Klasztor oo. redemptorystów w Braniewie
54°23′27″N 19°48′28″E/54,390856 19,807797 Klasztor redemptorystów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
|
o. Jan Kwiecień CSsR | |
| Data budowy |
1923–1925 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu braniewskiego  | |
Położenie na mapie Braniewa  | |
| 54°23′27″N 19°48′28″E/54,390856 19,807797
| |
| Strona internetowa | |
Klasztor oo. redemptorystów w Braniewie – dom zakonny Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela w Braniewie.
Historia
7 stycznia 1922 przybył do Braniewa ojciec Adolf Brors z prowincji redemptorystów z siedzibą w Bonn (Niederdeutsche Ordensprovinz). Uzyskawszy u biskupa zgodę, przejął od dziekana braniewskiego Aloysa Schulza znajdujący się na obrzeżach miasta niewielki kościółek św. Krzyża[1].
Zakonnicy zapoczątkowali nowy okres w dziejach tej świątyni. Już 22 maja 1923 została wbita pierwsza łopata pod budowę przylegającego do świątyni domu zakonnego. Gdy 12 października 1923 roku ukończono południowe skrzydło klasztoru, wprowadzili się do niego zakonnicy i odtąd przejęli sprawowanie nabożeństw w kościele. Drugie skrzydło klasztoru wybudowano w 1924 roku, a zostało wykończone i zamieszkane przez zakonników w lutym 1925 roku. Klasztor został wybudowany według planów budowniczego rządowego (Regierungsbaumeister) Keibela, a realizowany przez architekta Ernsta Kuhnigha z Braniewa[2]. Bryła klasztoru nawiązuje charakterem do obiektu kościoła i połączona z kościołem parterowymi łącznikami, wydzielającymi między nimi niewielki dziedziniec. Redemptoryści odnowili też wnętrze świątyni oraz rozpropagowali kult cudownego obrazu Trójcy Świętej.
Po II wojnie światowej kościół przejęli polscy redemptoryści prowincji warszawskiej[3]. Odbudowali oni zniszczony klasztor i odrestaurowali sanktuarium. Odnowione zostały m.in. organy, które w czasie wojny bardzo ucierpiały. Naprawiono kopułę świątyni uszkodzoną przez pociski. Świątynia, znajdująca się niemalże na granicy miasta, była jednym z niewielu obiektów w Braniewie, które przetrwały bez większych zniszczeń wojnę – w świątyni zachowane są wszystkie ołtarze, organy, ambona oraz inne zabytki[4].
Po II wojnie światowej w klasztorze urządzono również zakonne niższe seminarium duchowne, liczące w 1948 roku 40 seminarzystów, a w 1950 – 31 uczniów[5]. W latach 60. kształcił się w nim m.in. o. Tadeusz Rydzyk, przygotowując się do matury[6].
Zobacz też
- Klasztor franciszkanów w Braniewie
- Zgromadzenie Zakonne Sióstr św. Katarzyny. Dom prowincjalny „Regina Coeli” w Braniewie
Przypisy
- ↑ Die Geschichte der Kreuzkirche bei Braunsberg, von Professor Dr. Georg Lühr; w ZGAE 23
- ↑ Katalog zabytków sztuki, Braniewo, Frombork i okolice, Warszawa 1980, s. 21
- ↑ Kościół pw. Krzyża Świętego w Braniewie - Regionalna Pracownia Digitalizacji [online], www.cyfrowewm.pl [dostęp 2021-10-02].
- ↑ Braniewo - sanktuarium Krzyża Świętego [online], Prowincja Warszawska Redemptorystów [dostęp 2021-09-18] (pol.).
- ↑ Aldona Zakrzewska, Z badań nad stanem przedszkoli i szkół katolickich na Warmii i Mazurach po 1945 roku, Lubelski rocznik pedagogiczny, T. XXXiX, z. 1 – 2020
- ↑ Wyznanie ks. Jerzego Galińskiego: to Rydzyk rządzi polskim Kościołem [online], Onet Wiadomości, 15 lutego 2014 [dostęp 2021-10-02] (pol.).