จับ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *capᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຈັບ (จับ), คำเมือง ᨧᩢ᩠ᨷ (จับ), เขิน ᨧᩢ᩠ᨷ (จับ), ไทใหญ่ ၸပ်း (จั๊ป) ,จ้วง caep (ฉับ), จ้วงแบบจั่วเจียง zaep (จับ)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | จับ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jàp |
ราชบัณฑิตยสภา | chap | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕap̚˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
แก้ไขจับ (คำอาการนาม การจับ)
- อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้
- เกาะ
- นกจับคอน
- ติด
- เขม่าจับก้นหม้อ
- กินหรือกลืน ในความว่า คราสจับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์
- เริ่ม
- จับเรื่องตั้งแต่ตอนนั้นไป
- เกาะกุมตัวไว้ไม่ให้หนี
- จับผู้ร้าย
- (กฎหมาย) เกาะกุมตัวไว้โดยเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมาย, จับกุม ก็ว่า
- กิริยาที่ทำขนมจีนให้เป็นหัว ๆ เรียกว่า จับขนมจีน
คำลักษณนาม
แก้ไขจับ
- เรียกขนมจีนว่า จับ หรือ หัว
- ขนมจีน 5 จับ
ภาษาญัฮกุร
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /cap/
คำกริยา
แก้ไขจับ