ภาษาแฟโร
| ภาษาแฟโร | |
|---|---|
| føroyskt mál | |
| ออกเสียง | [ˈføːɹɪst ˈmɔaːl] |
| ภูมิภาค | หมู่เกาะแฟโร เดนมาร์ก ไอซ์แลนด์ |
| ชาติพันธุ์ | ชาวแฟโร |
| จำนวนผู้พูด | 72,000 คน (2007) |
| ตระกูลภาษา | |
| รูปแบบก่อนหน้า | |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน (อักษรแฟโร) |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ |  หมู่เกาะแฟโร |
| ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน |  เดนมาร์ก |
| ผู้วางระเบียบ | Føroyska málnevndin |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-1 | fo |
| ISO 639-2 | fao |
| ISO 639-3 | fao |
ภาษาแฟโร (føroyskt [ˈføːɹɪst]) เป็นภาษากลุ่มสแกนดิเนเวียตะวันตก มีความคล้ายคลึงกับภาษาไอซ์แลนด์ มีผู้พูดภาษาแฟโรเป็นภาษาแม่ทั่วโลกประมาณ 80,000 คน แบ่งเป็นผู้พูดในหมู่เกาะแฟโรประมาณ 48,000 คน ผู้พูดในเดนมาร์กประมาณ 25,000 คน นอกจากนี้ยังมีผู้พูดภาษาแฟโรกลุ่มเล็ก ๆ (ประมาณ 5,000 คน) ในไอซ์แลนด์ด้วย
สัทวิทยา
ระบบเสียงสระ
ระบบเสียงพยัญชนะ
ระบบการเขียน
ภาษาแฟโรใช้อักษรละตินเป็นภาษาเขียน โดยเพิ่มหรือลดอักขระบางตัวออกไป
อักขระที่เพิ่มเข้ามา
- Á, á
- Ð, ð
- Í, í
- Ó, ó
- Ú, ú
- Ý, ý
- Æ, æ
- Ø, ø
อักขระที่ไม่ได้ใช้เมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษ ได้แก่ C Q W X และ Z