Плач

Плач є спроваджаючій яв дакотрых емоцій, передовшыткым смутку. Плакати годен але і про боль або почутя стеку, безнадїї, а і силной радости. Про плач є тіпічна характерістічна міміка і течіня слыз. Слызы обсягують ендорфін утишуючій боль і стресовы гормоны, змыслом плачу є упокоїня чоловіка. Плач выкликує в околицї сочутя і жаль, значіть же мать ай сіґналну функцію.

Не кажде слызїня є плач – як прийде к зранїню або пошопаню ока, пак то не є плач. Вшыткы ссавцї мають слызы про звогчованя поверьхнї ока і выплавлёваня брудноты, але очівісно лем чоловік є способный плакати.

Нахылность про плач у каждого чолоціка залежыть од културы, віку і поглавя: дїти плаюуть частїше, жены середнї плачуть веце як хлопі, тыж старшы люде мають міру про плач низше. Тыж сполоченьска толеранція плачу ся в різных обладтях різнить – в Европі ся наприклад хлопі намагають утисковати і плачуть лем при дуже жалостных подїях.

За дакотрых душевных порухах приходить плач без прічіны. У істерії може плач тырвати і дакілько годин.

Повязаны статї

Література

Тоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладї статї Pláč на чеській Вікіпедії.

Тота статя є затля „Стыржень“. Поможте Вікіпедії так, же єй доповните і росшырите.