Arhitektura dinastije Song
Kineska arhitektura dinastije Song, koja se tradicionalno smješta u period od 960. do 1279. godine, je poznata po svojim izuzetno visokim budističkim pagodama, velikim kamenim i drveenim mostovima, raskošnim grobnicama i palačama. Taj je period također važan i zbog toga što se u njemu razvili i počeci profesionalnog arhitektonskog obrazovanja i obučavanja; bez obzira što su profesije arhitekata, građevinara i zidara i dalje bile nisko rangirane u konfucijanskom društvenom poretku, vlasti dinastije Song su počele osnivati građevinarske škole omogućivši time da se bilježe i sistematiziraju vještine dotle prenošene isključivo usmenom predajom. Jedno od najvažnijih dostignuća arhitekture dinastije Song je Yingzao Fashi, traktat koji je napisao carski službenik Li Jie, a 1103. objavio car Huizong od Songa temeljem koga su u kinesko građevinarstvo i arhitekturu uvedeni službeni standardi i mjere.