Heterodimery

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 7 kwi 2024, była oparta na tej wersji.

Heterodimery – związki chemiczne, dimery zbudowane z dwóch różnych fragmentów (w przeciwieństwie do homodimerów), wykazujących jednak podobieństwo strukturalne.

Przykłady

dwucukry, takie jak sacharoza (zbudowana z reszt glukozy i fruktozy) lub laktoza (zbudowana z reszt glukozy i galaktozy)
dinukleotydy:
- naturalne, zawierające dwie reszty nukleozydowe połączone wiązaniem fosfodiestrowym, np. d(TC)^[1]
- modyfikowane, np. potencjalne terapeutyki zawierające reszty AZT i d4T połączone diestrowym wiązaniem węglanowym^[2]
mieszane dupleksy RNA:DNA^[3]
białka złożone z dwóch różnych podjednostek polipeptydowych^[4]

Pojęcie homo- i heterodimerów stosuje się także w stereochemii dla rozróżnienia dimerycznych diastereoizomerów zbudowanych z jednostek o takiej samej (RR i SS) i odwrotnej chiralności (RS)^[5].

Przypisy

↑ Cheruvallath, Zacharia S., Eleuteri, Alessandra, Turney, Brett, Ravikumar, Vasulinga T.. (2-Acetoxyphenoxy)ethyl (APOE) as a Phosphate Protecting Group in Solid-Phase Synthesis of Oligonucleotides via the Phosphoramidite Approach. „Organic Process Research & Development”. 10 (2), s. 251-256, 2006. DOI: 10.1021/op0502147.
↑ M. Ferrero, S. Fernandez, V. Gotor: Biocatalytic Methodologies for Selective Modified Nucleosides. W: Chemical Synthesis of Nucleoside Analogues. Pedro Merino (red.). Wiley, 2013, s. 1–48. DOI: 10.1002/9781118498088.ch1. ISBN 978-1-118-49808-8.
↑ Yacyshyn, B. R., Barish, C., Goff, J., Dalke, D. i inni. Dose ranging pharmacokinetic trial of high-dose alicaforsen (intercellular adhesion molecule-1 antisense oligodeoxynucleotide) (ISIS 2302) in active Crohn's disease. „Alimentary Pharmacology & Therapeutics”. 16 (10), s. 1761-1770, 2002. DOI: 10.1046/j.1365-2036.2002.01341.x. PMID: 12269969.
↑ Robert Kincaid Murray, Daryl K. Granner, Victor W. Rodwell: Biochemia Harpera ilustrowana. Wyd. VI uaktualnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 44. ISBN 978-83-200-4087-6.
↑ Yukio Saito, Hiroyuki Hyuga: Rate Equation Approaches to Ampliﬁcation of Enantiomeric Excess and Chiral Symmetry Breaking. W: Amplification of Chirality. Kenso Soai (red.). Springer, 2008, s. 97–118, seria: Topics in Current Chemistry, wolumin 284. DOI: 10.1007/128_2006_108.

[Cheruvallath2006-1] Cheruvallath, Zacharia S., Eleuteri, Alessandra, Turney, Brett, Ravikumar, Vasulinga T.. (2-Acetoxyphenoxy)ethyl (APOE) as a Phosphate Protecting Group in Solid-Phase Synthesis of Oligonucleotides via the Phosphoramidite Approach. „Organic Process Research & Development”. 10 (2), s. 251-256, 2006. DOI: 10.1021/op0502147.

[Ferrero-2] M. Ferrero, S. Fernandez, V. Gotor: Biocatalytic Methodologies for Selective Modified Nucleosides. W: Chemical Synthesis of Nucleoside Analogues. Pedro Merino (red.). Wiley, 2013, s. 1–48. DOI: 10.1002/9781118498088.ch1. ISBN 978-1-118-49808-8.

[Yacyshyn2002-3] Yacyshyn, B. R., Barish, C., Goff, J., Dalke, D. i inni. Dose ranging pharmacokinetic trial of high-dose alicaforsen (intercellular adhesion molecule-1 antisense oligodeoxynucleotide) (ISIS 2302) in active Crohn's disease. „Alimentary Pharmacology & Therapeutics”. 16 (10), s. 1761-1770, 2002. DOI: 10.1046/j.1365-2036.2002.01341.x. PMID: 12269969.

[Harper-4] Robert Kincaid Murray, Daryl K. Granner, Victor W. Rodwell: Biochemia Harpera ilustrowana. Wyd. VI uaktualnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 44. ISBN 978-83-200-4087-6.

[Saito-5] Yukio Saito, Hiroyuki Hyuga: Rate Equation Approaches to Ampliﬁcation of Enantiomeric Excess and Chiral Symmetry Breaking. W: Amplification of Chirality. Kenso Soai (red.). Springer, 2008, s. 97–118, seria: Topics in Current Chemistry, wolumin 284. DOI: 10.1007/128_2006_108.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]