Ratownictwo sportowe
 Manekiny do holowania | |
| Główna organizacja | |
|---|---|
| Charakterystyka | |
| Rodzaj sportu | |
Ratownictwo sportowe – dyscyplina sportowa, w którym zawodnicy rywalizują w oparciu o umiejętności, szybkość i pracę zespołową wykonując działania polegające na ratowaniu życia, reanimacji i pierwszej pomocy. Często odnosi się do bezpieczeństwa na wodzie i ratownictwa wodnego; może jednak obejmować ratowanie na lodzie, ratowanie od powodzi i rzek, ratowanie na basenie i innej pierwszej pomocy. Działania ratujące życie, wyspecjalizowane w środowisku oceanicznym, nazywa się ratowaniem morskim. Działania ratujące życie w górach to ratowanie górskie, a pod ziemią ratowanie górnicze. W przypadku awarii w przemyśle chemicznym i transporcie chemikaliów stosuje się ratowanie chemiczne.
Ratownictwo sportowe stało się coraz popularniejszym sportem w wielu krajach[1]. Tę dyscyplinę sportu można uprawiać w pomieszczeniach, w basenach lub na plaży, w taki sam sposób jak ratownicy w basenie i ratownicy na plaży. Sport ratujący życie jest jednym z niewielu sportów, które mają humanitarny cel: trenować lepszych ratowników życia i strażników życia.
Światowym organem zarządzającym sportem ratującym życie jest ILS. Każdy kraj ma swój państwowy organ zarządzający. W niektórych krajach (w tym w Wielkiej Brytanii, Australii i Nowej Zelandii) istnieje wiele organów zarządzających powiązanych z ILSF. Dzieje się tak często z powodu różnych elementów ratowania życia w kraju, które koncentrują się na osobnych organizacjach (np. Royal Life Saving Society koncentrujące się głównie na bezpieczeństwie w basenie, a Surf Life Saving Association skupia się na bezpieczeństwie na plaży).
Zawody ratownicze
[edytuj | edytuj kod]
ILS informuje, że "sport ratujący życie miał przede wszystkim zachęcać ratowników do rozwijania, utrzymywania i doskonalenia podstawowych umiejętności fizycznych i umysłowych potrzebnych do ratowania życia w środowisku wodnym". Sport składa się z szeregu dyscyplin konkurencyjnych, których celem jest "dalszy rozwój i zademonstrowanie umiejętności ratowania życia, sprawności i motywacji"[2].
Co dwa lata ILS organizuje Mistrzostwa świata w ratownictwie sportowym, zwane serią "Rescue". W latach 1955–1995 organizacja FIS (Fédération Internationale de Sauvetage) organizowała swoje mistrzostwa świata w ratowaniu życia. W 1986 po raz pierwszy wystartowały Mistrzostwa świata w ratownictwie sportowym pod egidą WLS (World Life Saving). W 1993 roku obie federacje połączyły się w ILS i od 1994 mistrzostwa organizowane przez nową organizację. Rozgrywki odbywają się w dwóch konkurencjach: w basenie i na plaży.
Ratownicy współzawodniczą w sześciu konkurencjach indywidualnych oraz trzech sztafetach[3]. W 2009 roku pierwszy raz rozegrano konkurencję SERC (Symulowana akcja ratownicza), po czym weszła do corocznego planu konkurencji Mistrzostw.[potrzebny przypis]
- indywidualne;
- holowanie ratownika w płetwach na dystansie 100 m
- ratowanie manekina na 50 m
- ratowanie manekina w płetwach na 100 m
- pływanie z przeszkodami na 200 m
- szybka pomoc na dystansie 100 m
- super ratownik na 200 m
- zespołowe (sztafety);
- holowanie manekina – sztafeta 4 x 25 m
- sztafeta ratownicza 4 x 50 m stylem zmiennym
- sztafeta z przeszkodami 4 x 50 m
Zawody mogą być też rozgrywane w basenie oraz na plażach, wtedy sprzętem, z którego zawodnicy korzystają, w zależności od konkurencji może być:
- pas ratowniczy typu „węgorz”;
- płetwy;
- deska ratownicza;
- kajak ratowniczy;
- łodzie IRB;
- łodzie morskie;
- łodzie typu BL;
- pałeczki (do biegów plażowych)
- przeszkody zanurzone na głębokość 70 cm;
- manekin ważący około 70 kg po napełnieniu wodą;
- lina 15 m[4]
Planowane jest włączenie ratownictwa sportowego do dyscyplin pokazowych na Olimpiadzie w Londynie w 2012 r.
Ratownictwo sportowe w Polsce
[edytuj | edytuj kod]Polskie początki ratownictwa sportowego sięgają roku 1900, kiedy to zostały rozegrane w Warszawie pierwsze zawody ratowników[5]. Od tamtej pory dyscyplina ta cały czas ewoluuje: zmieniają się zasady rozgrywania konkurencji, wprowadzane są nowe, a inne powoli odchodzą w niepamięć (jak rzut kołem lub piłką ratowniczą).
Od 2009 roku Mistrzostwa Polski rozgrywane w czerwcu odbywają się na basenie 50-metrowym, na zasadach International Life Saving Federation (Międzynarodowej Federacji Ratownictwa), a na koniec roku na basenie 25-metrowym.
Polskie ratownictwo sportowe ma w swoim kilkudziesięcioletnim dorobku mistrzów świata (Zofia Krawczyk, 1978 Londyn, Wojciech Blechar, 1983 Warszawa i 1987 Warendorf oraz Krzysztof Wabicz Niemcy 1988, Jarosław Mazurek Niemcy 2008, Paweł Szkudlarek Adelajda 2012.
W 2019 w chińskim Wuhanie podczas 7. Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowych polscy ratownicy (Wojciech Kotowski, Adam Dubiel, Bartosz Stanielewicz oraz Hubert Nakielski) zdobyli 6 medali światowych igrzysk wojskowych (w tym 2 złote, 2 srebrne i 2 brązowe).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ User: About Lifesaving. [dostęp 2018-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-20)]. (ang.).
- ↑ Lifesaving Sport Events | International Life Saving Federation. www.ilsf.org. [dostęp 2018-10-28]. (ang.).
- ↑ Sportowa Drużyna WOPR Lublin. [dostęp 2021-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].
- ↑ LIFESAVING – Wszystko na temat ratownictwa wodnego – News
- ↑ „Ratownictwo wodne – VADEMECUM” P.Błasik, M.Chadaj
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona ILS (ang.)