İçeriğe atla

Çehrin Kuşatması (1678): Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
kDeğişiklik özeti yok
Etiket: Geri al
 
(7 kullanıcı tarafından yapılan 10 ara revizyon gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:
{{Savaş bilgi kutusu
{{Savaş bilgi kutusu
|çatışma = Çehrin Kuşatması (1678)
|çatışma = Çehrin Kuşatması (1678)
|parçası = [[1674-1681 Osmanlı-Rus Savaşı]]
|parçası = [[1676-1681 Osmanlı-Rus Savaşı]]
|resim = Kara_Mustafa_Pasha.jpg
|resim = Kara_Mustafa_Pasha.jpg
|başlık = [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]]
|başlık = [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]]
|tarih = 21 Temmuz-21 Ağustos 1678
|tarih = 21 Temmuz-21 Ağustos 1678
|yer = [[Çehrin Kalesi]]
|yer = [[Çehrin|Çehrin Kalesi]]
|bölge = [[Ukrayna]]
|bölge = [[Ukrayna]]
|sebep =
|sebep =
|sonuç = Osmanlı zaferi
|sonuç = Osmanlı zaferi
|coğrafi_değişiklikler = Osmanlılar [[Çehrin|Çehrin Kalesi]], [[Kaniv]], [[Çerkası]], [[Moşnia]], [[Korsun]] ve [[Zabotin]]'i fethetti.
|coğrafi_değişiklikler =
|savaşan1 = {{bayraksimge|Osmanlı İmparatorluğu|1453}} [[Osmanlı İmparatorluğu]]<br />{{bayraksimge|Kırım|tatar}} [[Kırım Hanlığı]]
|savaşan1 = {{bayraksimge|Osmanlı İmparatorluğu|1453}} [[Osmanlı İmparatorluğu]]<br />{{bayraksimge|Kırım|tatar}} [[Kırım Hanlığı]]
|savaşan2 = {{bayraksimge|Rusya İmparatorluğu}} [[Rusya Çarlığı]]<br />[[Dosya:Flag_of_the_Cossack_Hetmanat.svg|20px]] [[Kazak Hetmanlığı]]<br>{{Flagicon image|Flag of the Kalmyk Khanate.svg}} [[Kalmuk Hanlığı]]
|savaşan2 = {{bayraksimge|Rusya İmparatorluğu}} [[Rusya Çarlığı]]<br />[[Dosya:Flag_of_the_Cossack_Hetmanat.svg|20px]] [[Kazak Hetmanlığı]]<br>{{Flagicon image|Flag of the Kalmyk Khanate.svg}} [[Kalmuk Hanlığı]]
24. satır: 24. satır:
|notlar =
|notlar =
}}
}}
'''Çehrin Kuşatması''', [[1674-1681 Osmanlı-Rus Savaşı]]'nda evre.
'''Çehrin Kuşatması''', [[1676-1681 Osmanlı-Rus Savaşı]]'nda evre.


Sadrazam [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]] komutasındaki Osmanlı ordusu 1676'dan beri [[Rusya Çarlığı|Rusya]]'nın işgalinde bulunan ve [[Çehrin Kuşatması (1677)|bir önceki yılki kuşatmada]] ele geçirilemeyen [[Çehrin Kalesi]]'ni 21 Temmuz-21 Ağustos 1678 arasındaki kuşatma sonucunda zaptetti.
Sadrazam [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]] komutasındaki Osmanlı ordusu 1676'dan beri [[Rusya Çarlığı|Rusya]]'nın işgalinde bulunan ve [[Çehrin Kuşatması (1677)|bir önceki yılki kuşatmada]] ele geçirilemeyen [[Çehrin|Çehrin Kalesi]]'ni 21 Temmuz-21 Ağustos 1678 arasındaki kuşatma sonucunda zaptetti.


Osmanlı ordusu, bu zaferinin ardından [[Dinyeper|Özi nehri]]nin batı yakasındaki diğer müstahkem mevkileri ele geçirerek bu bölgedeki Osmanlı hakimiyetini pekiştirdi.
Osmanlı ordusu, bu zaferinin ardından [[Dinyeper|Özi nehri]]nin batı yakasındaki diğer müstahkem mevkileri ele geçirerek bu bölgedeki Osmanlı hakimiyetini pekiştirdi.


1679 ve 1680 yıllarında sahadaki bu durumu değiştirecek kaydadeğer askerî gelişmeler olmayınca, taraflar 1681 yılında [[Dinyeper|Özi nehri]]nin sınır olarak belirlendiği [[Bahçesaray Antlaşması]]'nı imzaladılar.
1679 ve 1680 yıllarında sahadaki bu durumu değiştirecek kaydadeğer askerî gelişmeler olmayınca, taraflar 1681 yılında [[Dinyeper|Özi nehri]]nin sınır olarak belirlendiği [[Bahçesaray Antlaşması]]'nı imzaladılar.
34. satır: 34. satır:
== Kuşatma öncesi ==
== Kuşatma öncesi ==
[[Dosya:Feodor_III_of_Russia.jpg|küçükresim|sağ|Rus Çarı [[III. Fyodor]]]]
[[Dosya:Feodor_III_of_Russia.jpg|küçükresim|sağ|Rus Çarı [[III. Fyodor]]]]
[[Osmanlı İmparatorluğu]]; 1677 yılında icra edilen [[Çehrin Kuşatması (1677)|Çehrin kuşatması]]ndan sonuç alınamaması üzerine, ''Serdar'' [[Şeytan İbrahim Paşa|Melek İbrahim Paşa]] ve [[Kırım hanları listesi|Kırım Hanı]] [[I. Selim Giray]]'ı azletti ve yerlerine [[Abaza Kör Hüseyin Paşa]] ve [[Murad Giray]]'ı atadı ve Padişah [[IV. Mehmed]]’in bizzat sefere çıkması kararlaştırıldı.<ref>[https://islamansiklopedisi.org.tr/cehrin-seferi İslam Ansiklopedisi, "Çehrin Kuşatması" maddesi, Türk Diyanet Vakfı, İstanbul (1993), c.8, s.249]</ref>
[[Osmanlı İmparatorluğu]]; 1677 yılında icra edilen [[Çehrin Kuşatması (1677)|Çehrin kuşatması]]ndan sonuç alınamaması üzerine, ''Serdar'' [[Şeytan İbrahim Paşa|Melek İbrahim Paşa]] ve [[Kırım hanları listesi|Kırım Hanı]] [[I. Selim Giray]]'ı azletti ve yerlerine [[Abaza Kör Hüseyin Paşa]] ve [[Murad Giray]]'ı atadı ve Padişah [[IV. Mehmed]]’in bizzat sefere çıkması kararlaştırıldı.<ref>{{Web kaynağı |url=https://islamansiklopedisi.org.tr/cehrin-seferi |başlık=İslam Ansiklopedisi, "Çehrin Kuşatması" maddesi, Türk Diyanet Vakfı, İstanbul (1993), c.8, s.249 |erişimtarihi=20 Haziran 2022 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20201022073939/https://islamansiklopedisi.org.tr/cehrin-seferi |arşivtarihi=22 Ekim 2020 |ölüurl=hayır }}</ref>


1678 ilkbaharında Rus Çarı [[III. Fyodor|III. Fyodor|III. Fyodor Aleksiyeviç]] [[İstanbul]]'a bir elçi göndererek Osmanlı-Rus ihtilafının "''dostluk''" yoluyla çözülmesini teklif ettiyse de, dostluğun ancak Osmanlılar’a ait yerlerin iadesiyle mümkün olabileceği yanıtı verildi. Bunun ardından, [[Osmanlı İmparatorluğu]] 11 Nisan 1678 tarihinde [[Rusya Çarlığı|Rusya]]'ya resmen savaş ilan etti. [[IV. Mehmed]] Osmanlı ordusunun başında [[Silistre]]’ye kadar ilerlediyse de bu merhaleden sonra ''Serdâr-ı ekrem''liğe Sadrazam [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]] tayin edildi.
1678 ilkbaharında Rus Çarı [[III. Fyodor|III. Fyodor Aleksiyeviç]] [[İstanbul]]'a bir elçi göndererek Osmanlı-Rus ihtilafının "''dostluk''" yoluyla çözülmesini teklif ettiyse de, dostluğun ancak Osmanlılar’a ait yerlerin iadesiyle mümkün olabileceği yanıtı verildi. Bunun ardından, [[Osmanlı İmparatorluğu]] 11 Nisan 1678 tarihinde [[Rusya Çarlığı|Rusya]]'ya resmen savaş ilan etti. [[IV. Mehmed]] Osmanlı ordusunun başında [[Silistre]]’ye kadar ilerlediyse de bu merhaleden sonra ''Serdâr-ı ekrem''liğe Sadrazam [[Merzifonlu Kara Mustafa Paşa]] tayin edildi.


== Kuşatma ==
== Kuşatma ==
[[Dosya:Chyhyryn-3-eng.svg|sağ|küçükresim|Çehrin Kalesinin krokisi]]
[[Dosya:Chyhyryn-3-eng.svg|sağ|küçükresim|Çehrin Kalesinin krokisi]]
30 Mayıs'ta [[İsakçı]]'dan harekete geçen Osmanlı ordusu 21 Temmuz'da [[Çehrin Kalesi]] önüne ulaşarak kuşatmaya başladı. Buna mukabil, Rus komutan General Romadanovski de kale yakınlarında konuşlanarak garnizonu düzenli olarak takviye etmeye başladı.
30 Mayıs'ta [[İsakçı]]'dan harekete geçen Osmanlı ordusu 21 Temmuz'da [[Çehrin|Çehrin Kalesi]] önüne ulaşarak kuşatmaya başladı. Buna mukabil, Rus komutan General Romadanovski de kale yakınlarında konuşlanarak garnizonu düzenli olarak takviye etmeye başladı.


13 Ağustos günü [[Kaplan Mustafa Paşa]] komutasındaki öncü kuvvetlere taarruz eden Rus ordusu ağır kayıplar vererek çekildiyse de, [[Barabaş Kazakları]]nın takviye olarak muharebe sahasına gelmeleriyle Osmanlı birlikleri Çehrin kalesi civarına çekilmek zorunda kaldı. 14 Ağustos günü yapılan meşverette, Rus ordusunun sayısal üstünlüğünden dolayı [[Çehrin Kuşatması (1677)|bir yıl önceki kuşatma]]da olduğu gibi, ordunun kayıp vermeden çekilmesi görüşünü savunanlara karşı, (1669 yılında) [[Kandiye Kuşatması]]'nı zaferle sonuçlandıran [[Bosna Eyaleti|Bosna Beylerbeyi]] Ahmed Paşa'nın Çehrin Kalesinin de ileri aşamaya gelmiş [[lağım savaşı|lağımların patlatılmasıyla]] ele geçirilebileceğini müdafaa edenlerin görüşü baskın çıktı.<ref>"Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.141-147</ref>
13 Ağustos günü [[Kaplan Mustafa Paşa]] komutasındaki öncü kuvvetlere taarruz eden Rus ordusu ağır kayıplar vererek çekildiyse de, [[Barabaş Kazakları]]nın takviye olarak muharebe sahasına gelmeleriyle Osmanlı birlikleri [[Çehrin|Çehrin Kalesi]] civarına çekilmek zorunda kaldı. 14 Ağustos günü yapılan meşverette, Rus ordusunun sayısal üstünlüğünden dolayı [[Çehrin Kuşatması (1677)|bir yıl önceki kuşatma]]da olduğu gibi, ordunun kayıp vermeden çekilmesi görüşünü savunanlara karşı, (1669 yılında) [[Kandiye Kuşatması]]'nı zaferle sonuçlandıran [[Bosna Eyaleti|Bosna Beylerbeyi]] Ahmed Paşa'nın [[Çehrin|Çehrin Kalesi]]nin de ileri aşamaya gelmiş [[lağım savaşı|lağımların patlatılmasıyla]] ele geçirilebileceğini müdafaa edenlerin görüşü baskın çıktı.<ref>"Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.141-147</ref>


