uprawiać

uprawiać (język polski)

oni uprawiają (1.1) pole

wymowa:

​

IPA: [uˈpravʲjäʨ̑], AS: [upravʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j 

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) zajmować się uprawą rośliny lub ziemi

(1.2) zajmować się regularnie jakąś czynnością

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		uprawiać
czas teraźniejszy		uprawiam	uprawiasz	uprawia	uprawiamy	uprawiacie	uprawiają
czas przeszły	m	uprawiałem	uprawiałeś	uprawiał	uprawialiśmy	uprawialiście	uprawiali
	ż	uprawiałam	uprawiałaś	uprawiała	uprawiałyśmy	uprawiałyście	uprawiały
	n	uprawiałom	uprawiałoś	uprawiało
tryb rozkazujący		niech uprawiam	uprawiaj	niech uprawia	uprawiajmy	uprawiajcie	niech uprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę uprawiał, będę uprawiać będziesz uprawiał, będziesz uprawiać będzie uprawiał, będzie uprawiać będziemy uprawiali, będziemy uprawiać będziecie uprawiali, będziecie uprawiać będą uprawiali, będą uprawiać ż będę uprawiała, będę uprawiać będziesz uprawiała, będziesz uprawiać będzie uprawiała, będzie uprawiać będziemy uprawiały, będziemy uprawiać będziecie uprawiały, będziecie uprawiać będą uprawiały, będą uprawiać n będę uprawiało, będę uprawiać będziesz uprawiało, będziesz uprawiać będzie uprawiało, będzie uprawiać czas zaprzeszły m uprawiałem był uprawiałeś był uprawiał był uprawialiśmy byli uprawialiście byli uprawiali byli ż uprawiałam była uprawiałaś była uprawiała była uprawiałyśmy były uprawiałyście były uprawiały były n uprawiałom było uprawiałoś było uprawiało było forma bezosobowa czasu przeszłego uprawiano tryb przypuszczający m uprawiałbym, byłbym uprawiał uprawiałbyś, byłbyś uprawiał uprawiałby, byłby uprawiał uprawialibyśmy, bylibyśmy uprawiali uprawialibyście, bylibyście uprawiali uprawialiby, byliby uprawiali ż uprawiałabym, byłabym uprawiała uprawiałabyś, byłabyś uprawiała uprawiałaby, byłaby uprawiała uprawiałybyśmy, byłybyśmy uprawiały uprawiałybyście, byłybyście uprawiały uprawiałyby, byłyby uprawiały n uprawiałobym, byłobym uprawiało uprawiałobyś, byłobyś uprawiało uprawiałoby, byłoby uprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m uprawiający, nieuprawiający ż uprawiająca, nieuprawiająca uprawiające, nieuprawiające n uprawiające, nieuprawiające imiesłów przymiotnikowy bierny m uprawiany, nieuprawiany uprawiani, nieuprawiani ż uprawiana, nieuprawiana uprawiane, nieuprawiane n uprawiane, nieuprawiane imiesłów przysłówkowy współczesny uprawiając, nie uprawiając rzeczownik odczasownikowy uprawianie, nieuprawianie

przykłady:

(1.1) Na tym polu uprawialiśmy kartofle, ale teraz ziemia leży odłogiem.

(1.2) Od dziecka uprawiam szermierkę.

składnia:

(1) uprawiać + B. • nie uprawiać + D.

kolokacje:

(1.1) roln. uprawiać żyto / pszenicę / buraki / … • uprawiać pole / działkę / zagon / ogródek / …

(1.2) sport. uprawiać sport / piłkę nożną / karate / poezję / … • uprawiać seks → odbywać stosunek seksualny

synonimy:

(1.1) hodować

(1.2) zajmować się, oddawać się, poświęcać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uprawa ż, uprawianie n

czas. uprawić dk.

przym. uprawny, uprawowy

związki frazeologiczne:

uprawiać własny ogródek

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cultivate; (1.2) practise
• arabski: (1.1) حرث
• białoruski: (1.2) займацца
• duński: (1.1) kultivere; (1.2) dyrke
• esperanto: (1.1) kultivi
• hiszpański: (1.1) cultivar; (1.2) practicar, dedicarse, cultivar
• holenderski: (1.1) telen
• japoński: (1.2) やる
• jidysz: (1.1) באַאַרבעטן (baarbetn); (1.2) באַאַרבעטן (baarbetn)
• litewski: (1.1) užsiimti; (1.2) praktikuoti
• łaciński: (1.1) colo
• niemiecki: (1.1) anbauen (1.2) treiben
• rosyjski: (1.1) возделывать, обрабатывать, выращивать; (1.2) заниматься
• slovio: (1.1) zemdelat / земделат
• szwedzki: (1.1) odla, bruka; (1.2) bedriva, idka, utöva, syssla, hålla på, ägna sig

źródła: