Przejdź do zawartości

Bohdan Roliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grób Bohdana Rolińskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Bohdan Kazimierz Roliński (ur. 25 marca 1936 w Grzegorzewie[1], zm. 27 maja 2017) – polski dziennikarz, redaktor naczelny Życia Warszawy (1973–1980), przez wiele lat związany z Trybuną Ludu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1953 roku ukończył Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[2]. Był absolwentem Wydziału Dyplomatyczno-Konsularnego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. Od 1958 pracował jako dziennikarz w Trybunie Ludu, w latach 1971–1973 był zastępcą redaktora naczelnego tej gazety. W latach 1973–1980 był redaktorem naczelnym Życia Warszawy, następnie powrócił do Trybuny Ludu, gdzie został korespondentem w Pradze i Bratysławie[3]. W swojej publicystyce zwalczał m.in. działalność Komitetu Obrony Robotników[4].

Od 1958 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1973–1981 członkiem egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR[1][5].

Był autorem wywiadów rzek z Piotrem JaroszewiczemPrzerywam milczenie (1991) i Piotrem Kostikowem – Widziane z Kremla. Moskwa–Warszawa gra o Polskę (1992), a także poświęconej morderstwu Piotra Jaroszewicza i Alicji SolskiejDlaczego ich zabili (1994).

Jego żoną była olimpijka Eulalia Rolińska[6].

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL
  2. Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 118, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  3. Zmarł Bohdan Roliński
  4. Jan Józef Lipski, KOR. Komitet Obrony Robotników. Komitet Samoobrony Społecznej KOR, Warszawa 2006, s. 230, 249.
  5. Andrzej Boboli, "Przewodnia Siła Stolicy". Komitet Warszawski Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 1975–1990, Warszawa 2016, s. 373-376.
  6. Kronika sportu polskiego: Eulalia Danuta Rolińska
  7. Miejsce pochówku. [dostęp 2018-05-31].