taç

Ayrıca bakınız: tac, TAC

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

taç (belirtme hâli tacı, çoğulu taçlar)

1. (giyim, monarşi) soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık

   Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı.

2. tacın sembolize ettiği mevki, hükümdarlık

   Tacını kaybeden kral içkisine zehir katarak intihar etti.

3. gelinlerin başlarına takılan çoğunlukla yarım ay şeklinde, plastik veya metal süs
4. güzellik yarışmalarında dereceye giren kadınların başına takılan, yarım ay veya daire şeklinde, gösterişli başlık
5. güzellik yarışmalarında tacın sembolize ettiği derece
6. çoğunlukla kadınların saçlarını toplamak, kahküllerin alna düşmesini engellemek için kullandıkları yarım ay şeklinde taraklı toka
7. (spor) Futbol, hentbol, ragbi gibi sporlarda oyun alanının yan çizgilerinin ötesinde kalan oyun dışı alan
8. (bitki anatomisi) çiçeklerin dıştan ikinci katmanını meydana getiren, çoğunlukla renkli yapraklardan oluşmuş katman
9. bazı tarikatlarda şeyhlerin giydiği başlık

Köken

[7] İngilizce touch (en)

Deyimler

taca çıkmak, tacı bırakmak, taç giymek, taçsız kral

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "taç" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Krone (de) d
• Azerice: tac (az)
• Fince: kruunu (fi)
• İngilizce: crown (en)
• İtalyanca: corona (it)
• Tatarca: tac (tt)
• Türkmence: tääç (tk)

Atasözleri

Dervişlik olaydı taç ile hırka, ben de alırdım otuza kırka