Leszek Wojtczak

Leszek Józef Wojtczak

Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1939 Gozdów
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 2018 Łódź
profesor nauk fizycznych
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Doktorat	1964
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki
Okres zatrudn.	1961–2004
Rektor
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki
Okres spraw.	1984–1990
Dziekan
Wydział	Matematyki, Fizyki i Chemii
Okres spraw.	1991–1993
Odznaczenia

Leszek Józef Wojtczak (ur. 2 lipca 1939 w Gozdowie, zm. 30 grudnia 2018 w Łodzi) – polski fizyk, profesor zwyczajny na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Łódzkiego (dawniej Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii UŁ) w zakresie teorii ciała stałego. W latach 1984-1990 Rektor Uniwersytetu Łódzkiego, a w latach 1991-1993 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego (obecnie Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej).

Życiorys

W okresie nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Aleksandrowie został laureatem ogólnopolskiej Olimpiady Chemicznej. Magisterium z fizyki otrzymał na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego w 1961 roku, a stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych w 1964 na tymże Wydziale. W 1969 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego, nadany przez Radę Naukową Instytutu Fizyki PAN w Warszawie, następnie, w 1976 roku został profesorem nadzwyczajnym, zaś w 1985 roku profesorem zwyczajnym nauk fizycznych. Pełnił szereg funkcji administracyjnych Uczelni: kierownik Katedry i Zakładu Fizyki Ciała Stałego (1974-2009), zastępca dyrektora (1970-1974) i dyrektor Instytutu Fizyki (1978-1981), prodziekan (1972-1978) i dziekan (1990-1993) Wydziału, a następnie, z wyboru, prorektor (1981-1984) i rektor (1984-1990) Uniwersytetu. Zorganizował (wspólnie z S. Michalakiem) Katedrę Fizyki Ciała Stałego; przyczynił się do utworzenia Katedry Chemii Teoretycznej, będąc jej kuratorem; wspierał działalność UŁ na rzecz integracji europejskiej, umacniał współpracę międzynarodową (Ośrodek Badań Europejskich, placówki Alliance française i British Council, Alliance of Universities for Democracy), Przewodniczył Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich (1989-1990), kierował Centralnym Programem Badań Podstawowych CPBP 01.08 „Własności fizyczne powierzchni i warstwy przypowierzchniowej” (1986-1991), był członkiem Komitetu Badań Naukowych (1991-1994), ekspertem Ministra Edukacji Narodowej (1991-1992), członkiem Komitetu Fizyki PAN (1978-2007), członkiem Rady Naukowej przy Prezydencie Miasta Łodzi oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej. Był też jednym z inicjatorów (z M.Kamińską) powołania konwersatorium poświęconego myśli chrześcijańskiej w zakresie społecznej nauki Kościoła. Był uczestnikiem III Synodu Archidiecezji Łódzkiej.

Dorobek naukowy i współpraca międzynarodowa

Badania naukowe obejmują zagadnienia fizyki cienkich warstw, ze szczególnym uwzględnieniem własności magnetycznych, efekty rozmiarowe w obiektach o ograniczonych rozmiarach, zjawiska transportu, przejść fazowych, statystyczną teorię atomu. Wyniki badań były opublikowane w około 300 artykułach zamieszczonych w większości w czasopismach z listy filadelfijskiej. Wydał dwie monografie w języku angielskim: Critical Scattering Theory, An Introduction, Elsevier-PWN, 1978 (wspólnie z J.Kocińskim) i Green Functions in Electrochemistry, Kluwer, 1998 (wspólnie z S. Romanowskim). Napisał także podręczniki dla studentów: wspólnie z J.Kocińskim skrypt Zjawiska krytyczne (1978) oraz samodzielnie Cienkie warstwy magnetyczne (2009). Wspólnie z J. Rutkowskim przetłumaczył monografię E. Elbaza Kwanty (2004). Wypromował 22 doktorów oraz konsultował 12 prac habilitacyjnych. Recenzował ponad 200 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych oraz wniosków profesorskich dla ośrodków krajowych i zagranicznych. Brał udział w ponad 100 międzynarodowych i krajowych konferencjach naukowych wygłaszając referaty plenarne, przedstawiając komunikaty, przewodnicząc obradom, a także biorąc udział w pracach komitetów programowych i współorganizując niektóre z nich. Rezultatem współpracy były liczne publikacje, rozwój kadry naukowej oraz trwałe przyjaźnie. Działalność ta została uwieńczona doktoratami honoris causa Uniwersytetu w Yorku (1989) i Uniwersytetu Claude Bernarda w Lyonie (1991).

Odznaczenia

Otrzymał szereg odznaczeń oraz nagród krajowych i zagranicznych. Należy do nich: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1982), Order Papieski Pro Ecclesia et Pontifice (1990), Krzyż Oficerski Palmes Academices de la Republique Francaise (1986), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski(2004).

Bibliografia

• Prof. zw. dr hab. Leszek Józef Wojtczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-01-30] .