditya won't have air defence system for now". Indian Express. 3 Ağustos 2013. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
- ^ Anandan, S. (7 Ağustos 2013). "INS Vikramaditya will serve Navy for 30 years". The Hindu. Chennai, India. 27 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
- ^ "Misses, waits & progress in naval missiles". Business Standard. 2 Ağustos 2013. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
- ^ a b c "INS Vikrant: India's New Carrier-Gorshkov-Vikramaditya: Aerial Complement". 10 Aralık 2015. 25 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "About INS Vikramaditya - The newest & largest ship of Indian Navy | Indian Navy". www.indiannavy.nic.in. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2020.
- ^ Bharat Verma 2011, ss. 45–46.
- ^ Terry Brien 2012, s. 1145.
- ^ "INS Vikramaditya: Everything you Need to about warship". www.theindianhawk.com. 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ a b Kumar, Vinay (28 Temmuz 2013). "INS Vikramaditya sea trials successful". The Hindu. Chennai, India. 31 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2013.
- ^ a b Kumar, Vinay (17 Eylül 2013). "Vikramaditya likely to be delivered in mid-November". The Hindu. Chennai, India. 21 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2013.
- ^ a b "Aircraft carrier INS Vikramaditya inducted into Indian Navy". IBN Live. 18 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2013.
- ^ "PM Modi inducts INS Vikramaditya into Navy, dedicates it to nation". Hindustan Times. 14 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2014.
- ^ "PM Narendra Modi dedicates largest warship INS Vikramaditya to the nation, pitches for self-reliance". The Indian Express. 14 Haziran 2014. 14 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Naval Air: Go For Gorshkov". Strategypage.com. 3 Haziran 2010. 16 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "WHAT'S HOT? ANALYSIS OF RECENT HAPPENINGS – Aero India 2005 – Naval Interests – An IDC Report". IndiaDefence.com. 9 Şubat 2005. 1 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Indian Navy Mulls Northrop Advanced Hawkeye". Aviationweek.com. 2 Eylül 2009. 21 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ Defence Talk 25 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Pictures of the Gorshkov being worked on in dry docks
- ^ Defense Industry Daily 25 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. INS Vikramaditya Hits Delay, Cost Increases
- ^ "Major repairs for the INS Viraat, its replacement delayed again by Russia". NDTV. 8 March 2013. 12 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "India to pay more for Gorshkov". NDTV. 25 Şubat 2008. 30 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi – YouTube vasıtasıyla.
- ^ Anandan, S. (29 Eylül 2008). "Keel-laying of indigenous aircraft carrier in December". The Hindu. Chennai, India. 25 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "Russian aircraft carrier ready in 2012 if India pays $2 bln more". RIA Novosti. 13 Kasım 2008. 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ Pratiyogita Darpan. January 2009. s. PD/January/2009/1140.
- ^ Gupta, Shishir (3 Aralık 2008). "Gorshkov: Medvedev on his way, Centre okays price renegotiation". The Indian Express. 29 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "'Second-hand' Gorshkov costlier than new warship: CAG". The Times of India. 24 Temmuz 2009. 27 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Site Under Construction". ptinews.com. 2 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Medvedev urged the completion of aircraft carrier for India". RIA Novosti. 2 Temmuz 2009. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ Dyomkin, Denis (7 Aralık 2009). "Russia agrees carrier delivery terms with India". Reuters. 4 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "India, Russia end stalemate over Gorshkov price deal". The Times of India. 8 Aralık 2009. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "India, Russia end stalemate over Gorshkov's price deal". Indianexpress. 8 Aralık 2009. 12 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ Dutta, Sujan (16 Nisan 2010). "Speedy probe into navy 'honey trap' – Panel hands in report on commodore". Calcutta, India: telegraphindia.com. 28 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Senior navy officer to be sacked for sexual misconduct". Sify News. 5 Şubat 2011. 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Repair of Gorshkov's hull completed". Chennai, India: Hindu.com. 18 Ekim 2008. 16 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ Christopher P. Cavas (8 Aralık 2008). "Russian Carrier Conversion Moves Forward". 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2008.
- ^ a b "Gorshkov to be handed over to India by Dec '12". The Times of India. 1 June 2010. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Fish, Tim (22 Haziran 2010). "Indian carrier's deck systems tested with MiG-29K prototype". Janes.com. 26 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "The U.S. tries to shut Russia out of India's defense market". Weeklystandard.com. 21 Şubat 2008. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "Only few technical, financial issues pending on Gorshkov deal".[ölü/kırık bağlantı]
- ^ (AFP) – 27 February 2008 (27 Şubat 2008). "India, Russia end spat over Soviet-era aircraft carrier". 20 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ "Defence News – Indian Aircraft Carrier in Barents Sea Trials". Defencenews.in. 20 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2012.
