Kraljevina Vestfalija

Kraljevina Vestfalija Royaume de Westphalie Königreich Westphalen ←     ←     ←   1807. – 1813.   →     →     →     → Zastava Grb Geslo: Character und Aufrichtigkeit Lokacija Kraljevine Vestfalije Kraljevina Vestfalija (1812) Glavni grad Kassel Jezik/ci njemački, francuski Vlada Ustavna monarhija Kralj  • 1807. – 1813. Jérôme I Premijer  • 1807. – 1813. Joseph Jérôme Siméon Legislatura Reichsstände Historija Napoleonski ratovi  • Mir u Tilzitu 5. lipnja 1806.  • Usvojen ustav 7. prosinca 1807.  • Bitka naroda 19. listopada 1813. Površina  • 1809 37.883 km² (14.627 mi² )  • 1810 63.652 km² (24.576 mi² )  • 1812 45.427 km² (17.539 mi² ) Stanovništvo  • 1809 (procjena) 1.950.724       Gustoća 51,5 /km²  (133,4 /mi² )  • 1810 (procjena) 2.612.000       Gustoća 41 /km²  (106,3 /mi² )  • 1812 (procjena) 2.065.970       Gustoća 45,5 /km²  (117,8 /mi² ) Valuta vestfalski franak Danas dio Njemačka

Kraljevina Vestfalija (francuski: Royaume de Westphalie; njemački: Königreich Westphalen) je bila satelitska država Prvog Francuskog Carstva osnovana 1807. godine, a ukinuta 1813. godine nakon Bitke naroda. Vestfalija je uključivala teritorij Hessena te neke druge dijelove današnje Njemačke. Iako je bila formalno nezavisna, Kraljevina Vestfalija je vazalni teritorij u sklopu Napoleonove Rajnske Konfederacije, a njome je vladao Napoleonov brat, Jérôme Bonaparte. Iako je kraljevina nazvana po Vestfaliji, radilo se o potpuno pogrešnom imenu s obzirom da je Kraljevina Vestfalija imala jako malo dodirnih točaka sa stvarnom Vestfalijom.

Dana 7. prosinca 1807., Napoleon je Vestfaliji nametnuo prvi pisani ustav na području Njemačke, središnju upravu modeliranu prema onoj u Francuskoj te agrarnu reformu. Ukinuto je ropstvo, a svim građanima su priznata jednaka prava te pravo na suđenje pred porotom. Godine 1808., u Vestfaliji je donesen prvi zakon kojim su Židovima dana jednaka prave, što je kasnije polužilo kao reformski model za ostale njemačke zemlje. Vestfalija se pokazala kao izrazito progresivna što se tiče donošenja i provođenja modernih zakonskih rješenja.

S druge strane, Vestfalija je bila izrazito siromašna zemlja, no to nije spriječilo Napoleona da zahtijeva visoke poreze i davanja, kao i velik broj vojnika. Samo maleni broj vestfalskih vojnika koji su išli na Rusiju se iz nje vratio, a država je 1812. godine proglasila bankrot. Nakon Bitke naroda, antinapoleonska koalicija je ukinula Vestfaliju, a do 1815. godine je većina teritorija bila pod pruskom upravom. Ipak, većina reformi je zadržana i nakon ukidanja.