Klasztor oo. redemptorystów w Braniewie
54°23′27″N 19°48′28″E/54,390856 19,807797 Klasztor redemptorystów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Prowincja |
Warszawska Prowincja Redemptorystów |
| Przełożony |
o. Grzegorz Lachowicz CSsR[1] |
| Liczba zakonników (2021) |
5 |
| Obiekty sakralne | |
| kościół | |
| kaplica |
Kaplica Adoracyjna |
| Data budowy |
1923–1925 (klasztoru) |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu braniewskiego  | |
Położenie na mapie Braniewa  | |
| 54°23′27″N 19°48′28″E/54,390856 19,807797
| |
| Strona internetowa | |
Klasztor oo. redemptorystów w Braniewie – dom zakonny Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela w Braniewie pw. św. Klemensa Marii Hofbauera.
Historia
Po I wojnie światowej biskup warmiński Augustinus Bludau postanowił na Warmię sprowadzić zakony, w tym redemptorystów z niemieckiej prowincji monachijskiej[2]. 7 stycznia 1922 przybył do Braniewa ojciec Adolf Brors z dolnoniemieckiej prowincji redemptorystów z siedzibą w Bonn (Niederdeutsche Ordensprovinz). Uzyskawszy zgodę biskupa Bludaua, przejął od dziekana braniewskiego Aloysa Schulza znajdujący się na obrzeżach miasta niewielki kościółek św. Krzyża. Do klasztoru o. Brors dokupił 5 mórg ziemi na wschód od klasztoru, pomiędzy drogą a wałem nad Pasłęką, przez który to teren przepływał Czerwony Rów[3].
Wspólnota redemptorystów w Braniewie została utworzona 11 września 1923 roku[4][5]. Zakonnicy zapoczątkowali nowy okres w dziejach tej świątyni. Już 22 maja 1923 została wbita pierwsza łopata pod budowę przylegającego do świątyni domu zakonnego. Gdy 12 października 1923 roku ukończono południowe skrzydło klasztoru, wprowadzili się do niego zakonnicy i odtąd przejęli sprawowanie nabożeństw w kościele. Drugie skrzydło klasztoru wybudowano w 1924 roku, a zostało wykończone i zamieszkane przez zakonników w lutym 1925 roku. Klasztor został wybudowany według planów budowniczego rządowego (Regierungsbaumeister) Keibela, a realizowany przez architekta Ernsta Kuhnigha z Braniewa[6]. Klasztor został poświęcony niemieckiemu redemptoryście czeskiego pochodzenia Klemensowi Hofbauerowi[7].
Bryła klasztoru nawiązuje charakterem do obiektu kościoła i połączona z kościołem parterowymi łącznikami, wydzielającymi między nimi niewielki dziedziniec. Po wybudowaniu klasztoru redemptoryści przywrócili też świątynię do stanu świetności (naprawili uszkodzony dach oraz ubytki w murach, odnowili wnętrze) oraz rozpropagowali kult cudownego obrazu Trójcy Świętej. Pod koniec II wojny światowej, kiedy do miasta zbliżał się front Armii Czerwonej, niemieccy redemptoryści opuścili klasztor. Pozostał tylko jeden zakonnik o. Maksymilian Casper, który wkrótce zmarł (4.07.1945)[2][8].
Po wojnie, 22 marca 1946 roku[7], przybyli do Braniewa i przejęli kościół i klasztor polscy redemptoryści prowincji warszawskiej[9]. Odbudowali oni zniszczony klasztor (który był spalony i bez dachu) oraz odrestaurowali sanktuarium. Odnowione zostały m.in. organy, które w czasie wojny bardzo ucierpiały. Naprawiono kopułę świątyni uszkodzoną przez pociski. Świątynia, znajdująca się niemalże na granicy miasta, była jednym z niewielu obiektów w Braniewie, które przetrwały bez większych zniszczeń wojnę – w świątyni zachowane są wszystkie ołtarze, organy, ambona oraz inne zabytki[10].
Po II wojnie światowej w klasztorze urządzono nowicjat i niższe seminarium duchowne, liczące w 1948 roku 40 seminarzystów, a w 1950 – 31 uczniów[11]. W latach 60. kształcił się w nim m.in. o. Tadeusz Rydzyk, przygotowując się do matury[12].
Galeria zdjęć
-
św. Klemens, patron -
Furta klasztorna -
Ogród przyklasztorny z dzwonnicą -
Czerwony Rów przepływający przez park przyklasztorny -
Groby zakonników na cmentarzu przy ul. Morskiej
Patron klasztoru
Klasztor został dedykowany pochodzącemu z Moraw św. Klemensowi Marii Hofbauerowi, pierwszemu redemptoryście, który przybył na ziemie polskie[13].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ https://www.redemptor.pl/redemtorysci/braniewo/
- ↑ a b Instytut Gość Media, Redemptorysta w rzece [online], olsztyn.gosc.pl, 10 marca 2016 [dostęp 2021-10-02].
- ↑ Die Geschichte der Kreuzkirche bei Braunsberg, von Professor Dr. Georg Lühr; w ZGAE, tom 23, zeszyt 2 s. 226-273
- ↑ A dictionary of the redemptorists S. J. Boland CSsR
- ↑ Mirosław Grakowicz CSsR, Początki działalności ewangelizacyjnej Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela w archidiecezji wrocławskiej (1900–1925). Przyczynek do obchodów setnej rocznicy pobytu redemptorystów we Wrocławiu
- ↑ Katalog zabytków sztuki, Braniewo, Frombork i okolice, Warszawa 1980, s. 21
- ↑ a b Historia jakiej nie znacie - Historia Redemptorystów w Braniewie [online], tvbraniewo24.pl [dostęp 2021-10-02] (pol.).
- ↑ Grób na cmentarzu przy ul. Morskiej w Braniewie z informacją: „O. Maksymilian Casper CSsR ur. 1.I.1908 zm. 4.VII.1945”
- ↑ Kościół pw. Krzyża Świętego w Braniewie - Regionalna Pracownia Digitalizacji [online], www.cyfrowewm.pl [dostęp 2021-10-02].
- ↑ Braniewo - sanktuarium Krzyża Świętego [online], Prowincja Warszawska Redemptorystów [dostęp 2021-09-18] (pol.).
- ↑ Aldona Zakrzewska, Z badań nad stanem przedszkoli i szkół katolickich na Warmii i Mazurach po 1945 roku, Lubelski rocznik pedagogiczny, T. XXXiX, z. 1 – 2020
- ↑ Piotr Głuchowski, Jacek Hołub Imperator. Sekrety Ojca Rydzyka, 2019
- ↑ Redakcja, Podwójny jubileusz redemptorystów - Życie Zakonne [online] [dostęp 2021-10-03] (pol.).