Przejdź do zawartości

Edyta Jungowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m zob. też, kat.
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Edyta Jungowska.jpg|mały|<center>Edyta Jungowska</center>]]
[[Plik:Edyta Jungowska.jpg|mały|{{center|Edyta Jungowska (2007)}}]]
'''[[w:Edyta Jungowska|Edyta Jungowska]]''' (ur. 1966) – polska aktorka.
'''[[w:Edyta Jungowska|Edyta Jungowska]]''' (ur. 1966) – polska aktorka.

==Wypowiedzi==
* Bez przesady, ale dość dobrze się uczyłam. Udzielałam nawet korepetycji z matematyki mojemu koledze. Żebym nie była zbyt ostra dla niego, jego babcia obłaskawiała mnie przepysznymi, świeżo upieczonymi ciastkami. Efekt był taki, że ja nabawiłam się nadwagi, a on chyba niewiele się nauczył.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110793.html ''W tym szaleństwie jest metoda'', „ABC” nr 11, 8 lutego 2011]

* Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
* Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30027 Wywiad, 2006]
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30027 Wywiad, 2006]
Linia 10: Linia 15:


* Czasami rzeczywiście wymyślam i opowiadam w wywiadach różne anegdoty o sobie, ale są one na tyle prawdopodobne, że trudno w nie nie uwierzyć. Dziennikarze łatwo je „łykają”. Oczywiście nie wymyślam ich od początku do końca – w każdej jest troszeczkę prawdy.
* Czasami rzeczywiście wymyślam i opowiadam w wywiadach różne anegdoty o sobie, ale są one na tyle prawdopodobne, że trudno w nie nie uwierzyć. Dziennikarze łatwo je „łykają”. Oczywiście nie wymyślam ich od początku do końca – w każdej jest troszeczkę prawdy.
** Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
** Źródło: „Program TV”, marzec 2005

* Hanuszkiewicz miał taką zasadę, że raczej pozbawiał gruntu. Od razu wrzucał na głęboką wodę. Mogłam więc utonąć albo nauczyć się pływać. I jak dziś myślę o Adamie Hanuszkiewiczu, to wiem, że dał mi jeden z najbardziej płodnych okresów teatralnych w moim życiu.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110793.html ''W tym szaleństwie jest metoda'', „ABC” nr 11, 8 lutego 2011]
** Zobacz też: [[Adam Hanuszkiewicz]]

* Jesteśmy bardzo instynktowne [o kobietach-aktorkach]. nie budujemy roli w sposób intelektualny, a jeśli tak się już zdarza, szansę na wyrazistość i soczystość postaci są małe. Kobiety są bardzo zmienne i to warto wykorzystywać, bo jest fantastyczne, ciekawe i kolorowe. Stanowi wspaniały materiał do budowania interesujących kreacji.
** Źródło: ''W krainie ułudy'', „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996


* Lubię wszystkich mężczyzn, naprawdę ich lubię! Nie zawsze jest tak, że spotykamy faceta i od razu wiemy, że z nim będziemy, a potem z różnych powodów nagle się okazuje, że to właśnie ten. Myślę, że niekoniecznie intelektualne spotkania z mężczyznami są najważniejsze. Bardziej wierzę w spotkania biologiczne. Kiedyś pewien mój znajomy powiedział, że powinno być zakazane używanie perfum, bo te osoby, które mają na siebie trafić, wyczują się po zapachu.
* Lubię wszystkich mężczyzn, naprawdę ich lubię! Nie zawsze jest tak, że spotykamy faceta i od razu wiemy, że z nim będziemy, a potem z różnych powodów nagle się okazuje, że to właśnie ten. Myślę, że niekoniecznie intelektualne spotkania z mężczyznami są najważniejsze. Bardziej wierzę w spotkania biologiczne. Kiedyś pewien mój znajomy powiedział, że powinno być zakazane używanie perfum, bo te osoby, które mają na siebie trafić, wyczują się po zapachu.
Linia 27: Linia 39:
** Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.
** Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.


* Powinno się zawsze grać tak, jakby to była nasza ostatnia rola, jakby później nic już nie miało się wydarzyć.
* (...) prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.
** Źródło: ''W krainie ułudy'', „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996

* () prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.
** Źródło: „Program TV”, marzec 2001.
** Źródło: „Program TV”, marzec 2001.


* (...) przyszłość aktora obwarowana jest masą uzależnień i w dużym stopniu jest zasługą ludzi, z którymi się spotykamy i z którymi pracujemy. Zawodowe życie aktora to wielkie dzieło zbiorowe...
* () przyszłość aktora obwarowana jest masą uzależnień i w dużym stopniu jest zasługą ludzi, z którymi się spotykamy i z którymi pracujemy. Zawodowe życie aktora to wielkie dzieło zbiorowe…
** Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
** Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
** Zobacz też: [[aktor]]
** Zobacz też: [[aktor]]
Linia 37: Linia 52:
** Źródło: „Viva!”
** Źródło: „Viva!”