20 Ağustos günü patlatılan [[lağım savaşı|lağım]]lar sonucu tahrip edilen surlarda açılan gedikten kaleye taarruz eden Osmanlı ordusu önce kalenin [[varoş]] kısmını işgal etti. Bu arada [[Tasma Nehri]] üzerindeki üç köprü de yıkıldığından nehrin öte yakasındaki Rus ordusunun kaleye yardım gönderme olanağı da kalmadı. İç kaleye yönelik şiddetli topçu ateşi büyük bir yangına neden olurken kaledeki Rus-Kazak askerlerinin büyük bölümü nehre atlayarak boğuldu, bir bölümü de kaleyi terketti. Bu sayede 21 Ağustos günü Çehrin Kalesi Osmanlıların eline geçti.<ref>"1566-1683 Osmanlı Tarihi", Genelkurmay Başkanlığı, ATASE Yayınları, s.310</ref>
20 Ağustos günü patlatılan [[lağım savaşı|lağım]]lar sonucu tahrip edilen surlarda açılan gedikten kaleye taarruz eden Osmanlı ordusu önce kalenin [[varoş]] kısmını işgal etti. Bu arada [[Tasma Nehri]] üzerindeki üç köprü de yıkıldığından nehrin öte yakasındaki Rus ordusunun kaleye yardım gönderme olanağı da kalmadı. İç kaleye yönelik şiddetli topçu ateşi büyük bir yangına neden olurken kaledeki Rus-Kazak askerlerinin büyük bölümü nehre atlayarak boğuldu, bir bölümü de kaleyi terketti. Bu sayede 21 Ağustos günü [[Çehrin|Çehrin Kalesi]] Osmanlıların eline geçti.<ref>"1566-1683 Osmanlı Tarihi", Genelkurmay Başkanlığı, ATASE Yayınları, s.310</ref>


== Kuşatma sonrası ==
== Kuşatma sonrası ==
Ağır kayıplarla [[Dinyeper|Özi Nehri]]nin öte yakasına çekilen Rus ordusunu takiple [[Kaplan Mustafa Paşa]] ve [[Kırım hanları listesi|Kırım Hanı]] [[Murad Giray]] görevlendirildi. 23 Ağustos'ta Çehrin'e 1,5 saat mesafede Osmanlı ve Rus orduları karşı karşıya geldi ve 30 Ağustos'a kadar kesintisiz süren [[Özü Muharebesi|muharebeler]] sonucunda Rus ordusunun taarruz gücü kırıldı. 31 Ağustos'ta ise Osmanlı ordusu Çehrin Kalesinin tahrip ederek geri dönüş harekatına başladı.
Ağır kayıplarla [[Dinyeper|Özi Nehri]]nin öte yakasına çekilen Rus ordusunu takiple [[Kaplan Mustafa Paşa]] ve [[Kırım hanları listesi|Kırım Hanı]] [[Murad Giray]] görevlendirildi. 23 Ağustos'ta [[Çehrin|Çehrin Kalesi]]'ne 1,5 saat mesafede Osmanlı ve Rus orduları karşı karşıya geldi ve 30 Ağustos'a kadar kesintisiz süren [[Özü Muharebesi|muharebeler]] sonucunda Rus ordusunun taarruz gücü kırıldı. 31 Ağustos'ta ise Osmanlı ordusu [[Çehrin|Çehrin Kalesi]]'ni tahrip ederek geri dönüş harekâtına başladı.


Öte yandan, Vezir Ahmed Paşa komutasındaki bir Osmanlı-Kırım birliği [[Rusya Çarlığı|Ruslar]]a tâbi olmuş [[Kazaklar (Slav)|Kazaklar]]ı hakimiyet altına almak amacıyla ileri harekatını sürdürdü. Üç günlük kuşatma sonrası [[Kaniv]], [[Çerkası]], [[Moşnia]], [[Korsun]] ve [[Zabotin]]'i ele geçiren Osmanlı ordusu bu kaleleri Osmanlılara tâbi [[Kazak hetmanları listesi|Kazak Hetmanı]] [[Yuri Hmelnitski]]'nin idaresine bıraktı.<ref>"Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe, 1500–1700", Brian Davies, Routledge, Londra (2007), s.169</ref>
Öte yandan, Vezir Ahmed Paşa komutasındaki bir Osmanlı-Kırım birliği [[Rusya Çarlığı|Ruslar]]a tâbi olmuş [[Kazaklar (Slav)|Kazaklar]]ı hakimiyet altına almak amacıyla ileri harekâtını sürdürdü. Üç günlük kuşatma sonrası [[Kaniv]], [[Çerkası]], [[Moşnia]], [[Korsun]] ve [[Zabotin]]'i ele geçiren Osmanlı ordusu bu kaleleri Osmanlılara tâbi [[Kazak hetmanları listesi|Kazak Hetmanı]] [[Yuri Hmelnitski]]'nin idaresine bıraktı.<ref>"Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe, 1500–1700", Brian Davies, Routledge, Londra (2007), s.169</ref>