- ^ "INS Vikramaditya Trials Finally Begin". 13 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Russia Postpones Sea Trials for Aircraft Carrier Admiral Gorshkov for Next Year". Shipbuilding Tribune. 17 Ekim 2011. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011.
- ^ "Navy personnel begin training on Admiral Gorshkov". Brahmand.com. 14 Nisan 2011. 5 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2012.
- ^ "Russia: Aircraft Carrier INS Vikramaditya Becomes Entirely Self-Contained". Shipbuilding Tribune. 19 April 2012. 16 October 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 April 2012.
- ^ a b c d John Pike. "R Vikramaditya [ex-Gorshkov]". GlobalSecurity.org. 28 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
- ^ a b c d "INS Vikramaditya – Game changer". PIB. 17 Kasım 2013. 6 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2014.
- ^ a b c "Navy to get refurbished Vikramaditya tomorrow". The Hindu. 15 Kasım 2013. 28 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2014.
- ^ "'Vikramaditya' to be Commissioned on 16 Nov 13". Indian Navy. 16 Kasım 2013. 20 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2013.
- ^ "Prime Minister's Day at Sea". Indian Navy. 16 Haziran 2014. 30 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2014.
- ^ a b c "Indian Navy chief: Vikramaditya deployed with MiG-29s embarked". Jane's. 7 Mayıs 2014. 12 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2014.
- ^ "INS Vikramaditya yet to be fitted with close-in weapon system". 4 Aralık 2014. 5 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Close-In Warfare System on INS Vikramaditya next year". The Tribune. 16 Haziran 2014. 20 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2014.
- ^ "INS Vikramaditya won't have air defence system for now". indianexpress.com. 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Raghuvanshi, Vivek (11 Mart 2014). "Indian Navy To Open Search for Carrier Air Defense System". www.defensenews.com. Gannett Government Media. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2014.
- ^ Dutta, Sujan (28 Kasım 2015). "Israel ship missile test for India". The Telegraph. 4 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Pandit, Rajat (28 Kasım 2015). "Gen Next missile defence shield built by Israel and India clears first hurdle". The Times of India. 17 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2016.
- ^ Aroor, Shiv (17 Kasım 2013). "INS Vikramaditya joins Indian Navy: Shiv Aroor on why India is relieved that the battleship is finally here". India Today. 17 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2013.
- ^ "Sevmash chosen for INS Vikramaditya post-warranty servicing". Russia & India Report. 13 Mart 2014. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2014.
- ^ "Russia will hand over modernized aircraft carrier INS Vikramaditya (former Admiral Gorshkov) to India on Dec 4, 2012". Navaltoday.com. 19 Ocak 2012. 23 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2012.
- ^ "Indian Navy to Take Over Aircraft Carrier INS Vikramaditya in December". shipbuildingtribune.com. 7 March 2012. 16 October 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 March 2012.
- ^ Kumar, Vinay (29 June 2012). "INS Vikramaditya undergoing sea trials". The Hindu. Chennai, India. 2 July 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Radyuhin, Vladimir (8 June 2012). "INS Vikramaditya begins sea trials". The Hindu. Chennai, India. 11 July 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "India's New Russian Carrier Finally Goes To Sea". ainonline.com. 15 Haziran 2012. 19 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "INS Vikramaditya trial malfunctions to delay handover to India". The Times of India. 17 Eylül 2012. 15 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Russia Copes With The Vikramaditya Disaster 19 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Strategypage.com, 14 October 2012
- ^ "Russia Completes Indian Carrier Engine Repairs". RIA Novosti. 1 Şubat 2013. 4 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013.
- ^ PTI (1 Şubat 2013). "Engine problems in INS Vikramaditya fixed, sea trial to start in June – Economic Times". Articles.economictimes.indiatimes.com. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2013.
- ^ "Indian Carrier Sails From Russia for Final Sea Trials". RIA Novosti. 3 July 2013. 6 July 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 July 2013.
- ^ Press Trust of India (22 Şubat 2013). "Russia to hand over INS Vikramaditya to India in November". business-standard.com. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c "Commodore Suraj Berry's finest hour". IndRus. 4 Aralık 2013. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2013.
- ^ a b "Navy set to get its largest aircraft carrier tomorrow". The Indian Express. 15 Kasım 2013. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2013.
- ^ "INS Vikramaditya was spied upon by NATO aircraft and ship last year but the matter was hushed up". intoday.in. 11 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Asrar, Nadim, (Ed.) (16 Kasım 2013). "Russia delivers super aircraft carrier INS Vikramaditya to India". NDTV. 17 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2013.
- ^ a b c "INS Vikramaditya enters Indian Navy's area of operation". The Hindu. Chennai, India. 4 Ocak 2014. 4 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya completes transoceanic voyage, arrives in India". IndRus. 10 Ocak 2014. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2014.
- ^ Anandan, S. (27 Kasım 2013). "INS Vikramaditya sets sail for India". The Hindu. Chennai, India. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2013.
