Andrzej Koch
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1941 |
---|---|
Profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo cywilne, prawo handlowe | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1972 – prawo |
Habilitacja |
1983 – prawo |
Profesura |
2012 |
Nauczyciel akademicki | |
Wydział | |
Okres zatrudn. |
1964–2016 |
Kierownik | |
Katedra |
Katedra Prawa Cywilnego, Handlowego i Ubezpieczeniowego WPiA UAM |
Okres spraw. |
1999–2012 |
Andrzej Koch (ur. 21 października 1941 w Bydgoszczy) – polski prawnik, adwokat, profesor nauk prawnych, specjalista z zakresu prawa cywilnego i handlowego. Wieloletni nauczyciel akademicki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przez 13 lat kierownik Katedry Prawa Cywilnego, Handlowego i Ubezpieczeniowego na tym wydziale.
Życiorys
Andrzej Koch urodził się 21 października 1941 w Bydgoszczy[1]. W 1959 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Ludwika Waryńskiego w Bydgoszczy, po czym podjął studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. Uczęszczał na seminarium z prawa rzymskiego, czego rezultatem była praca magisterska o delikcie iniurii napisana pod kierunkiem Kazimierza Kolańczyka, która stała się podstawą[1] opublikowanego w 1967 w Czasopiśmie Prawno-Historycznym artykułu Kocha pt. „Ewolucja deliktu iniuria w prawie rzymskim epoki republikańskiej”[2]. W 1964 studia te ukończył, składając egzamin magisterski z wynikiem bardzo dobrym[1]. W 1964 został zatrudniony w Katedrze Prawa Międzynarodowego Prywatnego i Cywilnego Porównawczego na swym rodzimym wydziale, a w 1966 ukończył aplikację sędziowską, zdając z wynikiem bardzo dobrym egzamin sędziowski[3]. W 1972 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie dysertacji „Związek przyczynowy jako podstawa odpowiedzialności odszkodowawczej w prawie cywilnym”, której promotorem był Witalis Ludwiczak[4]. Za pracę tę uzyskał II nagrodę w konkursie redakcji „Państwa i Prawa” na najlepszą pracę doktorską[4]. W 1975 została ona wydana[5] przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe[6]. W tym samym roku ukazała się jeszcze jedna monografia Kocha również dotycząca związku przyczynowego pt. „Metodologiczne zagadnienia związku przyczynowego w prawie cywilnym”[7]. W 1976 otrzymał za pracę badawczą nagrodę III stopnia przyznawaną przez Ministra Szkolnictwa Wyższego[5]. W latach 70. i na początku lat 80. przebywał na stażach naukowych w Uniwersytecie w Grenoble i w Instytucie Maxa Plancka w Monachium[8]. Po pobytach tych napisał monografię pt. „Formy pośrednictwa handlowego w eksporcie na tle wybranych systemów prawnych państw EWG”[9]. Od 1980 był członkiem NSZZ „Solidarność”[10]. W 1983 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie opublikowanej w 1982 rozprawy habilitacyjnej pt. „Umowa wyłącznej koncesji handlowej w eksporcie”[8]. Recenzentami pracy byli: Jan Łopuski, Maksymilian Pazdan i Witalis Ludwiczak[10]. W tym samym roku awansował na stanowisko docenta[10]. W 1986 został adwokatem[11], a w 1999 kierownikiem Katedry Prawa Cywilnego, Handlowego i Ubezpieczeniowego na WPiA UAM[11]. Funkcję tę pełnił do 2012[11]. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 sierpnia 2012 uzyskał tytuł profesora nauk prawnych[12]. W późniejszych latach był jeszcze profesorem na Wydziale Prawa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego[13].
Pod jego i Jacka Napierały redakcją ukazały się podręczniki prawnicze pt. „Umowy w obrocie gospodarczym”[14] oraz „Prawo spółek handlowych”[15].
Życie prywatne
Wywodzi się z rodziny o tradycjach prawniczych. Jego ojciec Bronisław był bowiem bydgoskim adwokatem[1]. Matka Róża była zaś nauczycielką języka polskiego[1]. Jest mężem Haliny oraz ojcem Magdaleny i Krzysztofa[10]. Zarówno żona[10], jak i syn są adwokatami – wraz z nimi prowadzi wspólną kancelarię adwokacką w Poznaniu[16].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 1 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ Andrzej Koch , Ewolucja deliktu iniuria w prawie rzymskim epoki republikańskiej, „Czasopismo Prawno-Historyczne”, 19 (2), 1967, s. 51-74, ISSN 0070-2471 .
- ↑ Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 2 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ a b Stanisław Sołtysiński , Laudacja [online], 1 grudnia 2017, s. 1 .
- ↑ a b Stanisław Sołtysiński , Laudacja [online], 1 grudnia 2017, s. 6 .
- ↑ Andrzej Koch , Związek przyczynowy jako podstawa odpowiedzialności odszkodowawczej w prawie cywilnym, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975 .
- ↑ Andrzej Koch , Metodologiczne zagadnienia związku przyczynowego w prawie cywilnym, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 1975 .
- ↑ a b Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 4 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ Andrzej Koch , Formy pośrednictwa handlowego w eksporcie na tle wybranych systemów prawnych państw EWG, Warszawa: Centrum Informacji i Usług Prawnych PIHZ, 1981 .
- ↑ a b c d e Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 5 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ a b c Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 8 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 sierpnia 2012 r. nr 115-11-12 w sprawie nadania tytułu profesora , M.P. 2012 poz. 654.
- ↑ Adam Olejniczak , Sylwetka Profesora Andrzeja Kocha [online], 1 grudnia 2017, s. 7 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ Andrzej Koch i inni, Umowy w obrocie gospodarczym, Andrzej Koch, Jacek Napierała (red.), wyd. 5, Warszawa: Wolters Kluwer, 2019, ISBN 978-83-8160-852-7, OCLC 1121429873 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ Andrzej Koch i inni, Prawo spółek handlowych, Andrzej Koch, Jacek Napierała (red.), wyd. 7, Warszawa: Wolters Kluwer, 2019, ISBN 978-83-8160-888-6, OCLC 1126647839 [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ www.koch.pl [online], www.koch.pl [dostęp 2020-06-01] .
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. Andrzej Koch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-06-01] .