Trójpłatnik perski

Trójpłatnik perski
	Triaenops persicus
	Dobson, 1871
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	rudawkokształtne
Nadrodzina	Rhinolophoidea
Rodzina	rogonosowate
Rodzaj	trójpłatnik
Gatunek	trójpłatnik perski
Synonimy
	Triaenops humbloti Milne-Edwards, 1881; Triaenops rufus Milne-Edwards, 1881; Triaenops persicus macdonaldi D.L. Harrison, 1955;
	Triaenops humbloti Milne-Edwards, 1881; Triaenops rufus Milne-Edwards, 1881; Triaenops persicus macdonaldi D.L. Harrison, 1955;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trójpłatnik perski^[6] (Triaenops persicus) – gatunek ssaka z rodziny rogonosowatych (Rhinonycteridae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1871 roku irlandzki zoolog George Edward Dobson nadając mu nazwę Triaenops persicus^[2]. Holotyp pochodził z pobliża Szirazu, na wysokości około 4750 ft (1448 m), w Iranie^[7].

Podgatunek macdonaldi ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich został opisany na podstawie koloru sierści; jednak ważność cech oddzielających ten takson została uznana za wątpliwą, a nazwa ta jest powszechnie uważana za młodszy synonim T. persicus^[8]. Populacje w południowo-zachodniej Arabii przypisano do podgatunku afrykańskiego afer, ale opinia ta została odrzucona, a populacje są uważane za część T. persicus^[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[8].

Etymologia

Triaenops: gr. τρίαινα tríaina „trójząb”; ωψ ōps, ωπος ōpos „twarz, wygląd”^[9].
persicus: łac. Persicus „perski”, od Persia „Persja/Iran”^[10].

Zasięg występowania

Trójpłatnik perski występuje w wąskim pasie wzdłuż zachodniego i południowego wybrzeża Jemenu, południowo-zachodniego i północno-wschodniego Omanu, wschodnich Zjednoczonych Emiratów Arabskich, południowego Iranu i południowego Pakistanu^[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 56–72 mm, długość ogona 27–38 mm, długość ucha 13,6–17,4 mm, długość tylnej stopy 8–11 mm, długość przedramienia 48–58 mm; masa ciała 6–18 g^[11].

Ekologia

Tryb życia

Występuje na suchych równinach i półpustyniach. Nietoperz ten, podobnie jak trzy pozostałe gatunki tego rodzaju trójpłatnik perski, różni się od pozostałych przedstawicieli swojej rodziny kształtem narośli skórnych otaczających jego nos. W ciągu dnia śpi w podziemnych szczelinach i chodnikach. Na poszukiwanie pożywienia udaje się zanim zapadną zupełne ciemności. Wówczas szybko i dość nisko lata nad ziemią. Jego właściwe tereny łowieckie znajdują się jednak wysoko w koronach drzew, wśród których łowi drobne owady.

Rozmnażanie

Trójpłatnik perski rozmnaża się od grudnia do maja, a rodzenie młodych uzależnione jest od pory deszczowej. Rodzi się zawsze 1 młode. Matka pozostawia je w miejscu nocowania, gdy sama udaje się na polowanie.

Przypisy

↑ Triaenops persicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b G.E. Dobson. On a new genus and species of Rhinolophidae, with description of a new species of Vesperus, and notes on some other species of insectivorous bats from Persia. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 40 (4), s. 455, 1871. (ang.).
↑ ^a ^b A. Milne-Edwards. Observations sur quelques animaux de Madagascar. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 91, s. 1035, 1881. (fr.).
↑ D.L. Harrison. On a collection of mammals from Oman, Arabia, with the description of two new bats. „The Annals and Magazine of Natural History”. Twelfth series. 8 (96), s. 900, 1955. DOI: 10.1080/00222935508655710. (ang.).
↑ A.A. Monadjem A.A. i inni, Triaenops persicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-16] (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 96. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Triaenops persicus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-16].
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 118. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 687, 1904. (ang.).
↑ persicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-06-16] (ang.).
↑ P. Benda: Family Rhinonycteridae (Trident Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 205–207. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[itis-1] Triaenops persicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Dobson-2] G.E. Dobson. On a new genus and species of Rhinolophidae, with description of a new species of Vesperus, and notes on some other species of insectivorous bats from Persia. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 40 (4), s. 455, 1871. (ang.).

[Milne-Edwards-3] A. Milne-Edwards. Observations sur quelques animaux de Madagascar. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 91, s. 1035, 1881. (fr.).

[Harrison-4] D.L. Harrison. On a collection of mammals from Oman, Arabia, with the description of two new bats. „The Annals and Magazine of Natural History”. Twelfth series. 8 (96), s. 900, 1955. DOI: 10.1080/00222935508655710. (ang.).

[iucn-5] A.A. Monadjem A.A. i inni, Triaenops persicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-16] (ang.).

[miiz-6] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 96. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Triaenops persicus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-16].

[Burgin&inni-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 118. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Palmer-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 687, 1904. (ang.).

[10] persicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-06-16] (ang.).

[Benda-11] P. Benda: Family Rhinonycteridae (Trident Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 205–207. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]