Przejdź do zawartości

Morelly

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez EmptyBot (dyskusja | edycje) o 00:14, 9 cze 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Étienne-Gabriel Morelly (ur. 1717 w Vitry-le-François, zm. 1778) – francuski filozof, przedstawiciel komunizmu utopijnego.

Poglądy

Podobnie jak współczesny mu Jean-Jacques Rousseau uważał, że ludzie w stanie natury żyli w zgodzie, a dopiero powstanie cywilizacja a zwłaszcza instytucja własności prywatnej wpłynęła na zepsucie i podział ludzi. W swoich poglądach nawiązywał on także do Jana Mesliera[1]

Społeczeństwa według Morelliego dzieliły się na żyjące w zgodzie (np. pierwotne gminy chrześcijańskie) i "skażone" cywilizacją (społeczeństwa w których istnieje własność prywatna - np. współczesne mu francuskie społeczeństwo). Dzięki zniesieniu własności prywatnej społeczeństwa zepsute, mogą wrócić do stanu kreowanego przez prawo natury.

Komunizm czyli stan, w którym własność najważniejszych dla społeczeństwa dóbr będzie wspólna, według Morelliego istnieć będzie dzięki urzeczywistnieniu podstawowych zasad:

  1. dobra istotne społecznie będą własnością społeczeństwa. Jednostki będą miały prawo do własność rzeczy osobistych,
  2. każdy obywatel będzie uczestniczył czynnie w życiu i rozwoju społeczeństwa,
  3. każdy będzie budował dobrobyt społeczny w miarę swoich możliwości.

Władza w ustroju komunistycznym należeć według Morelliego ma do:

  1. senatu wybieranego corocznie, spośród osób w wieku co najmniej 50 lat. Zadaniem senatu ma być tworzenie zrozumiałego dla wszystkich prawa
  2. rady najwyższej, która sprawować ma władzę wykonawczą pod kontrolą senatu,
  3. naczelnika narodu.

Główne prace

  • Le Code de la nature, 1755 r. - przez wiele lat praca ta przypisywana była Denisowi Diderotowi,
  • Essais sur le coeur humain ou Principes naturales de l'éducation, 1745 r.,
  • Naufrage des îles flottantes ou la Basiliade de célébre Pilpai, 1753 r.

Przypisy

  1. Krystyna Chojnicka, Henryk Olszewski: Historia doktryn politycznych i prawnych : podręcznik akademicki. Poznań: Ars boni et aequi, 2004, s. 134. ISBN 83-87148-60-1.

Bibliografia

  • Elżbieta Kundera, Marek Maciejewski: Leksykon myślicieli politycznych i prawnych. Warszawa: C. H. Beck, 2006, s. 308-309. ISBN 83-7387-908-0.