* (…) szczególnie w Szwecji Astrid Lindgren otoczona jest nimbem kultowości. Trzydziestoletni Szwedzi traktują jej twórczość niemal jak Biblię, a wydanie audio, na którym Astrid sama czyta swoje książki, jest białym krukiem. To jest dla mnie ogromny zaszczyt, że mogę przeczytać te książki w języku polskim. Są niezwykłe. Dlatego też staram się, żeby w moim wykonaniu nie umknął ich czar.
* Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami.(...) Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110793.html ''W tym szaleństwie jest metoda'', „ABC” nr 11, 8 lutego 2011]
** Zobacz też: [[Astrid Lindgren]]

* Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami. () Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.
** Źródło: „Viva!”
** Źródło: „Viva!”


Linia 46: Linia 65:
** Źródło: „Viva!”
** Źródło: „Viva!”


* (...) zawsze będę myliła polityka z politurą. Naiwność jest podobno w naszej rodzinie dziedziczna. A tak na serio zupełnie nie mam czasu na śledzenie ważkich spraw państwowych.
* () zawsze będę myliła polityka z politurą. Naiwność jest podobno w naszej rodzinie dziedziczna. A tak na serio zupełnie nie mam czasu na śledzenie ważkich spraw państwowych.
** Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.
** Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.


Linia 56: Linia 75:


==O Edycie Jungowskiej==
==O Edycie Jungowskiej==
* Edyta Jungowska przenosi znane piosenki w wyższy wymiar – wokół ich bohaterów bije wirtuozerską pianę gestów, opowiada uniwersalny dramat chwytający za gardło.
* Mówię wam, to druga Seniuk...
** Autor: [[Anna Schiller]], „Wprost” nr 29, 16 lipca 2000

* (…) gdy trzeba: prymitywna, zwierzęca, z błyskiem stuprocentowej dziwki w oku, kiedy indziej znów szlachetna i nieszczęśliwa cierpiętnica, gotowa oddać się abominacyjnemu sztywnemu Salieriemu za protekcję dla męża.
** Opis: o roli w sztuce ''Amadeusz''.
** Autor: [[Hanna Baltyn]], ''Sława ziemska czy…'', „Życie Warszawy” nr 244, 18 października 1993

* Mówię wam, to druga Seniuk…
** Autor: [[Adam Hanuszkiewicz]]
** Autor: [[Adam Hanuszkiewicz]]
** Zobacz też: [[Anna Seniuk]]
** Zobacz też: [[Anna Seniuk]]


==Zobacz też==
==Zobacz też==
* ''[[2XL]]''
* [[Bożysława Leszczyńska-Zbieć]]
* [[Bożysława Leszczyńska-Zbieć]]
* ''[[Codzienna 2 m. 3]]''
* ''[[Codzienna 2 m. 3]]''
* ''[[Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście]]''
* ''[[Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście]]''
* ''[[Ekstradycja 3]]''
* ''[[Ekstradycja 3]]''
* ''[[Ja wam pokażę! (serial telewizyjny)|Ja wam pokażę!]]''
* ''[[Klan]]''
* ''[[Na dobre i na złe]]''
* ''[[Na dobre i na złe]]''




{{DEFAULTSORT:Jungowska, Edyta}}
{{SORTUJ:Jungowska, Edyta}}
[[Kategoria:Polscy aktorzy]]
[[Kategoria:Laureaci festiwalu Dwa Teatry]]
[[Kategoria:Polscy ludzie teatru]]
[[Kategoria:Laureaci Przeglądu Piosenki Aktorskiej]]
[[Kategoria:Laureaci nagrody im. Leona Schillera]]
[[Kategoria:Polscy wokaliści]]
[[Kategoria:Polskie aktorki dubbingowe]]
[[Kategoria:Polskie aktorki filmowe]]
[[Kategoria:Polskie aktorki teatralne]]
[[Kategoria:Polskie aktorki telewizyjne]]

Aktualna wersja na dzień 13:57, 31 paź 2023

Edyta Jungowska (2007)

Edyta Jungowska (ur. 1966) – polska aktorka.

