Przejdź do zawartości

Ysaline Bonaventure

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ysaline Bonaventure
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1994
Rocourt

Wzrost

178 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Hugo Guerriero

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

81 (22 maja 2023)

Australian Open

1R (2019, 2021, 2023)

Roland Garros

1R (2022, 2023)

Wimbledon

1R (2019, 2023)

US Open

2R (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

57 (1 lutego 2016)

Australian Open

2R (2016)

Roland Garros

2R (2015, 2023)

Wimbledon

1R (2015, 2018, 2023)

Ysaline Bonaventure (ur. 29 sierpnia 1994 w Rocourt) – belgijska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w czerwcu 2009 roku, biorąc udział w kwalifikacjach do turnieju rangi ITF w Rotterdamie. Pierwsze sukcesy odniosła trzy lata później, wygrywając turniej ITF w Meppel i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W sumie na swoim koncie ma wygranych dwanaście turniejów w singlu i czternaście w deblu rangi ITF.

Dwukrotnie wygrywała turnieje deblowe rangi WTA Tour. Po raz pierwszy w lutym 2015 w Rio de Janeiro, gdzie razem z Rebeccą Peterson wygrały po kreczu pary Irina-Camelia BeguMaría Irigoyen przy stanie 3:0. Kolejny triumf zanotowała w kwietniu tego samego roku w Katowicach w parze z Demi Schuurs, w meczu mistrzowskim pokonując Gioię Barbieri i Karin Knapp 7:5, 4:6, 10–6.

Od 2012 roku jest reprezentantką kraju w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q1 Q2 A Q2 1R Q2 1R Q2 1R Q2 0 / 3 0 – 3
French Open A A A A Q1 Q2 A Q3 Q1 A Q1 1R 1R 0 / 2 0 – 2
Wimbledon A A A A Q1 Q1 A Q2 1R NH Q2 Q2 1R 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A Q3 Q2 Q1 Q2 Q1 2R Q2 Q2 A 0 / 1 1 – 1
Ranking na koniec roku 1108 416 321 194 156 232 181 150 115 122 228 96 191 0 / 8 1 – 8

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A 2R A A A A A A A 2R 0 / 2 2 – 2
Wimbledon A A A A 1R A A 1R A NH A A 1R 0 / 3 0 – 3
US Open A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku 637 391 181 64 173 234 116 536 569 401 299 475 0 / 6 3 – 6

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Ysaline Bonaventure nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 2 (2–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 21 lutego 2015 Rio de Janeiro Ceglana Szwecja Rebecca Peterson Rumunia Irina-Camelia Begu
Argentyna María Irigoyen
3:0 krecz
Zwyciężczyni 2. 12 kwietnia 2015 Katowice Twarda (hala) Holandia Demi Schuurs Włochy Gioia Barbieri
Włochy Karin Knapp
7:5, 4:6, 10–6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 15/06/2012 Holandia Meppel ITF 10 000 ziemna Niemcy Julia Kimmelmann 6:2, 6:4
2. 29/07/2012 Belgia Maaseik ITF 10 000 ziemna Rosja Natalia Orłowa 6:2, 6:1
3. 11/05/2013 Szwecja Båstad ITF 10 000 ziemna Szwecja Ellen Allgurin 6:1, 6:2
4. 16/06/2013 Holandia Amstelveen ITF 10 000 ziemna Holandia Cindy Burger 6:4, 6:2
5. 29/06/2014 Szwecja Kristinehamn ITF 25 000 ziemna Rosja Marina Mielnikowa 6:3, 6:3
6. 26/07/2015 Niemcy Darmstadt ITF 25 000 ziemna Słowenia Dalila Jakupović 6:3, 7:6(4)
7. 26/09/2015 Meksyk Monterrey ITF 50 000 twarda Paragwaj Montserrat González 6:1, 6:2
8. 21/01/2016 Niemcy Altenkirchen ITF 25 000 dywanowa Holandia Arantxa Rus 6:3, 6:3
9. 30/04/2017 Turcja Antalya ITF 15 000 ziemna Japonia Yuuki Tanaka 6:4, 6:2
10. 05/11/2017 Kanada Toronto ITF 60 000 twarda Szwajcaria Patty Schnyder 7:6(3), 6:3
11. 02/02/2020 Francja Andrézieux-Bouthéon ITF 60 000 twarda Holandia Arantxa Rus 6:4, 7:6(4)
12. 09/01/2022 Australia Bendigo ITF 60 000 twarda Andora Victoria Jiménez Kasintseva 6:3, 6:1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]