Okręg brzeski
| Okręg | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Zarządzający | |
| Powierzchnia |
57 758 km² |
| Populacja (1919) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
19,4 os./km² |
| Szczegółowy podział administracyjny | |
| Liczba powiatów |
8 |
Położenie na mapie
| |
Okręg brzeski – okręg administracyjny utworzony pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich 7 czerwca 1919 r.[2]
W skład Okręgu Brzeskiego weszły powiaty: brzesko-litewski, wołkowyski, prużański, słonimski, kobryński i piński.
1 sierpnia 1919 r. z części powiatów nowogródzkiego i słuckiego utworzono powiat baranowicki, który wszedł w skład Okręgu Brzeskiego[3].
6 listopada 1919 r. do Okręgu Brzeskiego przyłączono powiat mozyrski (z tymczasową siedzibą w Żytkowiczach)[4].
10 kwietnia 1920 r. do powiatu mozyrskiego przyłączono tymczasowo zajętą przez wojska polskie część powiatu rzeczyckiego[5].
Demografia
W grudniu 1919 roku okręg zamieszkiwało 1 121 978 osób. Największymi jego miastami były: Pińsk (21 436 mieszk.), Brześć Litewski (14 005 mieszk.) i Baranowicze (10 373 mieszk.). Na terytorium okręgu znajdowało się też 5544 innych miejscowości, z których 10 miało 5–10 tys. mieszkańców, a 43 miało 1–5 tys. mieszkańców[6].
Oświata
W okręgu brzeskim w roku szkolnym 1919/1920 działało 347 szkół powszechnych, 18 szkół średnich, 14 szkół zawodowych, 2 seminaria nauczycielskie i 1 kurs. Ogółem w szkołach uczyło się 28 427 dzieci i pracowało 727 nauczycieli. W marcu 1920 roku istniało 340 szkół nauczających w języku polskim i 379 szkół nauczających w innych językach[7].
Szczegółowy podział administracyjny
| Powiat | Pow. [km²] | Mieszk. | Miasto powiatowe | Mieszk. | |
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg brzeski | |||||
| baranowicki ¹ | 4495 | 178.212 | 
|
Baranowicze | 10.373 |
| brzeski | 4881 | 81.497 | 
|
Brześć Litewski | 14.005 |
| kobryński | 5257 | 107.814 | 
|
Kobryń | 8.835 |
| mozyrski ² | 16155 | 240.142 | 
|
Żytkowicze | ? |
| piński | 11867 | 222.018 | 
|
Pińsk | 21.436 |
| prużański | 4164 | 67.343 | 
|
Prużana | 6.173 |
| słonimski | 7126 | 127.737 | 
|
Słonim | 9.719 |
| wołkowyski | 3813 | 97.215 | 
|
Wołkowysk | 8.472 |
| ¹ Utworzony 1 sierpnia 1919 r. z części powiatów nowogródzkiego i słuckiego (Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 172) | |||||
| ² Przyłączony 6 listopada 1919 r., z tymczasową siedzibą w Żytkowiczach (Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 26, poz. 275). 10 kwietnia 1920 r. do powiatu mozyrskiego przyłączono tymczasowo zajętą przez wojska polskie część powiatu rzeczyckiego (Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 34, poz. 845). | |||||
Przypisy
- ↑ Od 8 listopada 1919 r. (Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 27), wcześniej Maciej Jamont.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 172.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 26, poz. 275.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 34, poz. 845.
- ↑ I. Tablice ogólne. W: Zeszyt VII. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (grudzień 1919). Lwów – Warszawa: Książnica Polska T-wa Naucz. Szkół Wyższych, 1920, s. 25, seria: Prace geograficzne wydawane przez Eugenjusza Romera.
- ↑ Joanna Gierowska-Kałłaur: Rozdział VII. Szkolnictwo na ziemiach podległych Zarządowi Cywilnemu Ziem Wschodnich. W: Joanna Gierowska-Kałłaur: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, s. 243. ISBN 83-88973-60-6. (pol.).
Bibliografia
- Zeszyt VII. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (grudzień 1919). Lwów – Warszawa: Książnica Polska T-wa Naucz. Szkół Wyższych, 1920, s. 50, seria: Prace geograficzne wydawane przez Eugenjusza Romera.
- Joanna Gierowska-Kałłaur: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, s. 447. ISBN 83-88973-60-6.