Wypowiedzi

[edytuj]
  • Bez przesady, ale dość dobrze się uczyłam. Udzielałam nawet korepetycji z matematyki mojemu koledze. Żebym nie była zbyt ostra dla niego, jego babcia obłaskawiała mnie przepysznymi, świeżo upieczonymi ciastkami. Efekt był taki, że ja nabawiłam się nadwagi, a on chyba niewiele się nauczył.
  • Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
  • Czasami boję się spotkać kogoś ze zrolowanych kolegów. Na szczęście większość z nich śpi, gdy w ich w ZET-ce rolujemy.
    • Opis: o audycji Rozmowy rolowane.
    • Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.
  • Czasami rzeczywiście wymyślam i opowiadam w wywiadach różne anegdoty o sobie, ale są one na tyle prawdopodobne, że trudno w nie nie uwierzyć. Dziennikarze łatwo je „łykają”. Oczywiście nie wymyślam ich od początku do końca – w każdej jest troszeczkę prawdy.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005
  • Jesteśmy bardzo instynktowne [o kobietach-aktorkach]. nie budujemy roli w sposób intelektualny, a jeśli tak się już zdarza, szansę na wyrazistość i soczystość postaci są małe. Kobiety są bardzo zmienne i to warto wykorzystywać, bo jest fantastyczne, ciekawe i kolorowe. Stanowi wspaniały materiał do budowania interesujących kreacji.
    • Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996
  • Lubię wszystkich mężczyzn, naprawdę ich lubię! Nie zawsze jest tak, że spotykamy faceta i od razu wiemy, że z nim będziemy, a potem z różnych powodów nagle się okazuje, że to właśnie ten. Myślę, że niekoniecznie intelektualne spotkania z mężczyznami są najważniejsze. Bardziej wierzę w spotkania biologiczne. Kiedyś pewien mój znajomy powiedział, że powinno być zakazane używanie perfum, bo te osoby, które mają na siebie trafić, wyczują się po zapachu.
    • Źródło: „Express Bydgoski”
  • Mężczyźni mnie zmieniają.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
  • Nie jestem typem łatwym do obsadzenia. Nie jestem typem amantki. Na aktorów charakterystycznych trzeba mieć po prostu pomysł.
  • Nie lubię tego, co rutynowe i uporządkowane.
    • Źródło: Szybko się nudzę, „Halo!”.
  • Powiem nieskromnie, jestem chyba fajną matką!
    • Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.
  • Powinno się zawsze grać tak, jakby to była nasza ostatnia rola, jakby później nic już nie miało się wydarzyć.
    • Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996
  • (…) prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2001.
  • (…) przyszłość aktora obwarowana jest masą uzależnień i w dużym stopniu jest zasługą ludzi, z którymi się spotykamy i z którymi pracujemy. Zawodowe życie aktora to wielkie dzieło zbiorowe…
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
    • Zobacz też: aktor
  • Są perfumy, które na jednych facetach pachną superowo, a jak się je kupuje następnemu narzeczonemu, to okazuje się, że śmierdzą jak na psie.
    • Źródło: „Viva!”
  • (…) szczególnie w Szwecji Astrid Lindgren otoczona jest nimbem kultowości. Trzydziestoletni Szwedzi traktują jej twórczość niemal jak Biblię, a wydanie audio, na którym Astrid sama czyta swoje książki, jest białym krukiem. To jest dla mnie ogromny zaszczyt, że mogę przeczytać te książki w języku polskim. Są niezwykłe. Dlatego też staram się, żeby w moim wykonaniu nie umknął ich czar.
  • Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami. (…) Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.
    • Źródło: „Viva!”
  • Wierzę w młode polskie kino. Kłopot jest jednak taki, a wiem to, bo zasiadłam kiedyś w jury pewnego festiwalu, że filmy, które podobają się mnie, nie podobają się szacownym gronom.
  • Wstałam, wysikałam się, umyłam zęby i jestem piękna. Lubię się podobać, ot tak, bez wysiłku.
    • Źródło: „Viva!”
  • (…) zawsze będę myliła polityka z politurą. Naiwność jest podobno w naszej rodzinie dziedziczna. A tak na serio zupełnie nie mam czasu na śledzenie ważkich spraw państwowych.
    • Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.
  • Zdarzyć się może wszystko. Chociaż zadziwiającą cechą polskiej rzeczywistości filmowej jest to, że często ci nagradzani mają później większy kłopot ze znalezieniem pracy niż inni. W naszym polskim kinie jest mało konsekwencji.
  • Życie aktora to taka samonapędzająca się machina.
    • Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.

O Edycie Jungowskiej

[edytuj]
  • Edyta Jungowska przenosi znane piosenki w wyższy wymiar – wokół ich bohaterów bije wirtuozerską pianę gestów, opowiada uniwersalny dramat chwytający za gardło.
  • (…) gdy trzeba: prymitywna, zwierzęca, z błyskiem stuprocentowej dziwki w oku, kiedy indziej znów szlachetna i nieszczęśliwa cierpiętnica, gotowa oddać się abominacyjnemu sztywnemu Salieriemu za protekcję dla męża.
    • Opis: o roli w sztuce Amadeusz.
    • Autor: Hanna Baltyn, Sława ziemska czy…, „Życie Warszawy” nr 244, 18 października 1993

Zobacz też

[edytuj]