Mozarapski obred

Mozarapski obred, vizigotski obred ili hispanski obred (latinski: Liturgia Hispanica) je naziv za oblik kršćanske liturgije koji je do 11. vijeka bio karakterističan za područje Iberijskog poluotoka, a koji se do danas održao u pojedinim katoličkim župama Španije, odnosno koji se službeno koristi u Španskoj reformiranoj episkopalnoj crkvi (španski anglikanci). Historičari smatraju kako je nastao u samim počecima kršćanstva, odnosno kao jedan od obreda koji su prakticirale tadašnje male i međusobno izolirane zajednice kršćana. Nedostatak arijanskih elemenata također ukazuje da je prethodio uspostavi vizigotske vlasti nad Hispanijom u 5. vijeku. Njegov današnji oblik se tradicionalno pripisuje Izidoru Seviljskom, odnosno odlukama Četvrtog sabora u Toledu 633. Obred se uspio održati prije svega zahvaljujući muslimanskoj invaziji Iberijskog poluotoka u 8. vijeku, odnosno tome što su kršćani pod muslimanskom vlašću, kasnije poznati kao Mozarapi, nisu bili podvrgnuti neposrednom autoritetu papa niti vladara koji su, poput Karla Velikog inzistirali na rimskom obredu kao sredstvu za uspostavu političkog jedinstva. Godine 1085. je kralj Alfonso VI od Kastilje tokom Reconquiste zauzeo Toledo te donio odluku da sva novosvojena područja, izuzev šest župa (uključujući današnju Katedralu u Toledu), moraju napustiti mozarapski, te početi koristiti rimski obred.

Vanjske veze

uredi
Video-snimke