Jovan Ristić (reditelj)
Za ostale upotrebe, v. Jovan Ristić (razvrstavanje).
| Jovan Ristić | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 8. 4. 1939. Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Smrt | 12. 10. 2013. (dob: 74) Beograd, Srbija |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | televizijski režiser |
| Znamenita djela | |
Jovan Ristić, srpski reditelj (2. april 1939, Beograd - 12. oktobar 2013, Beograd).[1] Školovao se u Beogradu gde je maturirao u III muškoj gimnaziji, potom diplomirao režiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju, u klasi profesora Vjekoslava Afrića.
U zaletu, jedan za drugim, osniva niz kamernih teatara: DADOV, zatim Teatar Levo, Kabare Stepenice, Kabare Komarac, kao i Pozorište igralište sa Radomirom Stevićem Rasom. Postaje asistent Bojana Stupice, prati ga u stopu obuzet njegovim postupcima, pokušava malo i da liči na njega, pa Trifkovića režira unatraške, i postaje ekscentrični boem o čijim ispadima bruji tadašnja beogradska "štrafta". U teatru i počinje njegova karijera. Režirao je u mostarskom i beogradskom Narodnom pozorištu, Ateljeu 212, Savremenom pozorištu, Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu i Teatru "Gavela" u Zagrebu.
Na televiziju dolazi 1966. kao reditelj kultne serije "Koncert za ludi mladi svet", koncipira prve muzičke spotove Elipsa i Silueta, potom se u subverzivnom mjuziklu "Naše priredbe" kritički poigrava sa osetljivim društvenim paradoksima, režira "Divlje godine", "Mokranjčeve dane", "Povratak džezu", "Bilo pa prošlo", "Sedam plus Sedam", "Malo ja, malo ti" i još 2500 televizijskih emisije, uz 3000 manifestacija među kojima i osam sletova za Josipa Broza Tita. Režira prvi Zdravkov koncert na Marakani, a potom i film "Pjevam danju, pjevam noću". Vodi autorski tim "Nedeljnog popodneva" i "Igara bez granica". Jedan je od osnivača Drugog programa Televizije Beograd, u kojoj je proveo 48 godina kao reditelj, urednik i autor emisija.
Uporedo radi za italijanske (RAI), nemačke (ZDF), rumunske, bugarske, mađarske, sovjetske i portugalske televizijske kuće. Učestvuje na festivalima u Varšavi, Dablinu, Moskvi, Barseloni, Bledu, Portorožu i drugim gradovima širom bivše Jugoslavije, osvajajući više od dvadeset važnih nagrada među kojima i Zlatnu ružu Montrea 1979.
Povrh svega bio je svestrani kolekcionar I jedan od naših najznačajnih filatelista, dobitnik zlatnih medalja I komesar srpskih postavki na međunarodnim izložbama. Zahvaljujući njegovim idejama i upornosti dobili smo divne serije maraka posvećenih glumcima i rediteljima.
Oni koji su ga poznavali kažu da je umeo da bude "težak, isključiv, ponekad i na svoju štetu. Umetnik u sticanju neprijatelja ali i prijatelja, a tako dobar, topao i nežan čovek ..."
- Jovan Ristic na sajtu IMDb
- Jugopapir blog/Intervju