cringe

cringe (język polski)

wymowa:

(spolszczona) lp ‹krindż›, lm ‹krindże›

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zażenowanie, wstyd

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cringe	cringe’e
dopełniacz	cringe’u	cringe’ów
celownik	cringe’owi	cringe’om
biernik	cringe	cringe’e
narzędnik	cringe’em	cringe’ami
miejscownik	cringe’u	cringe’ach
wołacz	cringe’u	cringe’e

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obciach, siara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zapożyczenie z ang. cringe → zażenować się, zażenować kogoś, skulić się

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

cringe (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈkɹɪndʒ/, SAMPA: /"kr\IndZ/

wymowa amerykańska

znaczenia:

czasownik

(1.1) odsunąć się, wzdrygnąć się (przed czymś lub przed kimś)

(1.2) zażenować się, zażenować (kogoś)

(1.3) skulić się

(1.4) płaszczyć się

rzeczownik

(2.1) wzdrygnięcie

(2.2) płaszczenie, służalczość, czołobitność

odmiana:

(1.1-4) cringe, cringed, cringed, cringes, cringing

(2.1-2) lp cringe; lm cringes

przykłady:

martyna i kornel na ds

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. cringy

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. *crinchen, crenchen, crengen < st.ang. *crenċan, *crenċġan, *crengan → spowodować upadek, obrócić < pragerm. *krangijaną → spowodować obrót < *kringaną, *krinkaną → upadać < praindoeur. *grenǵʰ- → przekręcać, obracać

por. szkoc. crenge, creinge, creenge, crienge

źródłosłów dla: pol. cringe

uwagi:

źródła: