Przejdź do zawartości

Karol Fiałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Fiałkowski
Ilustracja
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1897
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1925
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

1 pułk lotniczy

Stanowiska

pilot doświadczalny

Karol Fiałkowski (ur. 12 lipca 1897 w Warszawie, zm. 31 lipca 1925 tamże) – porucznik pilot Wojska Polskiego, polski pilot doświadczalny, pionier polskiego agrolotnictwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Wandy z Kunklów. W Warszawie ukończył Gimnazjum Konopczyńskiego, kontynuował naukę w kolegium przyrodniczo-technicznym w Szwajcarii. Po jego ukończeniu powrócił do Warszawy i rozpoczął naukę w Szkole Wawelberga i Rotwanda. W tej szkole założył kółko lotnicze i wziął udział w I Kursie Lotniczym Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej[1]. Był zaangażowany w przebieg szkolenia, należał do zarządu kursowych warsztatów szkolnych[2], ostatecznie nie podszedł do końcowego egzaminu kursu[3].

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty, którą ukończył w czerwcu 1919 roku. Otrzymał przydział do I. lotniczego batalionu uzupełnień w Warszawie. Następnie od lutego 1920 roku do maja 1921 roku szkolił się w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu. W sierpniu otrzymał dyplom pilota i pozostał w szkole jako instruktor pilotażu[4].

W późniejszym okresie został przeniesiony do 1. pułku lotniczego w Warszawie. Służył w 3. dywizjonie myśliwskim jako pilot 7. eskadry myśliwskiej a następnie 18. eskadry wywiadowczej. Jako utalentowany pilot został przydzielony w 1923 roku do Centralnych Zakładów Lotniczych[1]. Został wysłany do Francji celem odbycia praktyki w tamtejszych zakładach lotniczych[5]. Po jej ukończeniu powrócił do CZL na stanowisko oficera kontroli warsztatów. W zakresie jego obowiązków było oblatywanie nowy konstrukcji oraz samolotów, które przeszły remont[6].

W grudniu 1924 roku z por. pil. Kazimierzem Kaliną oblatał pierwszy egzemplarz seryjny (o numerze fabrycznym 30.2) samolotu szkolnego Hanriot H.28. W późniejszym czasie oblatywał kolejne egzemplarze tego samolotu[1].

Pomimo wielu obowiązków znajdował czas na działalność społeczną i popularyzatorską. Współpracował z Ligą Obrony Powietrznej Państwa i Lotniczym Związkiem Młodzieży. Był redaktorem „Młodego Lotnika” i członkiem Związku Lotników Polskich[4]. Publikował artykuły o tematyce modelarskiej: Opis modelu konstrukcyjnego płatowca pościgowego typu Fokker DXI, Modele latające[7] i Jak obchodzić się z gumą do modeli latających?[8].

Był też jednym z pierwszych polskich agrolotników. 13 lipca 1925 roku z samolotu Breguet 14 w rejonie Mścina zrzucał środki chemiczne mające zwalczyć plagę brudnicy mniszki[4].

31 lipca 1925 roku na samolocie Breguet 14 (nr 10. 72) z czeskim technikiem spadochronowym Antonim Heidlerem wykonywał pokazowy lot na rzecz Ligi Obrony Powietrznej Państwa. Podczas lotu miał nastąpić zrzut angielskiego spadochronu lotniczego Guardian Angel z balastem. Otwarcie spadochronu nastąpiło przedwcześnie, czasza i linki oplątały stery. Samolot wpadł w korkociąg i rozbił się na dziedzińcu Wojskowego Szpitala Okręgowego nr 1. Obaj lotnicy zginęli na miejscu[9].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera IV-5-15,16)[10][11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jędrzejewski 2014 ↓, s. 207.
  2. Dekler 1917 ↓, s. 22.
  3. Dekler 1917 ↓, s. 19.
  4. a b c Mariusz Niestrawski: Fiałkowski Karol. infolotnicze.pl. [dostęp 2020-12-30]. (pol.).
  5. Młody Lotnik i 12'1925 ↓, s. 16.
  6. Romeyko 1933 ↓, s. 339.
  7. Fiałkowski i 3'1924 ↓, s. 9-10.
  8. Fiałkowski i 6'1925 ↓, s. 10.
  9. Popiel 2014 ↓, s. 103.
  10. Cmentarz Stare Powązki: HELENA LEMAŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-01-04].
  11. Karol Fiałkowski. Niebieska Eskadra. [dostęp 2020-12-30]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]