Przejdź do zawartości

Nilgau indyjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Nilgau indyjski edytowana 18:53, 1 maj 2024 przez Pablo000 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Nilgau indyjski
Boselaphus tragocamelus[1]
(Pallas, 1766)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Plemię

Boselaphini

Rodzaj

nilgau

Gatunek

nilgau indyjski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Nilgau indyjski[3], dawniej: nilgau (Boselaphus tragocamelus) – największa antylopa azjatycka zamieszkująca subkontynent indyjski. Jedyny żyjący współcześnie przedstawiciel rodzaju nilgau[3] (Boselaphus).

Zamieszkuje suche lasy Indii, obecnie zagrożona z powodu dewastacji jej naturalnego środowiska. Hindusi niechętnie na nią polują ze względu na podobieństwo do świętych krów indyjskich (zebu).

Osobniki dorosłe z młodym
Samica

Barwa sierści ciemnopopielata, przechodząca u samców w niebieskawą, a u samic w brązową. Samce osiągają 1,8–2 m długości, nie licząc ogona, który dorasta do 45 cm. Wysokość w kłębie 1,2–1,5 m. Rogi niedługie, stożkowate – do 25 cm. Największe samce osiągają masę ponad 270 kg. Dymorfizm płciowy, oprócz różnic w ubarwieniu, ujawnia się też w wielkości i innych szczegółach wyglądu – samice są mniejsze i nie mają rogów, a na szyi samców pojawia się długa, ciemna "broda", słabo zaznaczona u samicy.

Dojrzałość płciową uzyskują ok. 18 miesiąca życia. Ciąża trwa 8 miesięcy. Samica rodzi zwykle 2 młode.

Nilgau indyjskie żyją w stadach od 4 do 20 osobników. Stare samce przechodzą czasem do samotniczego trybu życia.

Walczące nilgau idyjskie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Boselaphus tragocamelus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Boselaphus tragocamelus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9. [dostęp 2015-11-18].