Hippolyt Kempf
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1965 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Horw | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
24.03 1984, Štrbské Pleso | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
4.01 1986, Schonach | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
30.12 1986, Oberwiesenthal (1. miejsce - Gundersen) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hippolyt Marcel Kempf (ur. 10 grudnia 1965 w Lucernie) – szwajcarski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hippolyt Kempf pojawił się 24 marca 1984 roku w zawodach Pucharu Świata w Štrbskim Plesie. Zajął wtedy 37. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył dopiero blisko dwa lata później, 4 stycznia 1986 roku w Schonach, zajmując piętnaste miejsce w Gundersenie. W sezonie 1985/1986 punktował jeszcze tylko raz, 28 lutego w Lahti zajmując ósme miejsce, co w klasyfikacji generalnej dało mu 25. miejsce.
Przełom w karierze Kempfa nastąpił w sezonie 1986/1987. Siedmiokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, przy czym już w drugich zawodach cyklu, 30 grudnia 1986 roku w Oberwiesenthal nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył. Na podium stanął także 3 stycznia 1987 roku w Schonach, gdzie w Gundersenie zajął trzecie miejsce. We wszystkich swoich startach punktował, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej uplasował się na trzeciej pozycji, za Torbjørnem Løkkenem z Norwegii oraz Hermannem Weinbuchem z RFN. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku indywidualnie zajął szóstą pozycję, a wspólnie z kolegami z reprezentacji był piąty w zawodach drużynowych.
Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były igrzyska olimpijskie w Calgary. Osiągnął tam największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym zajął trzecie miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze stratą ponad minuty do prowadzącego Klausa Sulzenbachera z Austrii. Na trasie biegu był jednym z najszybszych zawodników, co pozwoliło mu wyprzedzić wszystkich rywali i sięgnąć po złoty medal. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny złoty olimpijski medal wywalczony w kombinacji norweskiej przez reprezentanta Szwajcarii. Na tych samych igrzyskach wraz z Fredym Glanzmannem i Andreasem Schaadem zdobył także srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3,4 sekundy. W rywalizacji pucharowej w pięciu startach czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 23 stycznia 1988 roku wywalczył jedyne podium, zajmując drugie miejsce w Seefeld. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czwarte miejsce.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1988/1989. Pięć razy znalazł się w czołowej dziesiątce, na podium stając trzy razy: 7 stycznia w Schonach i 25 marca w Thunder Bay był najlepszy, a 14 stycznia 1989 roku w Reit im Winkl był drugi w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej ponownie był trzeci, tym razem wyprzedzili go tylko Norweg Trond-Arne Bredesen i Klaus Sulzenbacher. Na mistrzostwach świata w Lahi w 1989 roku Kempf zajął w konkursie indywidualnym czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Bredesenem o 25 sekund. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów NRD wyprzedzili o zaledwie 4,1 sekundy.
W sezonie 1989/1990 tylko raz stanął na podium zawodów pucharowych. Miało to miejsce 16 grudnia 1989 roku w Sankt Moritz, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Poza tym jeszcze dwukrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć dziesiątą pozycję w klasyfikacji generalnej. Lepiej zaprezentował się w kolejnym sezonie, kiedy trzykrotnie stawał na podium, choć żadnego z konkursów nie wygrał. W 6 z 8 konkursów punktował, pięciokrotnie znajdując się w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej dało mu to czwarte miejsce. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku nie zdobył medalu. Indywidualnie był siódmy, ponownie awansując w biegu o kilka pozycji. W sztafecie Szwajcarzy w porównaniu z poprzednimi startami wypadli słabo, zajmując dopiero dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad 6 minut.
W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najbliżej tego celu był 4 stycznia 1992 roku w Schonach, gdzie zajął czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął odpowiednio 14. i 23. miejsce. Wystąpił w tym czasie na jednej dużej imprezie - igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku. Nie osiągnął tam jednak sukcesów, indywidualnie zajmując 26. miejsce (po skokach był dopiero 36.), a wraz z kolegami w sztafecie zdołał zająć dziesiątą pozycję. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Falun w 1993 roku.
