Przejdź do zawartości

Francja Podrównikowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Francja Podrównikowa edytowana 11:35, 17 cze 2023 przez Malarz pl (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Francja Podrównikowa
France Équinoxiale
kolonia
1612-1615
Godło Flaga
Godło Flaga
Hymn: Vive Henri IV!
(Niech żyje Henryk IVǃ)
Państwo

 Królestwo Francji

Siedziba

Saint Louis (São Luís)

Data powstania

1612

Data likwidacji

1615

Języki urzędowe

francuski

Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Francja Podrównikowa”
Ziemia2°32′S 44°18′W/-2,529802 -44,305794

Francja Podrównikowa (franc. France Équinoxiale) – kolonia francuska założona w pierwszej poł. XVII wieku w okolicach dzisiejszego miasta brazylijskiego São Luís w stanie Maranhão.

Francuzi w Nowym Świecie

[edytuj | edytuj kod]

Francuskie imperium kolonialne obejmowało w Nowym Świecieː Nową Francję (franc. Nouvelle France) w Ameryce Północnej i przez okres 12 lat tzw. Francję Antarktyczną (franc. France antartique) na obszarze dzisiejszego Rio de Janeiro. Posiadanie tych terytoriów stało w sprzeczności z wytycznymi dotyczącymi podziału obszarów Nowego Świata między Hiszpanię i Portugalię, zawartymi w bulli papieża Aleksandra VI Inter caetera z 4 maja 1493 roku[1], i doprecyzowanymi w Traktacie z Tordesillas z 7 czerwca 1494[2].

Saint Louis

[edytuj | edytuj kod]

W 1612 wyruszyła z Cancale w Bretanii francuska ekspedycja pod wodzą Daniela de La Touche. W wyprawie wzięło udział 500 Francuzów. De la Touche, który już w 1604 odkrył wybrzeże na północnym krańcu dzisiejszego stanu Maranhão, ufortyfikował osadę, nazywając ją na cześć św. Ludwika Króla – Saint Louis. Jest to jedyna stolica stanu brazylijskiego założona przez kolonistów francuskich. Wśród przybyłych z Francji osadników byli kapucyni, którzy odprawili pierwszą mszę w osadzie 8 września. Kolonia francuska w São Luís rozwijała się do 1615 roku. Francuzi zostali wyparci przez uzbrojonych Portugalczyków pod wodzą Alexandre de Moura z Pernambuco. Po 1620 miasto zaczęło rozwijać się ponownie w związku z osiedlaniem się Portugalczyków. Jego ekonomia opierała się na uprawie trzciny cukrowej i wyzysku niewolników[3][4].

Francuzi podejmowali kolejne próby osadnictwa na północ od kolonii portugalskich w latachː 1626, 1635, 1643 oraz w 1645 roku. Kolonie nie funkcjonowały dobrze, były źle zarządzane. Dopiero w 1674 roku, gdy tereny obecnej Gujany Francuskiej przeszły pod bezpośredni zarząd władz państwowych, ukonstytuowała się stała forma obecności francuskiej na terenie Ameryki Południowej[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksander VI: Inter caetera. Rome. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).
  2. Treaty of Tordesillas. www.unesco.org. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).
  3. Claude d'Abbeville: Histoire de la mission des pères Capucins en l'isle de Maragnan et terres circonvoisines. Paris: 1614, s. 10. (fr.).
  4. Yves d'Évreux: Voyage dans le Nord du Brésil, fait durant les années 1613 et 1614. Leipzig-Paris: Librairie A. Franck, 1615 (1864). (fr.).
  5. Pierre Pelleprat, Jean Grillet, Pierre Aimé Lombard: Mission de Cayenne et de la Guyane française avec une carte géographique. Paris: 1857, s. 544. (fr.).