1162 وچ منگول دے اک قبیلے دے اک چھوٹے سردار دے ہاں اک پُتر پیدا ہويا۔ جس، دا ناں ”[[چنگیز خان|تیموجن]]“ رکھیا گیا۔ جوان ہوݨ اُتے اس نے باہمی برسرپیکار منگول قبیلےآں نوں متحد کرنے دی کوشش شروع دی 1206 وچ اوہ تمام قبیلےآں دی حمایت حاصل کر نے دے اپنے مشن وچ کامیاب ہو گیا۔ جنہاں نے [[منگولیا]] دے ”نیلی جھیل“ دے کنارے جمع ہو کے ”[[چنگیز خان|تیموجن]]“ نوں ”[[چنگیز خان]]“ دا خطاب دے کے اپنا مشترکہ لیڈر قرار دتا۔<ref>{{Cite web |last=جلال |first=انور |date=2023-09-19 |title=منگول سلطنت (اک مختصر تذکرہ) |url=https://www.humsub.com.pk/524139/anwar-jalal-60/?utm_source=chatgpt.com |access-date=2024-12-28 |website=ہم سب |language=ur}}</ref>مشترکہ لیڈر بن جانے دے بعد [[چنگیز خان]] نے بیرونی فتوحات دا آغاز کر دتا۔ 1209 وچ شمال مغربی چین وچ (شی شایا) دی ریاست دے خلاف کئی لڑائیاں لڑ کر اس دے بادشاہ نوں باجگزار بنایا۔ اگلی مہم 1214 وچ جنہاں سلطنت دے خلاف شروع دی تے اس دی راجگڑھ ”[[بیجنگ|بیجینگ]]“ اُتے قبضہ کر کے دریا زردکے شمال تک علاقہ منگولاں دے زیر تسلط کر دتا۔ چینی شہنشاہ نے فرار ہو کے نواں راجگڑھ جنوب وچ قائم کيتا۔ <ref>{{Cite web |last=جلال |first=انور |date=2023-09-19 |title=منگول سلطنت (اک مختصر تذکرہ) |url=https://www.humsub.com.pk/524139/anwar-jalal-60/?utm_source=chatgpt.com |access-date=2024-12-28 |website=ہم سب |language=ur}}</ref>شمالی چین نوں کنٹرول کرنے تے منگولیا سلطنت نوں مستحکم کرنے دے بعد منگول لشکر مغربی جانب متحرک ہوئے۔ 1218 وچ مشرقی ترکستان وچ اک حریف منگول قبیلے دی خاراختیا ریاست نوں فتح کر کے ضم کر ليا۔ 1219 وچ چنگیز خان نے مغربی ترکستان وچ ترکستان، تاجکستان، ازبکستان دے علاوہ افغانستان تے ایران دے بعض حصےآں اُتے مشتمل خوارزم بادشاہت دے خلاف لشکر کشی کيتی۔ بخارا، ثمر قند، تے اس دے پایہ تخت ”اغنچ“ اُتے قبضہ کر ليا۔<ref>{{Cite web |last=جلال |first=انور |date=2023-09-19 |title=منگول سلطنت (اک مختصر تذکرہ) |url=https://www.humsub.com.pk/524139/anwar-jalal-60/?utm_source=chatgpt.com |access-date=2024-12-28 |website=ہم سب |language=ur}}</ref>شاہراہ ریشم اُتے واقع اس دے شاندار شہر ”مروی“ نوں جلیا کے راکھ کر دتا اس دے علاوہ ہرات، نیشاپور، غزنی، بلخ وغیرہ شہراں نوں روندا علاؤالدین خوارزم شاہ نے فرار ہو کے بحیرہ کسپئین دے اک جزیرے پناہ لی تے اوتھے جلدی فوت ہو گیا۔ جدوں کہ اس دے بعد اس دے بیٹے جلال الدین دے خلاف لڑائیاں وچ چینگز خان نے 1221 وچ دریا سندھ تک اس دا تعاقب کيتا۔ <ref>{{Cite web |last=جلال |first=انور |date=2023-09-19 |title=منگول سلطنت (اک مختصر تذکرہ) |url=https://www.humsub.com.pk/524139/anwar-jalal-60/?utm_source=chatgpt.com |access-date=2024-12-28 |website=ہم سب |language=ur}}</ref>کاکیشیا دے پار۔ 1223 وچ چنگیز خان دے جرنیلاں نے بحیرہ کسپئین دے گرد ساڈھے چھ ہزار کلو میٹر دا فاصلہ طے کر کے مشرقی یورپ اُتے یلغار کيتی۔ ”دریائے کالکا“ دے ساحلاں اُتے روسیاں دے اک وڈے لشکر نوں گھیر کر شکست دتی۔ پر اس پہلی بار منگول ایتھے قیام کيتے بغیر واپس ہوئے اپنی موت توں پہلے چنگیز خان دی آخری مہم مشرقی جانب شمالی چین وچ تے جنہاں بادشاہت دے مکمل خاتمہ کرنے دے مقصد توں سی 1224 وچ چین دی ”جن بادشاہ“ نوں شکست دے کے اس دی نويں راجگڑھ کیپینگ اُتے قبضہ کر ليا۔<ref>{{Cite web |last=جلال |first=انور |date=2023-09-19 |title=منگول سلطنت (اک مختصر تذکرہ) |url=https://www.humsub.com.pk/524139/anwar-jalal-60/?utm_source=chatgpt.com |access-date=2024-12-28 |website=ہم سب |language=ur}}</ref>1227چنگیز خان نے وفات توں پہلے اپنے بیٹے تولی تے ہور جرنیلاں نوں وصیت کيتی کہ جنگ جاری رکھی جائے تے انہاں نے اپنی موت نوں خفیہ رکھنے دا حکم دتا تے اوکتائی نوں اپنا جانشین مقرر کيتا۔ چنگیز خان نے تولی نوں مشرقی علاقے تے چغتائی نوں مغربی علاقے سونپ دیے۔ وصیت مکمل کرنے دے بعد، چنگیز خان دی وفات جنوبی چین دے علاقے "سنگ" وچ ہوئی۔<ref>{{Cite web |title=سعادت حسن منٹو - ڈرامہ |url=https://www.rekhta.org/drama/changez-khan-ki-maut-saadat-hasan-manto-drama?lang=ur |access-date=2024-12-28 |website=Rekhta |language=ur}}</ref>