Francja Podrównikowa

Francja Podrównikowa
France Équinoxiale
	kolonia
	1612-1615
Godło	Flaga
	Hymn: Vive Henri IV!; (Niech żyje Henryk IVǃ)
Państwo	Królestwo Francji
Siedziba	Saint Louis (São Luís)
Data powstania	1612
Data likwidacji	1615
Języki urzędowe	francuski
	Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego Francja Podrównikowa
	2°32′S 44°18′W/-2,529802 -44,305794

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 17 cze 2023, była oparta na tej wersji.

Francja Podrównikowa (franc. France Équinoxiale) – kolonia francuska założona w pierwszej poł. XVII wieku w okolicach dzisiejszego miasta brazylijskiego São Luís w stanie Maranhão.

Francuzi w Nowym Świecie

Francuskie imperium kolonialne obejmowało w Nowym Świecieː Nową Francję (franc. Nouvelle France) w Ameryce Północnej i przez okres 12 lat tzw. Francję Antarktyczną (franc. France antartique) na obszarze dzisiejszego Rio de Janeiro. Posiadanie tych terytoriów stało w sprzeczności z wytycznymi dotyczącymi podziału obszarów Nowego Świata między Hiszpanię i Portugalię, zawartymi w bulli papieża Aleksandra VI Inter caetera z 4 maja 1493 roku^[1], i doprecyzowanymi w Traktacie z Tordesillas z 7 czerwca 1494^[2].

Saint Louis

W 1612 wyruszyła z Cancale w Bretanii francuska ekspedycja pod wodzą Daniela de La Touche. W wyprawie wzięło udział 500 Francuzów. De la Touche, który już w 1604 odkrył wybrzeże na północnym krańcu dzisiejszego stanu Maranhão, ufortyfikował osadę, nazywając ją na cześć św. Ludwika Króla – Saint Louis. Jest to jedyna stolica stanu brazylijskiego założona przez kolonistów francuskich. Wśród przybyłych z Francji osadników byli kapucyni, którzy odprawili pierwszą mszę w osadzie 8 września. Kolonia francuska w São Luís rozwijała się do 1615 roku. Francuzi zostali wyparci przez uzbrojonych Portugalczyków pod wodzą Alexandre de Moura z Pernambuco. Po 1620 miasto zaczęło rozwijać się ponownie w związku z osiedlaniem się Portugalczyków. Jego ekonomia opierała się na uprawie trzciny cukrowej i wyzysku niewolników^[3]^[4].

Francuzi podejmowali kolejne próby osadnictwa na północ od kolonii portugalskich w latachː 1626, 1635, 1643 oraz w 1645 roku. Kolonie nie funkcjonowały dobrze, były źle zarządzane. Dopiero w 1674 roku, gdy tereny obecnej Gujany Francuskiej przeszły pod bezpośredni zarząd władz państwowych, ukonstytuowała się stała forma obecności francuskiej na terenie Ameryki Południowej^[5].

Przypisy

↑ Aleksander VI: Inter caetera. Rome. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).
↑ Treaty of Tordesillas. www.unesco.org. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).
↑ Claude d'Abbeville: Histoire de la mission des pères Capucins en l'isle de Maragnan et terres circonvoisines. Paris: 1614, s. 10. (fr.).
↑ Yves d'Évreux: Voyage dans le Nord du Brésil, fait durant les années 1613 et 1614. Leipzig-Paris: Librairie A. Franck, 1615 (1864). (fr.).
↑ Pierre Pelleprat, Jean Grillet, Pierre Aimé Lombard: Mission de Cayenne et de la Guyane française avec une carte géographique. Paris: 1857, s. 544. (fr.).

[1] Aleksander VI: Inter caetera. Rome. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).

[2] Treaty of Tordesillas. www.unesco.org. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).

[3] Claude d'Abbeville: Histoire de la mission des pères Capucins en l'isle de Maragnan et terres circonvoisines. Paris: 1614, s. 10. (fr.).

[4] Yves d'Évreux: Voyage dans le Nord du Brésil, fait durant les années 1613 et 1614. Leipzig-Paris: Librairie A. Franck, 1615 (1864). (fr.).

[5] Pierre Pelleprat, Jean Grillet, Pierre Aimé Lombard: Mission de Cayenne et de la Guyane française avec une carte géographique. Paris: 1857, s. 544. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]