1 Ekim 1678'de [[Ladyzhyn|Ladjin]] kalesi civarında konaklayan Osmanlı ordusu (1676 tarihli [[İzvança Antlaşması]] çerçevesinde [[Polonya-Litvanya Birliği|Lehistan Krallığı]] tarafından [[Osmanlı İmparatorluğu]]'na terkedilmesi gereken) [[Bar, Ukrayna|Bar]] ve [[Mezepozi]] kalelerinin tahliye edilerek [[Kamaniçe]] Muhafızı Vezir Halil Paşa'ya teslim edildiği haberini aldı.<ref>"Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.156</ref>
1 Ekim 1678'de [[Ladyzhyn|Ladjin]] kalesi civarında konaklayan Osmanlı ordusu (1676 tarihli [[İzvança Antlaşması]] çerçevesinde [[Polonya-Litvanya Birliği|Lehistan Krallığı]] tarafından [[Osmanlı İmparatorluğu]]'na terkedilmesi gereken) [[Bar, Ukrayna|Bar]] ve [[Mezepozi]] kalelerinin tahliye edilerek [[Kamaniçe]] Muhafızı Vezir Halil Paşa'ya teslim edildiği haberini aldı.<ref>"Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.156</ref>


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==
{{kaynakça}}
{{Kaynakça}}
{{Osmanlı İmparatorluğu tarafından kuşatılmış şehirler}}


[[Kategori:Osmanlı İmparatorluğu'nun kuşatmaları]]
[[Kategori:Osmanlı İmparatorluğu'nun kuşatmaları]]

07.27, 20 Haziran 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli.

Çehrin Kuşatması (1678)
1676-1681 Osmanlı-Rus Savaşı

Merzifonlu Kara Mustafa Paşa
Tarih21 Temmuz-21 Ağustos 1678
Bölge
Sonuç Osmanlı zaferi
Coğrafi
Değişiklikler
Osmanlılar Çehrin Kalesi, Kaniv, Çerkası, Moşnia, Korsun ve Zabotin'i fethetti.
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu
Kırım Özerk Cumhuriyeti Kırım Hanlığı
Rus İmparatorluğu Rusya Çarlığı
Kazak Hetmanlığı
Kalmuk Hanlığı
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Kara Mustafa Paşa
Kırım Özerk Cumhuriyeti Murad Giray
Rus İmparatorluğu General Romadonovskiy
İvan Samoyloviç
Ayuka Han
Güçler
60-70.000 asker
55-60 top
80-90.000 asker (10.000 garnizon, 70.000+ Rus ordusu)
50-60 top
Kayıplar
10-12.000 ölü 25-30.000 ölü

Çehrin Kuşatması, 1676-1681 Osmanlı-Rus Savaşı'nda evre.

Sadrazam Merzifonlu Kara Mustafa Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu 1676'dan beri Rusya'nın işgalinde bulunan ve bir önceki yılki kuşatmada ele geçirilemeyen Çehrin Kalesi'ni 21 Temmuz-21 Ağustos 1678 arasındaki kuşatma sonucunda zaptetti.

Osmanlı ordusu, bu zaferinin ardından Özi nehrinin batı yakasındaki diğer müstahkem mevkileri ele geçirerek bu bölgedeki Osmanlı hakimiyetini pekiştirdi.

1679 ve 1680 yıllarında sahadaki bu durumu değiştirecek kaydadeğer askerî gelişmeler olmayınca, taraflar 1681 yılında Özi nehrinin sınır olarak belirlendiği Bahçesaray Antlaşması'nı imzaladılar.

Kuşatma öncesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rus Çarı III. Fyodor

Osmanlı İmparatorluğu; 1677 yılında icra edilen Çehrin kuşatmasından sonuç alınamaması üzerine, Serdar Melek İbrahim Paşa ve Kırım Hanı I. Selim Giray'ı azletti ve yerlerine Abaza Kör Hüseyin Paşa ve Murad Giray'ı atadı ve Padişah IV. Mehmed’in bizzat sefere çıkması kararlaştırıldı.[1]

1678 ilkbaharında Rus Çarı III. Fyodor Aleksiyeviç İstanbul'a bir elçi göndererek Osmanlı-Rus ihtilafının "dostluk" yoluyla çözülmesini teklif ettiyse de, dostluğun ancak Osmanlılar’a ait yerlerin iadesiyle mümkün olabileceği yanıtı verildi. Bunun ardından, Osmanlı İmparatorluğu 11 Nisan 1678 tarihinde Rusya'ya resmen savaş ilan etti. IV. Mehmed Osmanlı ordusunun başında Silistre’ye kadar ilerlediyse de bu merhaleden sonra Serdâr-ı ekremliğe Sadrazam Merzifonlu Kara Mustafa Paşa tayin edildi.

