Prijeđi na sadržaj

The Warriors (film)

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Ratnici podzemlja)
The Warriors
Kino-poster
RežijaWalter Hill
ProducentLawrence Gordon
ScenarioSol Yurick (roman)
David Shaber
Walter Hill (scenario)
UlogeMichael Beck
James Remar
Deborah Van Valkenburgh
David Patrick Kelly
MuzikaBarry De Vorzon
Joe Walsh
FotografijaAndrew Laszlo
MontažaFreeman Davies
David Holden
Susan E. Morse
Billy Weber
DistribucijaParamount Pictures
Datum(i) premijere
9. 2. 1979 (1979-02-09)
Trajanje93 min.
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski
Bruto prihod22,490.039 $

Ratnici podzemlja (engl. The Warriors) je američki akcijski film iz 1979. u režiji Waltera Hilla. Film je ekranizacija istoimene novele Sola Yuricka iz 1965. koja je inspirirana drevnom Ksenofontovom Anabazom.

Radnja

[uredi | uredi kod]

U Bronksu se dešava veliko okupljanje razjedinjenih njujorških bandi koje su u stalnim međusobnim sukobima oko teritorije. Povod okupljanja je ideja Sajrusa, vođe najpoznatije i najmoćnije bande, da ujedini sve bande u efikasnu kriminalnu organizaciju. Međutim, vođa jedne od bandi, kojem se Sajrusova ideja nije dopala, organizuje atentat i na skupu ubija Sajrusa. Za ubistvo su optuženi Ratnici, minorna banda sa Koni Ajlanda, koja, u nemogućnosti da na licu mesta dokaže nevinost, beži sa mesta događaja i pokušava se probiti do Koni Ajlanda. Međutim, put od centra grada do periferije je dug i prepun opasnosti, a u lovu na Ratnike i novčanu nagradu učestvuju sve bande Njujorka.[1]

Datumi premijera

[uredi | uredi kod]
država datum
Australija 1. februar 1979.
SAD 9. februar 1979.
Hong Kong 18. maj 1979.
Danska 6. jul 1979.
Zapadna Nemačka 13. jul 1979.
Švedska 29. oktobar 1979.
Norveška 3. jun 1980.
Francuska 27. avgust 1980.

The Warriors (na prostoru bivše Jugoslavije distribuiran pod naslovom Ratnici podzemlja) je američki akcioni film snimljen 1979. u režiji Waltera Hilla. Film se temelji na istoimenom romanu Sola Yuricka, koji je, pak, bio nadahnut Anabazom, autobiografskom knjigom antičkog pisca Ksenofonta u kojoj je opisan Pohod deset hiljada. Radnja je smještena u suvremeni New York i prati pustolovine ulične bande prisiljene da bježe pred svim ostalim bandama nakon što su lažno optuženi za atentat na karizmatskog vođu najjače ulične bande. Film je u vrijeme premijere bio predmetom žestokih kontroverzi zbog scena nasilja i navodnog podstrekavanja maloljetničkog kriminala. Usprkos toga je doživio ogroman komercijalni uspjeh, a s vremenom stekao i kult-status.

Zanimljivosti

[uredi | uredi kod]

Kako bi film bio što uverljiviji, Hil je angažovao nepoznate glumce i naturščike. Doduše, uloga „Kauboja“ je ponuđena Robertu de Niru, koji je tada već bio poznat, ali je on odbio. Zarad uverljivosti, u početnoj sceni okupljanja bandi, angažovane su i prave bande.[2]

Kritike

[uredi | uredi kod]

Na sajtu koji predstavlja portal grada Zadra film je okarakterisan kao dobra i „otkačena“ zabava, bez mnogo realizma, sa radnjom koja podseća na video-igru i na samoj granici „treša“, pa i dobrog ukusa. Gluma je okarakterisana kao loša, tako da autora teksta ne čudi što niko od tadašnjih glumaca kasnije nije napravio neku zapaženiju karjeru. Iako nije uneo veće promene u savremenu američku kinematografiju, ovaj film zbog svoje „nepretencioznosti“ zaslužuje mesto među klasicima i danas se smatra kultnim.[3] Status kultnog filma su potvrdili i autori filmskog leksikona u izdanju Leksikografskog zavoda „Miroslav Krleža“, iako je proglašavan suviše nasilnim, zbog scena poput obračuna bejzbol palicama. Ipak, mnogi aspekti filma su pohvaljeni, poput (dinamične) režije, montaže i muzike. Ono što čini suštinu radnje je kod časti i prijateljstva među delinkventima; oni se čvrsto drže zajedno i iskazuju znatnu hrabrost, što jeste svojevrsno naglašavanje moralnih vrednosti.[4]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Filmski net: „Ratnici podzemlja“
  2. Politikin zabavnik broj 2969, datum: 2.1.2009. Izdaje i štampa: Politika AD.
  3. Zadarski Internet portal: „Ratnici podzemlja“; 19.1.2008.
  4. Filmski leksikon, Leksikografski zavod Miroslav Krleža, Zagreb, 2003, str. 569.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]