Pogórze Izerskie
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Pogórze Izerskie |
Pogórze Izerskie (332.26) - północne przedpole Gór Izerskich, zasięgiem obejmujące duży teren zawarty pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie, a rzeką Bóbr na wschodzie. Granica północna jest umowna i wyznaczą ją warstwica 200 m w okolicy Bolesławca. Od południa od Gór Izerskich oddziela je dyslokacja tektoniczna. Osią regionu jest rzeka Kwisa przepływająca przez miasta: Mirsk, Gryfów Śląski, Leśną, Lubań i Nowogrodziec.
Wyróżnia się tu następujące mikroregiony:
- Przedgórze Izerskie,
- Wysoczyzna Siekierczyńska,
- Wzgórza Zalipiańskie,
- Dolina Kwisy,
- Wzniesienia Radoniowskie,
- Obniżenie Lubomierskie,
- Wzgórza Radomickie,
- Wzniesienia Gradowskie,
- Niecka Lwówecka,
- Dolina Bobru.
Budowa geologiczna
Podłoże większej części Pogórza Izerskiego stanowi blok karkonosko-izerski. Część północna obejmuje fragmenty metamorfiku kaczawskiego oraz niecki północnosudeckiej. Południowa część zbudowana jest przede wszystkim z gnejsów, a podrzędnie - łupków łyszczykowych, amfibolitów. W okolicach Zgorzelca i Platerówki występują szarogłazy. Na północy (metamorfik kaczawski) występują: fyllity, łupki serycytowe, łupki kwarcowe, zieleńce, wapienie krystaliczne, a dalej (niecka północnosudecka) - skały osadowe: piaskowce, mułowce, wapienie, margle, gipsy i anhydryty oraz skały wulkaniczne: porfiry, melafiry i ich tufy. W kilku miejscach starsze skały przebite są przez trzeciorzędowe bazalty, które wyróżniają się jako twardziele.
Starsze podłoże przykryte jest częściowo przez osady plejstoceńskie - gliny i piaski oraz lessy.
Atrakcje turystyczne
Malowniczy przełom Kwisy z Jeziorem Leśniańskim i Złotnickim, Lwówek Śląski, Lubomierz, zamek Czocha, zamek Gryf, zamek Rajsko, zamek Świecie, pałac w Biedrzychowicach.