Holger Drachmann
Holger Drachmann, 1888 | |
Imię i nazwisko |
Holger Henrik Herholdt Drachmann |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1846 |
Data i miejsce śmierci |
14 stycznia 1908 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Holger Henrik Herholdt Drachmann (ur. 9 października 1846 w Kopenhadze, zm. 14 stycznia 1908 w Hornbæk na Zelandii) – duński pisarz, poeta i malarz.
Życiorys i twórczość
Drachmann był synem znanego lekarza Andersa Georga Drachmanna, który w młodości był lekarzem okrętowym. Mając 19 lat, Drachmann poznał malarza Carla Blocha, który właśnie powrócił z zagranicy, i pod jego wpływem rozpoczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze. Studiował u profesora Sørensena, który ukierunkował go na malowanie scen z życia żeglarzy. Odniósł na tym polu niejeden sukces, lecz wskutek prywatnych kłopotów opuścił Danię i przez dłuższy czas przebywał w Londynie. Podróżował także po Europie (Anglia, Szkocja, Francja, Hiszpania, Włochy). Zaniechał wtedy malarstwa, prowadził zaś stamtąd ożywioną korespondencję, wkrótce zaczął regularnie pisać korespondencje dla duńskich gazet. W Londynie też poznał społeczne nieprawidłowości tamtej epoki.
Powróciwszy do Danii, mieszkał początkowo na wyspie Bornholm i uprawiał malarstwo (sceny morskie). W roku 1872 po przeniesieniu się do Kopenhagi związał się z kręgiem poetyckim nowoczesnego przełomu wokół Georga Brandesa. Jako entuzjastyczny pochwalca Komuny Paryskiej i ironizujący krytyk myślowego ograniczenia w Danii został do niego przyjęty z otwartymi ramionami. W swej późniejszej liryce opiewał morze jako symbol niepokoju, wolności i siły. Opisując życie rybaków w przeważnie realistycznych opowiadaniach dawał wyraz swego przywiązania do ojczyzny. Twórczość Drachmanna jest odbiciem problemów duńskiego mieszczaństwa i jej kierunek waha się pomiędzy umiarkowanym konserwatzymem a liberalizmem.
Drachmann, duch niespokojny, zmieniał tendencję i formę swych utworów, najwyżej wzniósł się w utworach mniejszych rozmiarów: w nastrojowych poezjach (od 1872), krótkich opowiadaniach i szkicach (głównie psychologicznych) oraz dramatach baśniowych. Był bardzo płodny, lecz nierówny, wykazywał często brak smaku; najsilniej działał przez świeżą bezpośredniość i prosty, męski styl swej prozy. Pierwotnie przedstawiciel lewicy literackiej pod przywództwem Brandesa, zrażony jego internacjonalizmem dał następnie wyraz gorącym uczuciom narodowym, by wreszcie stanąć znów w szeregach lewicowego radykalizmu.
Wybrane dzieła
- Med Kul og Kridt (1872)
- Digte (1872)
- I Storm og Stille (1875)
- Tannhäuser (1877)
- Ranker og Roser (1879)
- Østen for Sol og Vesten for Måne (1880), wodewil
- Skyggebilleder (1883)
- Strandby Folk (1883), opera w 4 aktach, muzyka Juliusa Bechgaarda
- Der var engang (1885), wodewiil zawierający Midsommervise – Vi elsker vort land
- Sangenes Bog (1889)
- Forskrevet (1890)
- Unge Viser (1892)
- Vølund Smed (1894)
- Erindringen (1904)
Wydania
- "Samlede poetiske skrifter" (1906-9, 12 t.)
- "Poetiske skrifter i Udvalg" (1911-12, 10 t.)
Bibliografia
- Paul V. Rubow: Holger Drachmann. – Kopenhagen, Munksgaard, 1.1940 – 3.1950
- Johannes Ursin: Bibliografi over litteraturen om Holger Drachmann. – Kopenhagen, Roskild & Bagger, 1959
- Johannes Ursin: Holger Drachmann. – Kopenhagen, Roskild & Bagger, 1953
- Dansk biografisk leksikon
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, t. IV.
- ISNI: 0000000121400976
- VIAF: 76335990
- ULAN: 500135761
- LCCN: n82052492
- GND: 119018934
- LIBRIS: 97mppm8t3bzn1g0
- BnF: 12053984j
- SUDOC: 028772660
- NKC: ola2002161207
- NTA: 067779158
- BIBSYS: 90053305
- CiNii: DA09251848
- Open Library: OL480288A
- PLWABN: 9810553829405606
- NUKAT: n98703747
- J9U: 987007276724005171
- RISM: people/19602