struna

struna (język polski)

struny (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈstrũna], AS: [strũna], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) naciągnięta sprężysta nić, będąca źródłem dźwięku w instrumentach strunowych

(1.2) sport. elastyczna nić z jelit bydlęcych lub z tworzywa sztucznego, używana do wyrobu rakiet tenisowych

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	struna	struny
dopełniacz	struny	strun
celownik	strunie	strunom
biernik	strunę	struny
narzędnik	struną	strunami
miejscownik	strunie	strunach
wołacz	struno	struny

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) : struny głosowe • pusta struna • struna grzbietowa

synonimy:

(1.2) linka

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. strunowy

związki frazeologiczne:

przeciągnąć strunę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) وتر m
• hiszpański: (1.1) cuerda ż
• nowogrecki: (1.1) χορδή ż
• słowacki: (1.1) struna ż

źródła:

Hasło „struna” w: SJP.pl.

struna (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) struna

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: