Przejdź do zawartości

Irena Brodzińska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ledowiczka (dyskusja | edycje) o 09:19, 3 sty 2025. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 3 sty 2025, była oparta na tej wersji.
Irena Brodzińska
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1933
Pińsk

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 2024
Szczecin

Zawód

śpiewaczka operetkowa, tancerka, aktorka teatralna
i filmowa

Lata aktywności

1948–1978

Odznaczenia
Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Złoty Krzyż Zasługi

Irena Brodzińska (ur. 24 stycznia 1933 w Pińsku[1], zm. 30 grudnia 2024[2] w Szczecinie[3]) – polska śpiewaczka operetkowa, tancerka, aktorka teatralna i filmowa

Życiorys

Irena Brodzińska kształciła się w latach 1945-1947 w prywatnej Szkole Baletowej Janiny Łukaszewicz i Maryli Stoszko przy ulicy Brackiej w Krakowie[3]. Jako tancerka debiutowała w wieku 15 lat w teatrze muzycznym w Lublinie. Następnie tańczyła na scenach krakowskim i poznańskich, m.in. tworząc duet ze Stanisławem Szymańskim. W 1953 zadebiutowała jako śpiewaczka w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Przez kolejna lata (1954–1956) występowała w Operetce Śląskiej w Gliwicach. Podczas pobytu w Krakowie zawarła związek małżeński z Edmundem Waydą – śpiewakiem, aktorem i reżyserem teatralnym. W 1957 oboje przenieśli się do Szczecina, gdzie była członkinią zespołu Operetki Szczecińskiej, przemianowanej w 1966 na Państwowy Teatr Muzyczny[4], a później na Teatr Muzyczny w Szczecinie. W 1976 wystąpiła tam wspólnie z córką Grażyną w musicalu „Machiavelli”, w którym zagrały matkę i córkę. Na deskach tej sceny występowała do 1978. Była jedną z założycielek szczecińskiego Stowarzyszenia Miłośników Opery i Operetki.

Rodzina

Irena Brodzińska była dwukrotnie zamężna[3]. Z pierwszego małżeństwa z Edmundem Waydą miała syna Ryszarda Brodzińskiego (dziennikarza radiowego) i córkę – Grażynę Brodzińską (śpiewaczkę operetkową i musicalową oraz aktorkę). Drugim mężem był kapitan żeglugi wielkiej – Gustaw Tijewski, z którym miała syna Igora[5]. Wnuczką Ireny jest bratanica Grażyny Brodzińskiej – Natalia Brodzińska (skrzypaczka i aktorka Teatru Polskiego w Szczecinie[3]).

Odznaczenia i nagrody

  • Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego (1967)
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1970)
  • Złota Honorowa Odznaka Towarzystwa Przyjaciół Szczecina (1976, 1997)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1978)
  • Medal za Zasługi dla Miasta Szczecina (2008)
  • Krzyż Zasługi Królewskiego Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika (2018)
  • trzykrotna laureatka nagrody Bursztynowego Pierścienia (1965, 1966, 1967)
  • Statuetka 40-lecia Opery i Operetki (1997)
  • nagroda marszałka województwa zachodniopomorskiego „Pro Arte” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury (2021)

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Ryszard Markow. Irena Brodzińska. w: „Encyklopedia Szczecina” T. I (A-O). Red. Tadeusz Białecki. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999, s. 123. ISBN 83-87341-45-2
  2. ↑ Zmarła Irena Brodzińska, znana śpiewaczka, tancerka i aktorka na stronie Kuriera Szczecińskiego z 30.12.2024 (dostęp 30.12.2024)
  3. ↑ a b c d Andrzej Androchowicz. Irena Brodzińska. Biogram w Encyklopedii Pomorza Zachodniego pomeranica.pl (dostęp 03.01.2025)
  4. ↑ Marta Zabłocka. Jubileusz 60-lecia pracy na scenie Ireny Brodzińskiej na Portalu Historycznym dzieje.pl (dostęp 30.12.2024)
  5. ↑ Iwona Gacparska. Irena Brodzińska. Gen legendy. Szczecin 2021, 64 ss. ISBN 978-83-64070-49-5 (dostęp 03.01.2025)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Irena_Brodzińska&oldid=75708717”