Przejdź do zawartości

Józef Gieysztor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Michał Gieysztor
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1865
Kungur, gubernia permska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1958
Warszawa, Polska

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

ekonomista i przyrodnik

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Uczelnia

Wyższa Szkoła Handlowa w Warszawie, Politechnika Warszawska

Rodzice

Emil Gieysztor
Jadwiga z domu Szukszta

Małżeństwo

Maria Rudzka

Dzieci

Władysław, Jadwiga, Karol, Marian

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Złote i Srebrne Promienie Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
Grób Józefa Michała Gieysztora na cmentarzu Powązkowskim

Józef Michał Gieysztor (ur. 15 lutego 1865 w Kungurze na Syberii[1], zm. 8 listopada 1958 w Warszawie[2][3]) – polski ekonomista i przyrodnik, profesor Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie i docent Politechniki Warszawskiej[4]. Ekspert z zakresu kolejnictwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Emila i Jadwigi z domu Szukszty[1]. Studiował w Warszawie i Petersburgu. W 1903 roku na polecenie Zarządu Towarzystwa Kolei Wschodniochińskiej przybył do Mandżurii, podejmując badania nad znaczeniem ekonomicznym tej krainy oraz wschodniej Mongolii[2]. W 1904 roku ukazało się w Warszawie na łamach pisma Naokoło Świata sprawozdanie Gieysztora pt. Na Dalekim Wschodzie, będące pierwszą polską relacją dotyczącą Harbina[4]. Rok później w Petersburgu ukazał się raport Gieysztora w języku rosyjskim Badania ekonomiczne obszarów kolei Wschodnio-Chińskiej[4]. W latach 1913–1916 z polecenia Zarządu Kolei Wschodniochińskiej odbył dwie podróże do Japonii, Korei i Chin, celem zawarcia z rządami tych krajów umów o bezpośrednim połączeniu z kolejami Wschodniochińską i Transsyberyjską[2].

W roku 1931 w Warszawie nakładem Komitetu Wydawniczego Podręczników Akademickich ukazała się praca Gieysztora Eksploatacja handlowa kolei żelaznych[4]. Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w 1931 w Poznaniu[5].

Był ekspertem kolejnictwa na konferencjach pokojowych w Paryżu i Rydze, konferencji ekonomicznej w Portorose, Genui i Genewie, kongresach kolejnictwa w Rzymie i Londynie[3].

Zmarł w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 72-3-5)[6].

Materiały archiwalne Józefa Gieysztora znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-62[7].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 1891 roku ożenił się z Marią Rudzką (1868–1935)[3][6]. Mieli czworo dzieci: Władysława (1892–1960), Jadwigę, późniejszą Pawłowicz (1893–1957), Karola (1895–1911) i Mariana (1901–1961)[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa: Wyd. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe: na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 202.
  2. a b c Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 74. ISBN 83-05-13407-5.
  3. a b c Gieysztor Józef Michał, [w:] Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 202.
  4. a b c d Edward Kajdański: Długi cień wielkiego muru. Jak Polacy odkrywali Chiny. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2005, s. 243. ISBN 83-88164-88-0.
  5. Maciejewski 1931 ↓.
  6. a b c Profil Józefa Gieysztora na stronie Wielkiej Genealogii Marka Minakowskiego [online] [dostęp 2017-06-21].
  7. Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-21].
  8. M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 294 „za działalność naukową i publicystyczna w zakresie kolejnictwa”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]