дубовик

дубовик (język ukraiński)

дубови́к (1.1)

transliteracja:

dubovik

wymowa:

zobacz zasady wymowy ukraińskiej

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mikol. Boletus luridus Schaeff., borowik ponury

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	дубови́к	дубовики́
dopełniacz	дубовика́	дубовикі́в
celownik	дубовику́, дубовико́ві	дубовика́м
biernik	дубови́к	дубовики́
narzędnik	дубовико́м	дубовика́ми
miejscownik	на/у дубовику́	на/у дубовика́х
wołacz	дубовику́	дубовики́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) синяк

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) гриб

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дуб m, дубняк m, діброва ż

przym. дубовий

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: