Lindsey Van

Lindsey Van
Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1984 ; Detroit
Wzrost	159 cm
Debiut w PŚ	3 grudnia 2011 w Lillehammer (zwycięstwo)
Rekord życiowy	171,0 m w Vikersund (marzec 2004)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Stany Zjednoczone
	Mistrzostwa świata
	Puchar Kontynentalny w skokach
2. miejsce ;	2004/2005
2. miejsce ;	2005/2006
3. miejsce ;	2006/2007
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 28 lis 2023, była oparta na tej wersji.

Lindsey Van (ur. 27 listopada 1984 w Detroit) – amerykańska skoczkini narciarska, pierwsza mistrzyni świata kobiet w skokach narciarskich (2009).

Przebieg kariery

Rozpoczynała od narciarstwa alpejskiego, będąc jedną z czołowych zawodniczek z Park City. Skakać zaczęła w wieku siedmiu lat. Od tamtej pory stawała się jedną z najlepszych zawodniczek świata. Kilkukrotnie została mistrzynią USA. Na arenie międzynarodowej jej największe sukcesy to zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Park City w 2005, a także drugie miejsce w klasyfikacji łącznej pucharu w sezonach 2004/2005 i 2005/2006. Jej rekord życiowy to 171 metrów. 20 lutego 2009 podczas mistrzostw świata w Libercu została pierwszą w historii mistrzynią świata w skokach narciarskich. Kolejne starty w mistrzostwach świata nie były już tak udane. W 2011 roku w Oslo była na 34. miejscu, zaś dwa lata później w Val di Fiemme była 16.

7 stycznia 2012 zajęła 2. miejsce w swoim debiucie w Pucharze Świata w Hinterzarten^[1].

23 listopada 2012 w Lillehammer, podczas pierwszego w historii mieszanego konkursu drużynowego inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Lindsey Van zdobyła piąte miejsce dla USA (wspólnie z Sarah Hendrickson, Andersem Johnsonem i Peterem Frenette)^[2].

Van studiuje na Uniwersytecie stanu Utah, mieszka zaś w Park City. Należy do drużyny National Sports Foundation. Jej trenerem jest Casey Colby.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014

Soczi/Krasnaja Polana

–

15. miejsce (K-95)

Starty L. Van na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
15.	11 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	97,0 m	94,5 m	227,2 pkt	20,2 pkt	Carina Vogt

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2009 Liberec	–	złoty medal (K-90)
2011 Oslo	–	34. miejsce (K-95)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	16. miejsce (K-95)

Starty L. Van na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
1.	20 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	97,5 m	243,0 pkt	–
34.	25 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	75,0 m	–	61,4 pkt	170,3 pkt	Daniela Iraschko
16.	22 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	89,0 m	93,5 m	198,4 pkt	55,3 pkt	Sarah Hendrickson

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[3]
2011/2012	5.
2012/2013	8.
2013/2014	34.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni	Przypisy
1.	7 stycznia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	94,0 m	–	113,9 pkt	2.	0,8 pkt	Sabrina Windmüller	^[1]
2.	5 lutego	2012	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	90,5 m	87,0 m	230,4 pkt	3.	8,0 pkt	Daniela Iraschko	^[4]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

													punkty
Sezon 2011/2012
-	2	7	4	6	7	3	8	10	11	8	15	4	482
Sezon 2012/2013
																punkty
8	42	6	4	15	14	11	10	28	8	7	8	8	5	21	7	432
Sezon 2013/2014
																		punkty
22	9	21	-	-	32	5	38	23	-	-	-	-	-	-	-	-	-	101
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[5]
2013	46.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

						punkty
2013
-	27	-	-	-	-	4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2004/2005	2.
2005/2006	2.
2006/2007	3.
2007/2008	6.
2008/2009	4.
2010/2011	9.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	1 października	2005	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	88,0 m	97,5 m	236,0 pkt
2.	1 marca	2006	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	87,5 m	89,0 m	221,0 pkt
3.	2 marca	2006	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	81,0 m	97,0 m	220,5 pkt
4.	8 marca	2006	Våler	Gjerdrumsbakken	K-90	HS-100	94,0 m	98,0 m	252,5 pkt
5.	6 lutego	2007	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	83,5 m	85,5 m	231,0 pkt^[a]
6.	14 lutego	2007	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	86,0 m	85,0 m	225,5 pkt
7.	10 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	92,0 m	91,5 m	232,5 pkt
8.	18 stycznia	2009	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	83,0 m	88,5 m	229,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	16 stycznia	2005	Planica	Srednija Velikanka	K-90	HS-100	99,5 m	96,5 m	263,0 pkt	2.	16,0 pkt	Anette Sagen
2.	19 stycznia	2005	Dobbiaco	Trampolino Sulzenhof	K-67	HS-74	68,0 m	69,0 m	234,2 pkt	2.	18,6 pkt	Anette Sagen
3.	22 stycznia	2005	Oberaudorf	Kahlanger Schanze	K-80	HS-89	80,0 m	81,5 m	232,0 pkt	3.	22,0 pkt	Anette Sagen
4.	8 lutego	2005	Schönwald	Adlerschanze	K-84	HS-93	89,0 m	90,0 m	247,0 pkt	2.	6,5 pkt	Daniela Iraschko
5.	12 lutego	2005	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	82,0 m	85,5 m	220,5 pkt	3.	5,5 pkt	Monika Pogladič
6.	5 marca	2005	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	94,0 m	92,0 m	242,0 pkt	2.	9,5 pkt	Anette Sagen
7.	6 marca	2005	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	90,0 m	94,5 m	235,5 pkt	3.	17,5 pkt	Anette Sagen
8.	12 marca	2005	Oslo	Holmenkollbakken	K-115	HS-128	114,0 m	106,0 m	204,5 pkt	2.	50,0 pkt	Anette Sagen
9.	14 sierpnia	2005	Meinerzhagen	Meinhardus-Schanzen	K-62	HS-68	64,0 m	65,5 m	243,7 pkt	3.	5,2 pkt	Anette Sagen
10.	1 października	2005	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	88,0 m	97,5 m	236,0 pkt	1.	–
11.	2 października	2005	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	88,5 m	94,0 m	230,0 pkt	3.	3,5 pkt	Atsuko Tanaka
12.	14 stycznia	2006	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	84,5 m	83,0 m	207,0 pkt	2.	7,5 pkt	Anette Sagen
13.	9 lutego	2006	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	92,0 m	92,5 m	254,5 pkt	3.	6,5 pkt	Anette Sagen
14.	11 lutego	2006	Schönwald	Adlerschanze	K-85	HS-93	89,5 m	88,5 m	242,0 pkt	2.^[b]	4,5 pkt	Juliane Seyfarth
15.	15 lutego	2006	Saalfelden	Bibergschanze	K-85	HS-95	86,0 m	85,5 m	233,5 pkt	2.	21,5 pkt	Anette Sagen
16.	1 marca	2006	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	87,5 m	89,0 m	221,0 pkt	1.	–
17.	2 marca	2006	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	81,0 m	97,0 m	220,5 pkt	1.	–
18.	8 marca	2006	Våler	Gjerdrumsbakken	K-90	HS-100	94,0 m	98,0 m	252,5 pkt	1.	–
19.	6 lutego	2007	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	83,5 m	85,5 m	231,0 pkt	1.^[a]	–
20.	8 lutego	2007	Saalfelden	Bibergschanze	K-85	HS-95	79,0 m	80,0 m	206,0 pkt	3.	20,0 pkt	Ulrike Gräßler
21.	14 lutego	2007	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	86,0 m	85,0 m	225,5 pkt	1.	–
22.	17 lutego	2007	Schönwald	Adlerschanze	K-85	HS-93	92,0 m	93,0 m	242,0 pkt	2.	2,5 pkt	Katie Willis
23.	5 marca	2007	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	94,0 m	89,5 m	230,5 pkt	2.	6,0 pkt	Ulrike Gräßler
24.	9 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	83,5 m	93,5 m	213,0 pkt	2.	10,5 pkt	Anette Sagen
25.	10 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	92,0 m	91,5 m	232,5 pkt	1.	–
26.	11 grudnia	2007	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	95,0 m	95,5 m	250,5 pkt	2.	6,0 pkt	Anette Sagen
27.	12 grudnia	2007	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,5 m	92,0 m	248,0 pkt	2.	11,5 pkt	Anette Sagen
28.	16 lutego	2008	Breitenberg	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-75	HS-82	80,0 m	79,0 m	246,8 pkt	2.	8,9 pkt	Anette Sagen
29.	17 lutego	2008	Breitenberg	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-75	HS-82	78,5 m	78,0 m	239,8 pkt	2.^[b]	5,8 pkt	Maja Vtič
30.	12 grudnia	2008	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	92,0 m	87,0 m	223,0 pkt	2.	3,5 pkt	Anna Häfele
31.	11 stycznia	2009	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	89,0 m	91,5 m	227,5 pkt	3.	21,0 pkt	Daniela Iraschko
32.	17 stycznia	2009	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	87,0 m	88,0 m	236,5 pkt	2.	1,5 pkt	Daniela Iraschko
33.	18 stycznia	2009	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	83,0 m	88,5 m	229,0 pkt	1.	–
34.	7 lutego	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	71,5 m	–	83,0 pkt	3.	16,5 pkt	Sarah Hendrickson
35.	13 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	91,0 m	92,0 m	230,0 pkt	3.	22,0 pkt	Daniela Iraschko
36.	14 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	94,0 m	94,0 m	234,5 pkt	2.	36,5 pkt	Daniela Iraschko
37.	4 marca	2009	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	86,0 m	89,0 m	215,5 pkt	3.	16,5 pkt	Anette Sagen
38.	8 grudnia	2011	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	93,5 m	92,0 m	240,5 pkt	3.	22,5 pkt	Daniela Iraschko
39.	11 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	109,5 m	116,5 m	261,8 pkt	3.	14,3 pkt	Daniela Iraschko
40.	12 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	112,0 m	113,5 m	259,9 pkt	3.	26,1 pkt	Daniela Iraschko
41.	12 stycznia	2011	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	97,0 m	–	116,5 pkt	3.	13,5 pkt	Coline Mattel

