Heinz Fischer

Heinz Fischer
	; Heinz Fischer (2012)
Data i miejsce urodzenia	9 października 1938 ; Graz
	Prezydent Austrii
Okres	od 8 lipca 2004; do 8 lipca 2016
Przynależność polityczna	Socjaldemokratyczna Partia Austrii
Poprzednik	Andreas Khol, Barbara Prammer i Thomas Prinzhorn (p.o.)
Następca	Doris Bures, Karlheinz Kopf i Norbert Hofer (p.o.)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Heinz Fischer (wym. ^ⓘ[haɪnts ˈfɪʃɐ]; ur. 9 października 1938 w Grazu^[1]) – austriacki polityk, działacz Socjalistycznej Partii Austrii (SPÖ), w latach 1983–1987 minister nauki, długoletni poseł do Rady Narodowej, a od 1990 do 2002 jej przewodniczący. W latach 2004–2016 prezydent Austrii.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim (1961), habilitował się w zakresie nauk politycznych w 1978 na Leopold-Franzens-Universität Innsbruck. W 1993 został profesorem tej uczelni^[1].

Odbył praktyki sądowe, po czym od 1962 pracował we frakcji Socjaldemokratycznej Partii Austrii w parlamencie federalnym, od 1963 jako sekretarza klubu SPÖ. W 1971 po raz pierwszy został wybrany do Rady Narodowej XIII kadencji. Do izby niższej austriackiego parlamentu uzyskiwał dziewięciokrotnie reelekcję w wyborach w 1975, 1979, 1983, 1986, 1990, 1994, 1995, 1999 i 2002. Od maja 1983 do stycznia 1987 był ministrem nauki i badań naukowych w rządzie Freda Sinowatza. W latach 1987–1990 kierował klubem parlamentarnym socjaldemokratów. W listopadzie 1990 objął stanowisko przewodniczącego Rady Narodowej, zajmował je nieprzerwanie do grudnia 2002, następnie do czerwca 2004 był wiceprzewodniczącym (drugim przewodniczącym) tej izby^[1].

W wyborach prezydenckich z 25 kwietnia 2004, przeprowadzonych w związku z upływem drugiej kadencji Thomasa Klestila, zdobył 52,39% głosów, wygrywając ze wspieraną przez Austriacką Partię Ludową Benitą Ferrero-Waldner^[2]. Urząd przejął 8 lipca 2004^[1] od czasowo wykonujących obowiązki prezydenta członków prezydium Rady Narodowej (Thomas Klestil zmarł dwa dni wcześniej). W wyborach prezydenckich z 25 kwietnia 2010 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, otrzymując 79,33% głosów^[3]. Drugą kadencję prezydencką zakończył 8 lipca 2016^[1].

Odznaczenia

Wielka Złota Odznaka Honorowa z Gwiazdą Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (1979)^[4]
Wielka Złota Odznaka Honorowa na Wstędze Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (1986)^[4]
Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (ex officio, 2004)^[5]
Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 1976)^[6]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 1993)^[7]
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 1995)^[8]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Norwegia, 1996)^[9]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (Polska, 1997)^[10]
Order Stara Płanina I klasy (Bułgaria, 1999)^[11]
Wielka Gwiazda Orderu Zasługi Księstwa Liechtenstein (Liechtenstein, 2004)^[12]
Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 2005)^[13]
Cywilny Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (Węgry, 2006)^[14]
Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi (Zakon Maltański, 2006)^[15]
Łańcuch Krzyża Wielkiego Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia, 2006)^[16]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (Norwegia, 2007)^[9]
Krzyż Wielki Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 2007)^[17]
Wielki Łańcuch Orderu Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia, 2009)^[13]
Order Lwa Białego I klasy (Czechy, 2009)^[18]
Wielki Krzyż ze Złotym Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego (Litwa, 2009)^[19]
Order za Wybitne Zasługi (Słowenia, 2011)^[20]
Łańcuch Orderu Bernardo O’Higginsa (Chile, 2012)^[21]
Order Flagi Narodowej (Albania, 2014)^[22]
Wielki Łańcuch Orderu Kondora Andów (Boliwia, 2015)^[23]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dr. Heinz Fischer [online], parlament.gv.at [dostęp 2016-09-28] (niem.).
↑ Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2004, endgültiges Ergebnis, bmi.gv.at [zarchiwizowane 2004-06-07] (niem.).
↑ Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2010, Endergebnis unter Einbeziehung der Stimmen aus Wahlkarten, die zur Briefwahl verwendet worden sind, bmi.gv.at [zarchiwizowane 2011-05-18] (niem.).
↑ ^a ^b 10542/AB XXIV. GP – Anfragebeantwortung (elektr. übermittelte Version) [online], parlament.gv.at, 23 kwietnia 2012 [dostęp 2024-12-18] (niem.).
↑ Statut der bundesstaatlichen Auszeichnungen [online], verwaltung.steiermark.at, 18 kwietnia 2003 [dostęp 2024-01-17] (niem.).
↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it, 27 stycznia 1993 [dostęp 2024-12-17] (wł.).
↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 27 grudnia 1976 [dostęp 2024-12-17] (wł.).
↑ Real Decreto 1203/1995, de 7 de julio, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica al señor Heinz Fischer, Presidente del Nationalrat de la República de Austria [online], boe.es, 8 lipca 1995 [dostęp 2024-12-17] (hiszp.).
↑ ^a ^b Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2024-12-17] (norw.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 maja 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 62, poz. 595).
↑ BULGARIENS AUSSENMINISTERIN MIHAILOVA ZU GAST BEI PRÄSIDENT FISCHER [online], parlament.gv.at, 19 maja 1999 [dostęp 2024-12-17] (niem.).
↑ Heinz Fischer auf Stippvisite in Vaduz [online], vol.at, 31 sierpnia 2004 [dostęp 2024-12-17] (niem.).
↑ ^a ^b Entidades Estrangeiras Agraciadas com Ordens Portuguesas [online], ordens.presidencia.pt [dostęp 2024-12-17] (port.).
↑ 194/2006. (XI. 3.) KE határozat kitüntetés adományozásáról [online], jogkodex.hu, 2006 [dostęp 2024-12-17] (węg.).
↑ State visit of the President of the Austrian Republic [online], orderofmalta.int, 7 października 2006 [dostęp 2024-12-17] (ang.).
↑ Suomen Valkoisen Ruusun ritarikunnan suurristin ketjuineen ulkomaalaiset saajat [online], ritarikunnat.fi [dostęp 2024-12-18] (fiń.).
↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana decorato di Gran Cordone [online], quirinale.it, 8 czerwca 2007 [dostęp 2024-12-17] (wł.).
↑ Seznam vyznamenaných [online], hrad.cz [dostęp 2024-12-17] (cz.).
↑ Heinz Fischer [online], vle.lt [dostęp 2024-12-18] (lit.).
↑ Odlikovanja [online], predsednica-slo.si [dostęp 2024-04-25] (słoweń.).
↑ Juan Pablo JarufeJ.P.J. Bader Juan Pablo JarufeJ.P.J., „Orden al Mérito Bernardo O’Higgins”. Normativa y galardonados [online], obtienearchivo.bcn.cl, wrzesień 2023 [dostęp 2024-12-18] (hiszp.).
↑ Presidenti Nishani dekoron Shkëlqesinë e Tij, zotin Heinz Fischer me „Dekoratën e Flamurit Kombëtar”, president.al, 20 maja 2014 [zarchiwizowane 2016-08-07] (alb.).
↑ Evo entrega el Cóndor de los Andes al Presidente de Austria y firman acuerdo [online], opinion.com.bo, 1 października 2015 [dostęp 2024-12-17] (hiszp.).

[bio-1] Dr. Heinz Fischer [online], parlament.gv.at [dostęp 2016-09-28] (niem.).

[2] Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2004, endgültiges Ergebnis, bmi.gv.at [zarchiwizowane 2004-06-07] (niem.).

[3] Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2010, Endergebnis unter Einbeziehung der Stimmen aus Wahlkarten, die zur Briefwahl verwendet worden sind, bmi.gv.at [zarchiwizowane 2011-05-18] (niem.).

