Paravojna formacija
Paravojna formacija, ili paravojska, je izraz koji u najširem smislu označava svaku organizaciju grupu čiji su pripadnici naoružani, opremljeni ili obučeni za oružanu borbu, odnosno vojne zadatke, ali se iz različitih razloga ne smatra vojskom. U užem smislu se razlikuju dvije kategorije paravojnih formacija.
U prvu spadaju oružane formacije neke države koje organizacijski ne spadaju u njenu stajaću, odnosno redovnu vojsku. Kao primjeri mogu služiti:
- pomoćne službe redovnih oružanih formacija, najčešće za obavljanje ne-borbenih zadataka, npr. Women Airforce Service Pilots (WASP) koje su činili civilni piloti-žene pri američkom ratnom zrakpolovstvu;
- oružane formacije namijenjene borbenim zadacima, ali čija glavna svrha nije borba protiv vanjskog neprijatelja i/li konvencionalno ratovanje; pod tim zadacima se obično podrazumijevaju zadaci očuvanja unutrašnje sigurnosti ili sukobi niskog intenziteta; zbog toga u tu kategoriju spadaju Obalna straža u SAD, snage OMON-a u Rusiji, Kraljevska konjička policija u Kanadi, žandarmerija u Srbiji i mnogim drugim državama, odnosno Teritorijalna obrana u bivšoj Jugoslaviji;
- privatne vojne kompanije
Rjeđe se u tu kategoriju ubrajaju redovne policijske formacije neke države, i to u pravilu tek u izvanrednim situacijama kao što su rat i elementarne nepogode. Tako je npr. kalifornijskim zakonima policija Los Angelesa definirana kao paravojna formacija.
Druga kategorija paravojnih formacija se odnosi na oružane formacije koje su organizirane ili obavljaju aktivnosti ekvivalentne redovnoj vojsci, ali iza njih ne stoji eksplicitna sankcija neke države. To se prije svega odnosi na razne ustaničke grupe i ilegalne političke pokrete. Kao primjeri takvih paravojnih formacija mogu poslužiti FARC u Kolumbiji, Tamilski tigrovi na Šri Lanki ili OVK na Kosovu. Osim njih postoje paravojne formacije kao oružana krila pojedinih političkih stranaka. Često se u takvim slučajevima koristi izraz milicija.
Postoje slučajevi gdje se sticajem vojnih, političkih i drugih okolnosti paravojna formacija transformira u redovnu vojsku. Kao primjer može poslužiti Jugoslavija u drugom svjetskom ratu gdje su na početku Narodnooslobodilački partizanski odredi Jugoslavije bili tek jedna od brojnih paravojnih formacija, odnosno oružano krilo KPJ, da bi na kraju pod nazivom Jugoslavenska armija bili priznati kao redovne oružane snage Demokratske Federativne Jugoslavije.
Izraz paravojne formacije je posljednjih decenija često dobio pežorativne značajke, a za što su zaslužni brojni primjeri gdje su paravojne formacije vršile terorističke aktivnosti i ratne zločine, a s njima vezane države i politički pokreti nastojale njihovom "paravojnom" prirodom, odnosno formalnom nevezanošću za ratno pravo ili vlastiti pravni poredak, umanjiti vlastitu odgovornost.