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

												punkty
Sezon 2004/2005
5	4	2	2	3	2	3	5	13	2	3	2	740
Sezon 2005/2006
																		punkty
4	6	4	3	1	3	9	6	2	6	3	2	2	5	1	1	5	1	1159
Sezon 2006/2007
																				punkty
5	10	8	6	4	5	-	-	5	4	10	1	3	7	1	2	2	4	2	1	1045
Sezon 2007/2008
																	punkty
17	4	10	12	13	12	13	9	2	2	-	2	2	-	-	-	-	523
Sezon 2008/2009
																		punkty
2	6	8	6	4	3	2	1	-	-	-	3	3	2	5	3	5	4	882
Sezon 2010/2011
																				punkty
4	3	3	3	7	4	5	12	3	7	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	519
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2008	10.
2009	24.
2010	8.
2011	40.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	27 września	2008	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	83,5 m	89,5 m	209,5 pkt	3.	9,0 pkt	Anette Sagen
2.	25 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	86,5 m	94,5 m	229,5 pkt	2.	15,0 pkt	Daniela Iraschko
3.	26 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	91,5 m	92,0 m	235,5 pkt	3.	22,5 pkt	Daniela Iraschko

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

										punkty
2008
-	-	-	-	4	7	6	3	6	4	276
2009
							punkty
-	-	-	-	-	10	5	71
2010
											punkty
-	-	-	-	6	6	5	10	2	3	-	291
2011
								punkty
-	-	-	-	-	-	19	23	20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

↑ ^a ^b Ex aequo z Ulrike Gräßler
↑ ^a ^b Ex aequo z Anette Sagen

Przypisy

↑ ^a ^b Hinterzarten 07.01.2012 - Results. FIS Ski. [dostęp 2012-01-07]. (ang.).
↑ FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann, 1st World Cup Competition,Lillehammer (NOR), Normal Hill Mixed Team Official Results, 23 NOV 2012. fis-ski.com, 2012-11-23. [dostęp 2012-11-24]. (pol.).
↑ VAN Lindsey - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2023-11-27].
↑ Hinzenbach 05.02.2012 - Results. FIS Ski. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
↑ VAN Lindsey - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-11-27].
↑ ^a ^b VAN Lindsey - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-11-27].

Bibliografia

VAN Lindsey - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-23]. (ang.).
Adam Kwieciński: VAN Lindsey. [dostęp 2021-04-23].

[graesler-7] Ex aequo z Ulrike Gräßler

[sagen-8] Ex aequo z Anette Sagen

[fishinterzarten2012k-1] Hinterzarten 07.01.2012 - Results. FIS Ski. [dostęp 2012-01-07]. (ang.).

[2] FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann, 1st World Cup Competition,Lillehammer (NOR), Normal Hill Mixed Team Official Results, 23 NOV 2012. fis-ski.com, 2012-11-23. [dostęp 2012-11-24]. (pol.).

[pś-3] VAN Lindsey - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2023-11-27].

[4] Hinzenbach 05.02.2012 - Results. FIS Ski. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).

[lgp-5] VAN Lindsey - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-11-27].

[coc-6] VAN Lindsey - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-11-27].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[b]

Mężczyźni
Skocznia normalna	1962: Toralf Engan 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Matthias Buse 1982: Armin Kogler 1985: Jens Weißflog 1987: Jiří Parma 1989: Jens Weißflog 1991: Heinz Kuttin 1993: Masahiko Harada 1995: Takanobu Okabe 1997: Janne Ahonen 1999: Kazuyoshi Funaki 2001: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2005: Rok Benkovič 2007: Adam Małysz 2009: Wolfgang Loitzl 2011: Thomas Morgenstern 2013: Anders Bardal 2015: Rune Velta 2017: Stefan Kraft 2019: Dawid Kubacki 2021: Piotr Żyła 2023: Piotr Żyła
Skocznia duża	1925: Willen Dick 1926: Jacob Tullin Thams 1927: Tore Edman 1929: Sigmund Ruud 1930: Gunnar Andersen 1931: Birger Ruud 1933: Marcel Reymond 1934: Kristian Johansson 1935: Birger Ruud 1937: Birger Ruud 1938: Asbjørn Ruud 1939: Josef Bradl 1950: Hans Bjørnstad 1954: Matti Pietikäinen 1958: Juhani Kärkinen 1962: Helmut Recknagel 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Tapio Räisänen 1982: Matti Nykänen 1985: Per Bergerud 1987: Andreas Felder 1989: Jari Puikkonen 1991: Franci Petek 1993: Espen Bredesen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1997: Masahiko Harada 1999: Martin Schmitt 2001: Martin Schmitt 2003: Adam Małysz 2005: Janne Ahonen 2007: Simon Ammann 2009: Andreas Küttel 2011: Gregor Schlierenzauer 2013: Kamil Stoch 2015: Severin Freund 2017: Stefan Kraft 2019: Markus Eisenbichler 2021: Stefan Kraft 2023: Timi Zajc
Skocznia duża drużynowo	1982: Norwegia 1985: Finlandia 1987: Finlandia 1989: Finlandia 1991: Austria 1993: Norwegia 1995: Finlandia 1997: Finlandia 1999: Niemcy 2001: Niemcy 2003: Finlandia 2005: Austria 2007: Austria 2009: Austria 2011: Austria 2013: Austria 2015: Norwegia 2017: Polska 2019: Niemcy 2021: Niemcy 2023: Słowenia
Skocznia normalna drużynowo	2001: Austria 2005: Austria 2011: Austria
Kobiety
Skocznia normalna	2009: Lindsey Van 2011: Daniela Iraschko 2013: Sarah Hendrickson 2015: Carina Vogt 2017: Carina Vogt 2019: Maren Lundby 2021: Ema Klinec 2023: Katharina Althaus
Skocznia duża	2021: Maren Lundby 2023: Alexandria Loutitt
Skocznia normalna drużynowo	2019: Niemcy 2021: Austria 2023: Niemcy
Zawody mieszane
Skocznia normalna drużynowo	2013: Japonia 2015: Niemcy 2017: Niemcy 2019: Niemcy 2021: Niemcy 2023: Niemcy

Złoty medal	2009: Lindsey Van 2011: Daniela Iraschko 2013: Sarah Hendrickson 2015: Carina Vogt 2017: Carina Vogt 2019: Maren Lundby 2021: Ema Klinec 2023: Katharina Althaus
Srebrny medal	2009: Ulrike Gräßler 2011: Elena Runggaldier 2013: Sara Takanashi 2015: Yūki Itō 2017: Yūki Itō 2019: Katharina Althaus 2021: Maren Lundby 2023: Eva Pinkelnig
Brązowy medal	2009: Anette Sagen 2011: Coline Mattel 2013: Jacqueline Seifriedsberger 2015: Daniela Iraschko-Stolz 2017: Sara Takanashi 2019: Daniela Iraschko-Stolz 2021: Sara Takanashi 2023: Anna Odine Strøm