Przejdź do zawartości

Rajmund Berengar IV Święty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ramon Berenguer IV)
Rajmund Berengar IV Święty
Ilustracja
Wizerunek herbu
hrabia Barcelony
Okres

od 1131
do 1162

książę Aragonii
Okres

od 1137
do 1162

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1113

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1162
Borgo San Dalmazzo

Ojciec

Rajmund Berengar III Wielki

Żona

Petronela Aragońska

Dzieci

Rajmund Berengar, Piotr, Sancho Prowansalski

Rajmund Berengar IV, pomnik w parku Retiro w Madrycie

Rajmund Berengar IV Święty (ur. ok. 1113, zm. 6 sierpnia 1162 w Borgo San Dalmazzo, Włochy) – hrabia Barcelony i książę Aragonii, zjednoczył Katalonię i Aragonię.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Odziedziczył hrabstwo Barcelony po swoim ojcu, Rajmundzie Berengarze III 19 sierpnia 1131. 11 sierpnia 1137 w Huesce ożenił się z podówczas 2-letnią Petronelą Aragońską (ceremonia zaślubin odbyła się jednak dopiero w 1150 w Lleidzie), córką Ramira II Aragońskiego i Agnieszki Akwitańskiej. Król Aragonii szukał wówczas sojusznika w konflikcie z Alfonsem VII Kastylijskim, dążącym do dominacji na Półwyspie Iberyjskim. 13 listopada tego samego roku Ramiro II abdykował, pozostawiając władzę swojej córce i, przede wszystkim, jej mężowi. Zgodnie z układem pomiędzy władcami, ich potomkowie mieli dziedziczyć władzę nad oboma połączonymi krajami. Nawet gdyby Petronela zmarła przed skonsumowaniem małżeństwa, królestwo Aragonii przypadłoby barcelończykom. Oba państwa zachowały odrębność prawa, swoje instytucje i autonomię, tworząc federację połączoną unią dynastyczną.

Po zjednoczeniu Aragonii i Katalonii Rajmund IV złagodził konflikt z Alfonsem VII, nie bez pomocy swojej siostry, żony króla Kastylii, Berengueli. Dzięki temu katoliccy królowie mogli zająć się rekonkwistą. Rajmund Berengar najpierw wsparł Kastylię, potem sam skierował się przeciwko Maurom w Katalonii. W 1148 odzyskał Tortosę, rok później Fragę, Lleidę i Mequinenzę. Podboje trzeba było okupić hojnymi nadaniami dla magnatów wspierających Rajmunda (jak Ermengol VI z Urgell przy zdobyciu Lleidy). Dzięki temu jednak, wraz ze zdobyciem ważnej strategicznie twierdzy w Siurana (1153), zakończyła się faktyczna rekonkwista Katalonii. Zdobycze zostały potwierdzone paktem rozbiorowym w Tudilén(inne języki) podpisanym z Kastylią w 1151.

W latach 1144–1157 był również regentem Prowansji, w czasie małoletności bratanka – Rajmunda Berenagara II.

Zmarł w Piemoncie zostawiając władzę swojemu synowi Rajmundowi Berengarowi, który chcąc przypodobać się Aragończykom, zmienił imię na Alfons. Posiadał też nieślubnego syna Berenguera, który został później biskupem Lleidy i arcybiskupem Narbony. Z Petronelą miał sześcioro dzieci: