Ester Ledecká
Ester Ledecká (ur. 23 marca 1995 w Pradze) – czeska snowboardzistka oraz narciarka. Mistrzyni olimpijska w narciarstwie alpejskim i snowboardzie. Pierwsza kobieta, która na jednych zimowych igrzyskach zdobyła złote medale w dwóch różnych dyscyplinach. Dwukrotna mistrzyni świata w snowboardzie oraz trzykrotna zdobywczyni Pucharu Świata w snowboardzie.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 21 stycznia 2012 roku w Zillertal, gdzie w zawodach Pucharu Europy zajęła dwunaste miejsce w gigancie równoległym. W marcu 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Erzurum, zdobywając złote medale w obu konkurencjach równoległych. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 21 grudnia 2012 roku w Carezzie, zajmując trzynaste miejsce w gigancie równoległym. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 10 stycznia 2014 roku w Bad Gastein, kończąc slalom równoległy na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Patrizię Kummer ze Szwajcarii i Austriaczkę Marion Kreiner. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy to zwyciężyła w klasyfikacji generalnej PAR[1]. Ponadto była też najlepsza w klasyfikacji PGS i druga w klasyfikacji PSL. Triumf w klasyfikacji generalnej odniosła także w sezonie 2016/2017, tym razem zajmując drugie miejsce w klasyfikacji PSL i trzecie w PGS. Kolejne zwycięstwa w klasyfikacji generalnej PAR i PGS odniosła w sezonie 2017/2018 oraz 2018/2019.
W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując szóste miejsce w slalomie równoległym i siódme w gigancie równoległym. Podczas mistrzostw świata w Kreischbergu w 2015 roku zdobyła złoty medal w slalomie równoległym, wyprzedzając Austriaczki Julię Dujmovits i Marion Kreiner. Następnie wygrała giganta równoległego na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 2017 roku. Na tych samych mistrzostwach była też druga w slalomie równoległym, rozdzielając Danielę Ulbing z Austrii i Rosjankę Alonę Zawarziną. W 2018 roku podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu zdobyła złoty medal w slalomie równoległym, wyprzedzając Niemki Selinę Jörg i Ramonę Theresię Hofmeister.
Od 2016 roku zaczęła startować w zawodach narciarstwa alpejskiego. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 6 lutego 2015 roku w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 24. miejsce w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie zajęła między innymi 20. miejsce w superkombinacji i 21. miejsce w zjeździe. Rok później brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie zwyciężyła w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziła Austriaczkę Annę Veith i Tinę Weirather z Liechtensteinu. Medal ten powszechnie był uznany za wielką sensację. Już samo zakwalifikowanie się przez nią do igrzysk olimpijskich w konkurencji narciarskiej było wydarzeniem – nikt wcześniej nie wystąpił na igrzyskach i w snowboardzie, i w narciarstwie alpejskim[2]. Podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku była czwarta w zjeździe i supergigancie. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku nie obroniła tytułu olimpijskiego, zajmując tym razem piąte miejsce w supergigancie. Zajęła tam również czwarte miejsce w superkombinacji i 27. miejsce w zjeździe. W sezonie 2019/2020 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2021/2022 była trzecia.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Jej matka Zuzana była łyżwiarką figurową, ojciec Janek Ledecký piosenkarzem i gitarzystą. Jej dziadek Jan Klapáč był hokeistą, dwukrotnym medalistą igrzysk olimpijskich[3].
Osiągnięcia w snowboardzie
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
7. | 19 lutego | 2014 | Soczi | Gigant równoległy | Patrizia Kummer |
6. | 22 lutego | 2014 | Soczi | Slalom równoległy | Julia Dujmovits |
1. | 24 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant równoległy | - |
1. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Gigant równoległy | - |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
33. | 19 stycznia | 2011 | La Molina | Gigant równoległy | Alona Zawarzina |
40. | 21 stycznia | 2011 | La Molina | Slalom równoległy | Hilde-Katrine Engeli |
16. | 25 stycznia | 2013 | Stoneham | Gigant równoległy | Isabella Laböck |
17. | 27 stycznia | 2013 | Stoneham | Slalom równoległy | Jekatierina Tudiegieszewa |
1. | 22 stycznia | 2015 | Kreischberg | Slalom równoległy | - |
5. | 23 stycznia | 2015 | Kreischberg | Gigant równoległy | Claudia Riegler |
2. | 15 marca | 2017 | Sierra Nevada | Slalom równoległy | Daniela Ulbing |
1. | 16 marca | 2017 | Sierra Nevada | Gigant równoległy | - |
DNS | 1 marca | 2021 | Rogla | Gigant równoległy | Selina Jörg |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2012/2013: 15.
- sezon 2013/2014: 2.
- sezon 2014/2015: 3.
- sezon 2015/2016: 1.
- sezon 2016/2017: 1.
- sezon 2017/2018: 1.
- sezon 2018/2019: 1.
- sezon 2019/2020: 17.
- sezon 2020/2021: 23.
- sezon 2021/2022:
Zwycięstwa w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Rogla – 18 stycznia 2014 (gigant równoległy)
- Bad Gastein – 9 stycznia 2015 (slalom równoległy)
- Sudelfeld – 7 lutego 2015 (gigant równoległy)
- Carezza – 12 grudnia 2015 (gigant równoległy)
- Rogla – 23 stycznia 2016 (gigant równoległy)
- Kayseri – 27 lutego 2016 (gigant równoległy)
- Carezza – 17 grudnia 2016 (slalom równoległy)
- Rogla – 28 stycznia 2017 (gigant równoległy)
- Kayseri – 4 marca 2017 (gigant równoległy)
- Carezza – 14 grudnia 2017 (gigant równoległy)
- Cortina d’Ampezzo – 15 grudnia 2017 (gigant równoległy)
- Lackenhof – 5 stycznia 2018 (gigant równoległy)
- Rogla – 20 stycznia 2018 (gigant równoległy)
- Bansko – 26 stycznia 2018 (gigant równoległy)
- Scuol – 10 marca 2018 (gigant równoległy)
- Cortina d’Ampezzo – 15 grudnia 2018 (gigant równoległy)
- Pjongczang – 16 lutego 2019 (gigant równoległy)
- Rogla – 18 stycznia 2020 (gigant równoległy)
- Cortina d’Ampezzo – 12 grudnia 2020 (gigant równoległy)
- Cortina d’Ampezzo – 18 grudnia 2021 (gigant równoległy)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Bad Gastein – 10 stycznia 2014 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 12 stycznia 2014 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Asahikawa – 28 lutego 2015 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- Moskwa – 30 stycznia 2016 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Carezza – 15 grudnia 2016 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Kayseri – 3 marca 2018 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Carezza – 13 grudnia 2018 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Pjongczang – 17 lutego 2019 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- Secret Garden – 23 lutego 2019 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Scuol – 9 marca 2019 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 14 stycznia 2020 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Carezza – 16 grudnia 2021 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- W sumie (20 zwycięstw, 8 drugich i 4 trzecie miejsca).
Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
23. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:20,02 | +4,67 | Mikaela Shiffrin |
1. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:21,11 | – | – |
5. | 11 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:13,51 | +0,43 | Lara Gut-Behrami |
27. | 15 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:31,87 | +6,31 | Corinne Suter |
4. | 17 lutego | 2022 | Pekin | Superkombinacja | 2:25,67 | +2,65 | Michelle Gisin |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
29. | 7 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:32,34 | +3,05 | Nicole Schmidhofer |
20. | 10 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 1:58,88 | +3,24 | Wendy Holdener |
21. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:32,85 | +2,11 | Ilka Štuhec |
37. | 16 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:05,55 | +7,60 | Tessa Worley |
27. | 5 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:04,89 | +2,80 | Mikaela Shiffrin |
15. | 8 lutego | 2019 | Åre | Superkombinacja | 2:02,13 | +2,90 | Wendy Holdener |
17. | 10 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:01,74 | +1,17 | Ilka Štuhec |
4. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:25,51 | +0,53 | Lara Gut-Behrami |
4. | 13 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:34,27 | +0,44 | Corinne Suter |
8. | 15 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Superkombinacja | 2:07,22 | +4,12 | Mikaela Shiffrin |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2015/2016: 93.
- sezon 2016/2017: 77.
- sezon 2017/2018: 61.
- sezon 2018/2019: 54.
- sezon 2019/2020: 10.
- sezon 2020/2021: 13.
- sezon 2021/2022: 19.
- sezon 2023/2024: 24.
Miejsca na podium chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]- Lake Louise – 6 grudnia 2019 (zjazd) – 1. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 23 lutego 2020 (superkombinacja) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 20 grudnia 2020 (supergigant) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 22 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 26 lutego 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 27 lutego 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 3 marca 2024 (supergigant) – 3. miejsce
- Saalbach – 22 marca 2024 (supergigant) – 1. miejsce
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łączna klasyfikacja slalomu równoległego i giganta równoległego
- ↑ Pjongczang 2018. Olimpijska sensacja wszech czasów? Ester Ledecká ze złotem w supergigancie. wyborcza.pl [dostęp: 2018-11-24]
- ↑ Pjongczang 2018: Ester Ledecka startuje w snowboardzie i narciarstwie alpejskim, „Przegląd Sportowy”, 14 lutego 2018 [dostęp 2018-02-27] (pol.).
- ↑ Odznaczeni Medalem za Zasługi (od 1994) [online], Pražský hrad (www.hrad.cz) [dostęp 2021-02-19] (cz.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS – snowboard (ang.)
- Profil na stronie FIS – narciarstwo alpejskie (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-20)]. (ang.)