Na podium zawodów Pucharu Świata wrócił dopiero w ostatnich zawodach sezonu 1993/1994, 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Punktował także we wszystkich poprzednich startach, choć w dziesiątce znalazł się jeszcze tylko dwa razy. Wystarczyło to jednak do zajęcia ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej. W lutym 1994 roku Kempf wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W zawodach indywidualnych awansował z dziewiątego miejsca po skokach na szóste na mecie biegu. Ponadto Szwajcarzy w składzie: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad i Hippolyt Kempf zdobyli brązowy medal w sztafecie. Na trzecim miejscu znaleźli się już po skokach. Do biegu przystąpili ze stratą 7:30 minuty do prowadzących Japończyków oraz blisko 2:30 minuty do drugich Norwegów. Mieli jednak bezpieczną przewagę nad zajmującymi czwarte miejsce Estończykami wynoszącą ponad 2 minuty. Na mecie biegu w czołowej czwórce zmieniły się różnice czasowe, jednak sztafety dobiegły w kolejności, którą zajmowały po skokach.
Po zakończeniu sezonu 1993/1994 postanowił zakończyć karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Sztafeta K-90/3 × 10 km[1] | 1:20:46,0 | +3,4 | RFN |
1. | 28 lutego | 1988 | Calgary | Gundersen K-90/15 km | 38:16,8 | - | - |
26. | 12 lutego | 1992 | Albertville | Gundersen K-90/15 km | 44:28,1 | +5:56,4 | Fabrice Guy |
10. | 17 lutego | 1992 | Albertville | Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] | 1:23:36,6 | +10:01,9 | Japonia |
3. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] | 1:21.51,8 | +7:48,1 | Japonia |
6. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | Gundersen K-90/15 km | 39:07,9 | +3:45,3 | Fred Børre Lundberg |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 13 lutego | 1987 | Oberstdorf | Gundersen K-90/15 km | 423,80 pkt | -4,65 pkt | Torbjørn Løkken |
5. | 14 lutego | 1987 | Oberstdorf | Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] | 1261,94 pkt | -64,02 pkt | RFN |
4. | 18 lutego | 1989 | Lahti | Gundersen K-90/15 km | 37:10,7 | +3:29,6 | Trond Einar Elden |
2. | 24 lutego | 1989 | Lahti | Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] | 1:24:21,7 | +1:44,3 | Norwegia |
7. | 7 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Gundersen K-90/15 km | 41:00,6 | +2:25,5 | Fred Børre Lundberg |
9. | 8 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] | 1:21:22,5 | +17:51,0 | Austria |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1985/1986: 25.
- sezon 1986/1987: 3.
- sezon 1987/1988: 4.
- sezon 1988/1989: 3.
- sezon 1989/1990: 10.
- sezon 1990/1991: 4.
- sezon 1991/1992: 14.
- sezon 1992/1993: 23.
- sezon 1993/1994: 8.
Miejsca na podium chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 30 grudnia 1986 | Oberwiesenthal | Gundersen K90/15 km | 429,250 pkt | 1. | - | - |
2. | 3 stycznia 1987 | Schonach | Gundersen K90/15 km | 421,875 pkt | 3. | -8,270 pkt | Hubert Schwarz |
3. | 23 stycznia 1988 | Seefeld | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | ? | Klaus Sulzenbacher |
4. | 7 stycznia 1989 | Schonach | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
5. | 14 stycznia 1989 | Reit im Winkl | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | ? | Trond-Arne Bredesen |
6. | 25 marca 1989 | Thunder Bay | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
7. | 16 grudnia 1989 | Sankt Moritz | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
8. | 29 grudnia 1990 | Oberwiesenthal | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | +1:37,7 | Klaus Sulzenbacher |
9. | 5 stycznia 1991 | Schonach | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +1:22,4 | Fred Børre Lundberg |
10. | 12 stycznia 1991 | Bad Goisern | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +59,8 | Klaus Sulzenbacher |
11. | 19 marca 1994 | Thunder Bay | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1990/1991: 43.
Miejsca na podium chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Kempf nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-31)]. (ang.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skład drużyny: Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf, Andreas Schaad
- ↑ Skład drużyny: Hippolyt Kempf, Andreas Schaad, Marco Zarucchi
- ↑ a b Skład drużyny: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad, Hippolyt Kempf
- ↑ a b Skład drużyny: Andreas Schaad, Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf
- Kombinatorzy norwescy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988
- Kombinatorzy norwescy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992
- Kombinatorzy norwescy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1989
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1988
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994
- Szwajcarscy kombinatorzy norwescy
- Szwajcarscy medaliści olimpijscy
- Szwajcarscy działacze sportowi
- Szwajcarscy trenerzy narciarscy
- Ludzie urodzeni w Lucernie
- Urodzeni w 1965