Çehrin Kalesinin krokisi

30 Mayıs'ta İsakçı'dan harekete geçen Osmanlı ordusu 21 Temmuz'da Çehrin Kalesi önüne ulaşarak kuşatmaya başladı. Buna mukabil, Rus komutan General Romadanovski de kale yakınlarında konuşlanarak garnizonu düzenli olarak takviye etmeye başladı.

13 Ağustos günü Kaplan Mustafa Paşa komutasındaki öncü kuvvetlere taarruz eden Rus ordusu ağır kayıplar vererek çekildiyse de, Barabaş Kazaklarının takviye olarak muharebe sahasına gelmeleriyle Osmanlı birlikleri Çehrin Kalesi civarına çekilmek zorunda kaldı. 14 Ağustos günü yapılan meşverette, Rus ordusunun sayısal üstünlüğünden dolayı bir yıl önceki kuşatmada olduğu gibi, ordunun kayıp vermeden çekilmesi görüşünü savunanlara karşı, (1669 yılında) Kandiye Kuşatması'nı zaferle sonuçlandıran Bosna Beylerbeyi Ahmed Paşa'nın Çehrin Kalesinin de ileri aşamaya gelmiş lağımların patlatılmasıyla ele geçirilebileceğini müdafaa edenlerin görüşü baskın çıktı.[2]

20 Ağustos günü patlatılan lağımlar sonucu tahrip edilen surlarda açılan gedikten kaleye taarruz eden Osmanlı ordusu önce kalenin varoş kısmını işgal etti. Bu arada Tasma Nehri üzerindeki üç köprü de yıkıldığından nehrin öte yakasındaki Rus ordusunun kaleye yardım gönderme olanağı da kalmadı. İç kaleye yönelik şiddetli topçu ateşi büyük bir yangına neden olurken kaledeki Rus-Kazak askerlerinin büyük bölümü nehre atlayarak boğuldu, bir bölümü de kaleyi terketti. Bu sayede 21 Ağustos günü Çehrin Kalesi Osmanlıların eline geçti.[3]

Kuşatma sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ağır kayıplarla Özi Nehrinin öte yakasına çekilen Rus ordusunu takiple Kaplan Mustafa Paşa ve Kırım Hanı Murad Giray görevlendirildi. 23 Ağustos'ta Çehrin Kalesi'ne 1,5 saat mesafede Osmanlı ve Rus orduları karşı karşıya geldi ve 30 Ağustos'a kadar kesintisiz süren muharebeler sonucunda Rus ordusunun taarruz gücü kırıldı. 31 Ağustos'ta ise Osmanlı ordusu Çehrin Kalesi'ni tahrip ederek geri dönüş harekâtına başladı.

Öte yandan, Vezir Ahmed Paşa komutasındaki bir Osmanlı-Kırım birliği Ruslara tâbi olmuş Kazakları hakimiyet altına almak amacıyla ileri harekâtını sürdürdü. Üç günlük kuşatma sonrası Kaniv, Çerkası, Moşnia, Korsun ve Zabotin'i ele geçiren Osmanlı ordusu bu kaleleri Osmanlılara tâbi Kazak Hetmanı Yuri Hmelnitski'nin idaresine bıraktı.[4]

1 Ekim 1678'de Ladjin kalesi civarında konaklayan Osmanlı ordusu (1676 tarihli İzvança Antlaşması çerçevesinde Lehistan Krallığı tarafından Osmanlı İmparatorluğu'na terkedilmesi gereken) Bar ve Mezepozi kalelerinin tahliye edilerek Kamaniçe Muhafızı Vezir Halil Paşa'ya teslim edildiği haberini aldı.[5]

  1. ^ "İslam Ansiklopedisi, "Çehrin Kuşatması" maddesi, Türk Diyanet Vakfı, İstanbul (1993), c.8, s.249". 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2022. 
  2. ^ "Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.141-147
  3. ^ "1566-1683 Osmanlı Tarihi", Genelkurmay Başkanlığı, ATASE Yayınları, s.310
  4. ^ "Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe, 1500–1700", Brian Davies, Routledge, Londra (2007), s.169
  5. ^ "Zübde-i Vekayiât", Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Tercüman Yayınları, İstanbul (1977), s.156