Augustyn Wróblewski

Augustyn Wróblewski (?-?) - Polski biochemik, docent na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, zapomniany dziś autor przełomowych prac w zakresie prcesu fermentacji. Wróblewski wysnuł m.in. tezę, że jest fermentacja jest katalizowana przez "aktywne białka", czyli enzymy i udowodnił korzystny wpływ anionów fosforanowych na przebieg reakcji enzymatycznych. W pewnym okresie Wróblewski był największym konkurentem Eduarda Buchnera, biochemika niemieckiego, który w 1907 otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za badania nad procesem fermentacji.

Wróblewski studiował chemię fizjologiczną w Krakowie. Jego największa aktywność naukowa przypadała na lata 1894-1901. Prawdopodobnie byłby dziś uważany za jednego z największych pionierów biochemii, gdyby w 1901 nagle nie zakończył swojej działalności naukowej. Wróblewski angażował się w politykę i filozofię, wydawał w Krakowie czasopismo komunistyczno-anarchistyczne o nazwie "Sprawa robotnicza". Ze względu na swoje ostre poglądy został uznany, prawdopodobnie niesłusznie, za paranoika i ubezwłasnowolniony. Spędził wiele lat w szpitalu dla umysłowo chorych.