Przejdź do zawartości

Marat Grigorian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marat Grigorian
Ilustracja
Marat Grigorian w 2012
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1991[1]
Erywań[1]

Obywatelstwo

Armenia
Belgia[2]

Wzrost

178[2] cm

Masa ciała

70[2] kg

Styl walki

kick-boxing

Kategoria wagowa

lekka[2]

Klub

Hemmers Gym[2]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

78

Zwycięstwa

65

Przez nokauty

34

Porażki

11

Remisy

1

Nieodbyte

1

Marat Grigorian (orm.Մարատ Գրիգորյանը; ur. 29 maja 1991 w Erywaniu) – ormiański kickbokser, mistrz świata K-1 w wadze superśredniej (-70 kg) z 2014, od 2012 związany z GLORY.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2007–2012 walczył głównie na belgijskich i holenderskich galach It’s Showtime, gdzie 14 maja 2011 stanął do walki o tytuł mistrzowski tejże organizacji z Francuzem Yohanem Lidonem, ostatecznie przegrywając z nim na punkty[2]. Poza tym zanotował porażkę z Francuzem Karimem Ghajjim w lutym 2010. W 2012 zadebiutował w GLORY, wygrywając z Niemcem Alexem Vogelem przez techniczny nokaut po niskich kopnięciach[3]. 20 kwietnia 2013 na GLORY 7 zmierzył się z Białorusinem Czingizem Ałłazowem jednak wynik walki został uznany za nierozstrzygnięty (no contest), ze względu na rozcięcie spowodowane zabronionym uderzeniem łokciem przez Grigoriana[4]. Obaj zawodnicy spotkali się w rewanżowym pojedynku 12 grudnia 2013 w którym lepszy okazał się Ormianin wygrywając z Białorusinem na punkty[5].

12 kwietnia 2014 przegrał z Holendrem Robinem van Roosmalenem niejednogłośnie na punkty[6]. W 2015 toczył pojedynki naprzemiennie w Kunlun Fight, GLORY oraz K-1, gdzie w tym ostatnim wygrał turniej World Grand Prix w kat. -70 kg i został mistrzem[7]. W 2015 i 2016 dwukrotnie przegrywał z utytułowanym Tajem Sitthichaiem Sitsongpeenongiem na punkty. 13 kwietnia 2016 na gali GLORY 30, znokautował wysokim kopnięciem w głowę Djime Coulibaly’ego[8].

10 grudnia 2016 na GLORY 36, przegrał w swoim trzecim starciu z Sitsongpeenongiem jednogłośnie na punkty. Stawką było mistrzostwo wagi lekkiej[9].

10 czerwca 2017 podczas GLORY 42 wygrał 50 zawodową walkę w swojej karierze, nokautując Hiszpana Antonio Gomeza w drugiej rundzie[10].

4 lutego 2018 wygrał turniej Kunlun Fight 2017 World Max w wadze do 70 kg w finale nokautując thai-boxera Superbona Banchameka w 29 sekundzie pierwszej rundy[11].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2015: zwycięzca K-1 World GP w wadze superśredniej (-70kg)
  • 2015: mistrz świata K-1 w wadze superśredniej (-70 kg)
  • 2015: mistrz świata WRSA w wadze superśredniej (-73 kg) w formule K-1[12]
  • 2016: Glory Lightweight Contender Tournament – finalista turnieju wagi lekkiej
  • 2018: zwycięzca Kunlun Fight 2017 70kg World Max Tournament

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na stronie k-1world.com (nieaktualizowany). k-1world.com. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
  2. a b c d e f Profil na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
  3. Fraser Coffeen: Weekly Kicks: Glory 2 Brussels results and analysis plus more. bloodyelbow.com, 2012-10-08. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  4. Fraser Coffeen: Glory 7 results: Giorgio Petrosyan dominates in Milan. bloodyelbow.com, 2013-04-21. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  5. VICTORY : results and pictures. muaythaitv.com, 2013-12-14. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-11)]. (ang.).
  6. Chris Nelson: Gokhan Saki Wins Title, Tyrone Spong Suffers Gruesome Leg Injury at Glory 15. sherdog.com, 12.04.2014. (ang.).
  7. K-1 World Grand Prix 70 kg Tokyo: Results. kickboxingplanet.com, 05.07.2015. (ang.).
  8. GLORY 30: Simon Marcus utrzymuje pas mistrzowski, Marat Grigorian nokautuje high kickiem! Wyniki!. fightsport.pl, 14.05.2016. (pol.).
  9. K. Witek: Wyniki Glory 36 „Collision”: Rico Verhoeven pokonał Badr Hariego w drugiej rundzie, Doumbe nowym mistrzem kategorii półśredniej. mmanews.pl, 10.12.2016. (pol.).
  10. Glory 42: Cédric Doumbé obronił pas! Wyniki. fightsport.pl, 2017-06-11. [dostęp 2017-06-11]. (pol.).
  11. Zach Aittama: Kunlun Fight 69 Live Stream and Results. combatpress.com, 2018-02-04. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
  12. Wyniki gali Vindication Fighting Championship 2. muaythaitv.com, 2015. [dostęp 2018-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-08)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]