[:1-4] 10542/AB XXIV. GP – Anfragebeantwortung (elektr. übermittelte Version) [online], parlament.gv.at, 23 kwietnia 2012 [dostęp 2024-12-18] (niem.).

[5] Statut der bundesstaatlichen Auszeichnungen [online], verwaltung.steiermark.at, 18 kwietnia 2003 [dostęp 2024-01-17] (niem.).

[6] Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it, 27 stycznia 1993 [dostęp 2024-12-17] (wł.).

[7] Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 27 grudnia 1976 [dostęp 2024-12-17] (wł.).

[8] Real Decreto 1203/1995, de 7 de julio, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica al señor Heinz Fischer, Presidente del Nationalrat de la República de Austria [online], boe.es, 8 lipca 1995 [dostęp 2024-12-17] (hiszp.).

[:2-9] Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2024-12-17] (norw.).

[10] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 maja 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 62, poz. 595).

[11] BULGARIENS AUSSENMINISTERIN MIHAILOVA ZU GAST BEI PRÄSIDENT FISCHER [online], parlament.gv.at, 19 maja 1999 [dostęp 2024-12-17] (niem.).

[12] Heinz Fischer auf Stippvisite in Vaduz [online], vol.at, 31 sierpnia 2004 [dostęp 2024-12-17] (niem.).

[:0-13] Entidades Estrangeiras Agraciadas com Ordens Portuguesas [online], ordens.presidencia.pt [dostęp 2024-12-17] (port.).

[14] 194/2006. (XI. 3.) KE határozat kitüntetés adományozásáról [online], jogkodex.hu, 2006 [dostęp 2024-12-17] (węg.).

[15] State visit of the President of the Austrian Republic [online], orderofmalta.int, 7 października 2006 [dostęp 2024-12-17] (ang.).

[16] Suomen Valkoisen Ruusun ritarikunnan suurristin ketjuineen ulkomaalaiset saajat [online], ritarikunnat.fi [dostęp 2024-12-18] (fiń.).

[17] Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana decorato di Gran Cordone [online], quirinale.it, 8 czerwca 2007 [dostęp 2024-12-17] (wł.).

[18] Seznam vyznamenaných [online], hrad.cz [dostęp 2024-12-17] (cz.).

[19] Heinz Fischer [online], vle.lt [dostęp 2024-12-18] (lit.).

[20] Odlikovanja [online], predsednica-slo.si [dostęp 2024-04-25] (słoweń.).

[21] Juan Pablo JarufeJ.P.J. Bader Juan Pablo JarufeJ.P.J., „Orden al Mérito Bernardo O’Higgins”. Normativa y galardonados [online], obtienearchivo.bcn.cl, wrzesień 2023 [dostęp 2024-12-18] (hiszp.).

[22] Presidenti Nishani dekoron Shkëlqesinë e Tij, zotin Heinz Fischer me „Dekoratën e Flamurit Kombëtar”, president.al, 20 maja 2014 [zarchiwizowane 2016-08-07] (alb.).

[23] Evo entrega el Cóndor de los Andes al Presidente de Austria y firman acuerdo [online], opinion.com.bo, 1 października 2015 [dostęp 2024-12-17] (hiszp.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

Republika Austriacka	Karl Seitz (1919–1920) Michael Hainisch (1920–1928) Wilhelm Miklas (1928–1938)
Republika Austrii	Karl Renner (1945–1950) Theodor Körner (1951–1957) Adolf Schärf (1957–1965) Franz Jonas (1965–1974) Rudolf Kirchschläger (1974–1986) Kurt Waldheim (1986–1992) Thomas Klestil (1992–2004) Heinz Fischer (2004–2016) Alexander Van der Bellen (od 2017)
Pełniący obowiązki	Leopold Figl (1950–1951) Julius Raab (1957) Bruno Kreisky (1974) Andreas Khol, Barbara Prammer, Thomas Prinzhorn (2004) Doris Bures, Karlheinz Kopf, Norbert Hofer (2016−2017)