- ^ "HMS Monmouth Helps Mammoth Aircraft Carrier Through Channel". Royal Navy. 16 Aralık 2013. 21 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2013.
- ^ "INS Vikramaditya approaches Murmansk for refuelling". IndRus. 3 Aralık 2013. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2013.
- ^ "INS Vikramaditya to Reach by Mid-January". Defence News. 5 Ocak 2014. 6 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2014.
- ^ "India operates two aircraft carriers after 20 years". The Deccan Chronicle. 7 Ocak 2014. 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya to sail to Mumbai & Vizag". SP Publications. 16 Ocak 2014. 2 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya reaches home base in Karwar". First Post. 7 Ocak 2014. 7 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya reaches Karnataka port". The Indian Express. 8 Ocak 2014. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2014.
- ^ "INS Vikramaditya reaches Karwar". Deccan Herald. 8 Ocak 2014. 9 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2014.
- ^ "First Indian MiG-29K Fighter Jet Lands on Vikramaditya". Defence News, RIA Novosti. 8 Şubat 2014. 8 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014.
- ^ "INS Vikramaditya operationally deployed: Navy chief". The Hindu. 7 Mayıs 2014. 8 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2014.
- ^ "Naval exercises off Goa coast today". 12 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "PM Narendra Modi dedicates INS Vikramaditya to nation". The Times of India. 14 Haziran 2014. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ Kulkarni, Pranav (8 Aralık 2015). "INS Vikramaditya set for first overhaul in September". IndianExpress. 11 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015.
- ^ Ramakrishnan, T. (21 Ocak 2016). "INS Vikramaditya's maiden overseas port call to Colombo". The Hindu. 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2016.
- ^ "INS Vikramaditya, India's Largest Naval Ship, Arrives in Sri Lanka". NDTV.com. 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
- ^ "HaveeruOnline – Major Indian navy fleet due in Maldives". www.haveeru.com.mv. 13 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
- ^ "With an eye on China, India sends aircraft carrier to Male". The Times of India. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
- ^ "CSL completes refit of Indian Navy's aircraft-carrier INS Vikramaditya". NavalTechnology.com. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "India's Largest Bank Teams up with The Nation's Largest Warship". Indian Navy (İngilizce). 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2017.
- ^ "With ski jump, naval light combat aircraft takes off from INS Vikramaditya for 1st time". Hindustan Times (İngilizce). 12 Ocak 2020. 12 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2020.
- ^ Gazeta, Rossiyskaya; Yemelyanenkov, Aleksandr; Vorontsova, Yekaterina (24 Eylül 2013). "Vikramaditya "significant capability-enhancer" for Indian Navy- Commodore Berry". www.rbth.com (İngilizce). 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2018.
- ^ "Aircraft carrier INS Vikramaditya gets a new commanding officer". The Times of India. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2018.
- ^ "Nirmala Sitharaman visits INS Vikramaditya; check out images onboard MiG 29K". The Financial Express (İngilizce). 9 Ocak 2018. 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2018.
- ^ SpokespersonNavy (26 Mayıs 2018). "Capt Puruvir Das assumes command of India's only aircraft carrier INS Vikramaditya". @indiannavy (İngilizce). 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2018.
- ^ Pandit, Rajat (10 Haziran 2016). "Accident on aircraft carrier INS Vikramaditya, 2 killed". The Times of India. 12 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2016.
- ^ "Two killed in toxic gas leak on board INS Vikramaditya". Hindustan Times. 10 Haziran 2016. 14 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2016.
- ^ "Two killed on board INS Vikramaditya after toxic gas leak". The Indian Express. 10 Haziran 2016. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2016.
- ^ Dwarakanath, Nagarjun (28 Şubat 2017). "Navy's Fighter Jet Makes Emergency Landing at Mangaluru". CNN-News18. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Naval officer dies while fighting fire on board INS Vikramaditya, probe ordered". The New Indian Express. 26 Nisan 2019. 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2019.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Verma, Bharat (2011). Indian Defence Review Vol. 26.3 Jul-sep 2011. Lancer Publication. ISBN 978-8170622314.
- Brien, Terry (2012). Twenty Twenty Gk Eng 2012. Tata McGraw-Hill Education. ISBN 978-1259001192.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Video: INS vikramaditya hits water 24 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Defense Industry Daily – INS Vikramaditya Hits Delay, Cost Increases 25 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Covers the program's full history, the ship's aerial complement, and associated events.
- INS Vikramaditya – Bharat Rakshak
- Photos, models & information at Worldwide Aircraft Carriers 22 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- India to get revamped aircraft carrier from Russia (Part 1) 5 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Satellite Photo of INS VIKRAMADITYA in Severodvinsk from the Google Maps
- INS VIKRAMADITYA on World-wide Aircraft Carriers 22 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.