Przejdź do zawartości

Disiarczek węgla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 83.18.95.146 (dyskusja) o 02:26, 13 lis 2006. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Dwusiarczek węgla, (poprawnie: disiarczek węgla) - związek chemiczny o wzorze sumarycznym CS2.

Czysty disiaraczek węgla jest bezbarwną łatwo lotną cieczą o lekko słodkawym i przyjemnym zapachu. Przemysłowo stosowany disiarczek węgla ma jednak zwykle barwę żółtą i zapach zgniłych rzodkiewek. Opary disiarczku węgla mają dwukrotnie większą gęstość od powietrza i dlatego ścielą się po podłodze.

W naturze disiarczek węgla jest wydalany w pierwszym etapie erupcji wulkanów. W przemyśle produkuje się go przez proste spalanie węgla w oparach siarki, w bardzo wysokiej temperaturze i przy dużym nadmiarze siarki w stosunku do węgla.

Disiarczek węgla niezwykle łatwo ulega samozapłonowi. Temperatura samozapłonu jest niższa niż 100°C, z możliwością wybuchu par. Trudno rozpuszcza się go w wodzie, łatwo w benzenie, etanolu oraz eterach.

W przemyśle największe ilości disiarczku węgla są stosowane jako rozpuszczalnik do przędzenia włókien wiskozowych. Jest też stosowany w syntezie organicznej i rozpuszczalnik do flotacji minerałów.

Dwusiarczek węgla nie jest zbyt toksyczny, działa jednak na ośrodkowy układ nerwowy. W bardzo dużym stężeniu jego wdychanie może prowadzić do zatrzymania oddechu na skutek porażenia układu nerwowego.

W mniejszych stężeniach długie wystawienie na działanie disiarczku węgla powoduje trwałe uszkodzenia mózgu, przejawiające się początkowo jako problemy ze snem, wrażeniem ciągłego zmęczenia i problemy z pamięcią.

Disiarczek węgla wykazuje też działanie rakotwórcze i mutagenne.