Przejdź do zawartości

Fernando León y Castillo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernando León y Castillo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1842
Telde

Data i miejsce śmierci

12 marca 1918
Biarritz

Ministro de Ultramar
Okres

od 1881
do 1883

Ministro de Gobernación
Okres

od 1886
do 1887

Ambasador Hiszpanii we Francji
Okres

od 1887
do 1918

Odznaczenia
Łańcuch Orderu Karola III (Hiszpania) Order Złotego Runa (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)

Fernando León y Castillo (ur. 30 listopada 1842 w Telde, zm. 12 marca 1918 w Biarritz) – hiszpański polityk i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo uczył się miejscowej szkole a później w Colegio de San Agustín w Las Palmas de Gran Canaria, gdzie jednym z nauczycieli był jego starszy brat Juan León y Castillo[1], a jednym z kolegów Benito Pérez Galdós[2].

W latach 1860–1866 studiował prawo w Madrycie. W tym czasie był dziennikarzem kilku gazet, a w 1868 był jednym z założycieli gazety Revista de España[2].

W 1869 został gubernatorem Granady i Walencji. Później był podsekretarzem w ministerstwie zajmującym się posiadłościami zamorskimi Hiszpanii (Ministerio de Ultramar). W latach 1881–1883 był ministrem do spraw terytoriów zamorskich. W tym czasie zaangażował się w działania na rzecz budowy portu w Las Palmas[2], który stał się bodźcem do rozwoju Gran Canarii[1].

W 1883 został wiceprzewodniczącym Kongresu Deputowanych[2].

W latach 1886–1887 był ministrem odpowiadającym za sprawy wewnętrzne (Ministerio de Gobernación)[2].

Od 1887 do 1918 był ambasadorem Hiszpanii we Francji. Brał udział w wypracowaniu Traktatu w Algeciras[2].

Zmarł we Francji, a jego szczątki przeniesiono w 1928 do katedry w Las Palmas de Gran Canaria[2].

W 1900 został nagrodzony specjalnie dla niego utworzonym tytułem markiza Mbini[2].

Odznaczony odznaczeniami wielu państw, między innymi Orderem Złotego Runa, Legią Honorową, Orderem Gwiazdy Polarnej, Orderem Karola III, Orderem Świętych Maurycego i Łazarza a także honorowym obywatelstwem oraz złotymi kluczami Paryża i honorowymi tytułami innych miast (głównie kanaryjskich)[2].

Do dzisiaj Fernando León y Castillo jest Kanaryjczykiem odznaczonym największa liczbą orderów[2].

W 1954 dom w którym się urodził przekształcono w muzeum Casa - Museo León y Castillo poświęcone Fernando León y Castillo oraz jego bratu, Juanowi[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Juan de León y Castillo - Cabildo de Gran Canaria, Casa-Museo León y Castillo www.fernandoleonycastillo.com, 2013 [dostęp 2017-10-31] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-16] (hiszp.).
  2. a b c d e f g h i j k Fernando de León y Castillo - Cabildo de Gran Canaria [online], Casa-Museo León y Castillo [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-16] (hiszp.).