Rose-Aimée Bacoul
| Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
160 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Rose-Aimée Bacoul (ur. 9 stycznia 1952 w Le François na Martynice[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, medalistka mistrzostw Europy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Cécile Cachera, Danielle Camus, Jacqueline Curtet i Bacoul) i zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 1975 w Rzymie[3]. Była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1].
Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zdobyła brązowe medale w biegu na 100 metrów (przegrywając jedynie z reprezentantkami Niemieckiej Republiki Demokratycznej Marlies Göhr i Bärbel Wöckel) i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Laurence Bily, Marie-Christine Cazier, Bacoul i Liliane Gaschet)[4]. Zajęła 7. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5].
Zwyciężyła w biegu na 100 metrów, biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Bacoul, Marie-France Loval, Cazier i Gaschet) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[6]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów, 7. miejsce w biegu na 200 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].
W latach 1981–1983 była mistrzynią Francji w biegach na 100 metrów i na 200 metrów. Była również brązową medalistką na 200 metrów w 1980 i na 100 metrów w 1984, a także halową wicemistrzynią Francji w biegu na 60 metrów w 1983[7][8].
Trzykrotnie poprawiała rekord Francji w biegu na 200 metrów do czasu 22,53 s, uzyskanego 9 sierpnia 1984 w Los Angeles i raz w sztafecie 4 × 100 metrów z rezultatem 42,68 s (11 września 1982 w Atenach)[9].
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]Rekordy życiowe Bacoul[2][10]:
- bieg na 100 metrów – 11,16 s (23 lipca 1983, Bordeaux)
- bieg na 200 metrów – 22,53 s (9 sierpnia 1984, Los Angeles)
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,31 s (20 lutego 1983, Paryż)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rose-Aimée Bacoul [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ a b ROSE-AIMEE BACOUL [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Gilbert Rosillo, Universiades Turin (ITA) 1959 à Naples 2019. Participation des athlètes français par années [online], cdm.athle.com, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 598, 601 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 265, 391 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens [online], cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 14 czerwca 2022, s. 183 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 19, 42, 47, 65, 74 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 221 i 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Rose-Aimée Bacoul w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rose-Aimée Bacoul w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-01].
- Rose-Aimée Bacoul [online], Track and Field Statistics [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ROSE-AIMEE BACOUL [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-01] (fr.).